اعمال شب بیست ویکم ماه مبارک رمضان

***********************************

اعمال شب بیست و یکم

کفعمى از سید بن باقى نقل کرده که در شب بیست و یکم مى خوانى:

 

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاقْسِمْ لى حِلْماً یَسُدُّ عَنّى بابَ الْجَهْلِ، وَهُدىً

 

خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و چنان بردباریى بهره ام کن که ببندد بر من دَرِ نادانى را و هدایتى

 

تَمُنُّ بِهِ عَلَىَّ مِنْ کُلِّ ضَلالَةٍ، وَغِنىً تَسُدُّ بِهِ عَنّى بابَ کُلِّ فَقْرٍ، وَقُ       وَّةً

 

به من ده که بر من منت نهد از رهانیدن از هر گمراهى و بى نیازیى به من بده که درهاى انواع فقر را به تمامى بر من ببندد و نیرویى

 

تَرُدُّ بِها عَنّى کُلَّ ضَعْفٍ، وَعِزّاً تُکْرِمُنى بِهِ عَنْ کُلِّ ذُلٍّ وَرِفْعَةً

 

به من ده که هرگونه سستى را از من بازگرداند و عزتى که از هر خوارى مرا گرامى دارى و رفعت مقامى که بدان وسیله مرا

 

تَرْفَعُنى بِها عَنْ کُلِّ ضَعَةٍ، وَاَمْناً تَرُدُّ بِهِ عَنّى کُلَّ خَوْفٍ، وَعافِیَةً

 

از هر پستى بلند کنى و امنیتى که بوسیله آن هر ترسى را از من دور کنى و تندرستى که بدان وسیله مرا از

 

تَسْتُرُنى بِها عَنْ کُلِّ بَلاءٍ، وَعِلْماً تَفْتَحُ لى بِهِ کُلَّ یَقینٍ، وَیَقیناً تُذْهِبُ

 

هر بلایى بپوشانى و دانشى که به آن هر یقینى را بر من مفتوح گردانى و یقینى که بدان وسیله

 

بِهِ عَنّى کُلَّ شَکٍّ، وَدُعآءً تَبْسُطُ لى بِهِ الْإِجابَةَ فى هذِهِ اللَّیْلَةِ، وَفى

 

هر شک و تردیدى را از من دور سازى و دعائى که اجابتش را بر من بگسترانى در همین امشب و در

 

هذِهِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ یا کَریمُ وَخَوْفاً تَنْشُرُ لى بِهِ

 

همین ساعت ... ... ... ... اى بزرگوار و ترسى به من بده که

 

کُلَّ رَحْمَةٍ، وَعِصْمَةً تَحُولُ بِها بَیْنى وَبَیْنَ الذُّنُوبِ، حَتّى اُفْلِحَ بِها

 

هر رحمتى را بدان وسیله بر من بگسترانى و مرا چنان خودنگهدار کن که همان حالت میان من و گناهان حائل شود

 

عِنْدَ الْمَعْصُومینَ عِنْدَکَ، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

 

و بدان وسیله در پیشگاه معصومین (و خود نگهداران) درگاهت رستگار باشم اى مهربانترین مهربانان.

 

و روایت شده که در شب بیست و یکم حمّاد بن عثمان بر حضرت صادق علیه السلام وارد شد حضرت سؤال کرد که غسل کرده اى عرض کرد بلى فدایت شوم پس حضرت حصیرى طلبید و حمّاد را نزدیک خود طلبید و مشغول نماز شد و پیوسته آن حضرت نماز خواند و حمّاد نیز خود را به آن حضرت چسبانیده بود و نماز مى خواند تا از نمازهاى خویش فارغ شدند پس آن حضرت دعا کرد و حمّاد آمین گفت تا صبح طلوع کرد آن جناب اذان و اقامه گفت و بعض از غِلْمان خود را طلبید و پیش ایستاد و نماز صبح خواند در رکعت اوّل حمد و قدر و در دویّم حمد و توحید خواند و بعد از نماز مشغول به تسبیح و تحمید و تقدیس و ثناى بر خدا و صلوات بر پیغمبرصلى الله علیه وآله و دعا براى مؤمنین و مؤمنات و مسلمین و مسلمات شد پس سر به سجده نهاد و مقدار یک ساعت بجز نفس چیزى از آن جناب شنیده نشد پس از آن این دعا را خواند لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالْاَبْصارِ تا آخر دعا که در اقبالست و شیخ کلینى روایت کرده که حضرت باقرعلیه السلام در شب بیست و یکم و بیست و سیّم دعا مى خواند تا نیمه شب و بعد از آن شروع مى نمود به نماز خواندن و بدانکه در هر شب از شبهاى این دهه غسل مستحب است و روایت شده که حضرت رسول صلى الله علیه وآله در هر شب این دهه غسل مى کرد و اعتکاف در این دهه مستحب است و فضیلت بسیار دارد و افضل اوقات اعتکاف است و روایت شده که مقابل دو حجّ و دو عمره است:

 

 

وَکانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ: اِذا کانَ الْعَشْرُ الْأَواخِرَ، اعْتَکَفَ فِى الْمَسْجِدِ، وَضُرِبَتْ لَهُ قُبَّةٌ مِنْ شَعْرٍ، وَشَمَّرَ الْمیزَرَ، وَطَوى فِراشَهُ.

 

رسم رسول خدا صلى اللّه علیه و آله چنان بود که چون دهه آخر ماه رمضان مى شد در مسجد معتکف مى شد و چادرى موئین برایش مى زدند و کمر را محکم مى بست و بستر خواب را جمع مى کرد.

 

و بدانکه در این شب در سنه چهلم واقع شد شهادت مولاى ما حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و در این شب تجدید مى شود احزان آل محمّد علیهم السلام و اشیاع ایشان و روایت شده که در آن شب مانند شب شهادت امام حسین علیه السلام برداشته نشد سنگى از روى زمین مگر آنکه در زیر آن خون تازه بود شیخ مفید فرموده که در این شب صلوات بسیار بفرستد و سعى و کوشش کند در نفرین بر ظالمان آل محمدعلیهم السلام و لعن بر قاتل امیرالمؤمنین علیه السلام روز بیست و یکم روز قتل حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و مناسبست زیارت آن جناب و کلمات حضرت خضرعلیه السلام که به منزله زیارت آن حضرتست در این روز.

 

نوحه زیبازمینه شهادت حضرت علی(ع):نریمان پناهی

 

 

اعمال شب نوزدهم ماه مبارک رمضان

اعمال شب‌های قدر و اعمال اختصاصی شب 19 ماه مبارک رمضان

اولین شب قدر

اعمال شب نوزدهم اولین شب قدر ماه مبارک رمضان اعمال شب قدر بر دو نوع است:
اعمالی که در هر سه شب انجام می‌ شود و به اعمال مشترک معروف است و اعمالی که مخصوص هر یک از شب‌های مبارک نوزدهم، بیست و یکم و بیست ‌و سوم است.

اعمال مشترک:

۱) غسل کردن که بهتر است مقارن غروب آفتاب غسل کرده و نماز عشا با غسل خوانده شود.
۲) خواندن ۲ رکعت نماز که در هر رکعت بعد از حمد، هفت مرتبه سوره‌ی توحید را خوانده و بعد از نماز هفتاد مرتبه گفته شود: اَستَغفُرِاللهَ وَ اَتوبُ اِلَیهِ.
۳) قرآن مجید را باز کرده و در مقابل خود گذاشته و دعای زیر را بخوانید و بعد از آن حاجت خود را از خدا بخواهید.

۴) مصحف شریف (قرآن کریم) را بر سر گرفته و مناجات زیر را بخوانید و بعد از آن حاجت خود را از خدا بخواهید:

۵) زیارت بارگاه امام‌حسین(ع) و خواندن زیارت آن حضرت:

۶) احیا داشتن (بیدار ماندن و عبادت کردن) در این شب‌ها. در روایات بسیاری از پیامبر(ص) و معصومین(ع) نقل شده است هر کس شب قدر را احیا کند، گناهان او آمرزیده شود.
۷) فضیلت و پاداش بسیار دارد که صد رکعت نماز خوانده شود و بهتر است که در هر رکعت بعد از سوره‌ی مبارک حمد، ده مرتبه سوره‌ی توحید خوانده شود.
۸) خواندن دعای زیر و طلب بخشش و رحمت از خدا برای گشایش امور مسلمین و خلق خدا:

 

در این شب‌های مبارک، اعمال زیر نیز سفارش شده است:

۱) خواندن ۲ رکعت نماز برای سلامتی امام زمان (عج) و تعجیل در ظهور آن حضرت
۲) خواندن ۲ رکعت نماز برای شادی روح همه‌ی درگذشتگان و اسیران خاک و ۲۵ بار گفتن ذکر “اللهم اغفرلی لجمیع المومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات”
۳) خواندن ۲ رکعت نماز تقدیم به اهل بیت پیامبر(ص) و خواندن دعای توسل
۴) خواندن ۲ رکعت نماز حضرت زهرا(س): در رکعت اول بعد از حمد صد مرتبه سوره قدر و در رکعت دوم بعد از حمد صد مرتبه سوره توحید
۵) خواندن سوره‌های مبارک دخان و قدر

اعمال شب نوزدهم:

۱) صد مرتبه گفته شود: “اَستَغفُرِاللهَ رَبی وَ اَتوبُ اِلَیه”
۲) صد مرتبه گفته شود: “اَللّهُمَّ العَن قَتَلَةَ اَمیرَالمومنینَ”
۳) خواندن دعاهای زیر:

 

میلاد امام حسن(ع)

سلام برمولودرمضان

**************************************

برنامه هرشب ماهمین وبس...

ضیافت

حلول ماه مبارک رمضان ماه رحمت وبندگی برشماعزیزان مبارک باد.

اوقات شرعی ماه مبارک رمضان 94

دریافت

توضیحات: اوقات شرعی ماه مبارک رمضان به افق داران

آن175نفر

.............................................................

آشنایی باماه مبارک رمضان

آشنایی با ماه رمضان

ماه رمضان نهمین ماه از ماه‌های قمری و بهترین ماه سال است. ماه رمضان ماه روزه گرفتن مسلمانان است.

واژه رمضان از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش خورشید بر سنگریزه است. می‌گویند چون به هنگام نامگذاری ماه‌های عربی، این ماه در فصل گرمای تابستان قرارداشت، ماه رمضان نامیده شد، ولی از سوی دیگر، «رمضان» از اسماء الهی است. این ماه، ماه نزول قرآن و ماه خداوند است و شب‌های قدر در آن قراردارد. فضیلت ماه رمضان بسیار زیاد و نامحدود است.

ماه رمضان ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شریف‌ترین ماه‌های سال است. در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می‌شود و عبادت در یکی از شب‌های قدر بهتر از عبادت هزار ماه است.

رسول خدا (ص) در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: «ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی‌آورده است؛ ماهی که نزد خداوند بهترین ماه‌ها است؛ روزهایش بهترین روزها، شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است.

بر مهمانی خداوند فراخوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار گرفتید. در این ماه، نفس‌های شما تسبیح، خواب شما عبادت، عمل‌هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.

پس با نیت‌های درست و دلی پاکیزه،‌ پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد. با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»

آن گاه پیامبر اکرم(ص) وظیفه روزه‌داران را برشمرد و از صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده‌های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت.

برخی از حوادث و رویدادهای مهم ماه رمضان:

• وفات حضرت خدیجه (س) در دهم رمضان سال دهم بعثت.
• ولادت امام حسن مجتبی (ع) نیمه رمضان سال دوم هجرت.
• جنگ بدر در سال دوم هجرت.
• فتح مکه در سال هشتم هجرت.
• مراسم عقد اخوت و پیمان برادری میان مسلمان، و ایجاد اخوت اسلامی بین پیامبر(ص) و امام علی (ع).
• بیعت مردم به ولایت‌عهدی امام رضا (ع) در سال 201 قمری.
• ضربت خوردن و شهادت حضرت علی (ع)

مسلمانان پس از روزه‌گرفتن در ایام ماه رمضان روز اول ماه شوال را عید می‌گیرند که این عید بزرگ عید فطر نام دارد.

رحلت امام

............................................................

وداع با رهبر

خورشید فروزان عالم اسلام و ستاره درخشان عالم عرفان و فقاهت، سرور مجاهدان راه حق، رهبر کبیرانقلاب و بنیان گذار نظام جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی رحمه الله پس از سال ها مبارزه در راه حق و متجلی ساختن اسلام ناب محمدی و خدمت صادقانه به مردم، در شامگاه 13 خرداد 1368 به ملکوت اعلی پیوست و جهانی را در سوگ خود نشاند.

سال ها می گذرد، حادثه ها می آید

انتظار فَرَج از نیمه خرداد کشم

 

وصیت نامه الهی ـ سیاسی

امام خمینی رحمه الله سال ها قبل از رحلت خویش، در تاریخ 26 بهمن ماه 1361، وصیت نامه الهی ـ سیاسی خویش را تنظیم نمودند که حاوی اصول و اندیشه های آن حضرت، خطاب به تمام اقشار جامعه است که تاکنون که دو دهه از نوشتن آن می گذرد، توجه و عمل کردن به مطالب آن، رهگشای بسیاری از مشکلات جامعه خواهد بود.

دیدگاه امام خمینی درباره مقام معظم رهبری

14 خرداد 1368 روزی است که آیت اللّه خامنه ای توسط مجلس خبرگان به جانشینی آن عزیز سفرکرده، به سِمَت رهبری نظام جمهوری اسلامی انتخاب گردیدند. قبل از رحلت، امام خمینی رحمه الله دربیاناتی در مورد آیت اللّه خامنه ای چنین فرموده بودند که: «جناب عالی رایکی از بازوهای توانای جمهوری اسلامی می دانم و شما را چون برادری که آشنا به مسایل فقهی و متعهد به آن هستید و از مبانی فقهی مربوط به ولایت فقیه جدا جانب داری می کنید، می دانم» و «در بین دوستان و متعهدان به اسلام و مبانی اسلامی، از جمله افراد نادری هستید که چون خورشید، روشنی می دهید».

 

امام و شعر

حضرت امام خمینی رحمه الله در کنار مسایل سیاسی و اجتماعی که نیاز به روحیه ای قوی و انعطاف ناپذیر دارد، دارای ذوقی سرشار از زیبایی ها بود. ایشان از دوران جوانی، اشعاری عرفانی و گاه سیاسی و اجتماعی سروده بودند که متأسفانه در یورش های رژیم شاه مفقود گردیده است. ایشان پس از پیروزی انقلاب نیز سروده هایی دارند که در قالب غزل، دوبیتی، رباعی و.. می باشد و در آثاری با نام های سبوی عشق، محرم راز، نقطه عطف و دیوان اشعار به چاپ رسیده است.

توفان فصل سرخ

کجاست آن که در این فصل سرخ، توفان کرد	کجاست آن که دلم را شکوفه باران کرد
کجاست آن که در گدازه های عطش	به بزم ساده و زیبای عشق مهمان کرد
کجاست آن که شبی زخم داغ داران را	به بوی مرهم جادوی عشق درمان کرد
کجاست آن که شب سرد غربت ما را	به یک نگاه خداگونه نورباران کرد
کجاست آن که به اندوه رفتنش ناگاه	هزار قافله عشق را پریشان کرد
کجاست آن که پیام آور شکفتن بود	چه کس بهارمرا زیرا خاک پنهان کرد
دلم قرار نمی گیرد این چه غوغایی است	کجاست آن که در این فصل سرخ توفان کرد

 

حمداللّه رجایی بهبهانی

راهت ادامه دارد

خوشا که خط عبور تو را ادامه دهیم	شعاع چشم تو را، تا خدا ادامه دهیم
دوباره خواب شرم را بیاشوبیم	به رغم خوف و خطر، جاده را ادامه دهیم
بیا به سنت پیشینیان کمر بندیم	که یا ز پای درآییم یا ادامه دهیم
اگر زمرز زمین و زمان فرا رفتی	تو را در آن سوی جغرافیا ادامه دهیم

 

قیصر امین پور

  

شعررحلت امام خمینی(ره)

.........................................................................

گل رفت و شمیم خوشش اینجاست هنوز

بلبل به هوا ی گل چه شیداست هنوز

رفتی ز جهان اگر چه ای روح خدا

لیکن علم مهر تو بر پاست هنوز

رحلت جانسوز امام خمینی(ره) تسلیت باد

تا از تن تبدار زمین روح خدا رفت / بالندگی از همت عنقایی ما رفت

آن ابر که گل هم قدم بارش او بود / سیراب نکرده عطش دشت، چرا رفت؟

با آمدنت بهار دل پیدا شد / بلبل به نوا آمد و گلها وا شد

ای کاش که رفتنت نمی دیدم من / با رفتن تو قیامتی بر پا شد . . .

می سوخت چو شمع تا سحر در شب مرگ

بشکفت گل از گل رخش در تب مرگ

آرامتر از همیشه با یاد خدا

گل خنده زد و نهاد لب بر لب مرگ . . .

هر دل شد حجله ای برای غم تو / هر دیده چو دجله است در ماتم تو

از یاد نرفته ای که دلها با توست / دل نیست مگر دلی که شد همدم تو . . .

دل به عشق اش داده ام دلداده ام

بَهراین دل، دل فکاری گریه کن

می رسد خرداد و داد از یاد ِاو

کی توانم بردباری، گریه کن . . .

افسوس که نو بهار آخر گردید

آن باغ پر از شکوفه پر پر گردید

اندوه ، اندوه از فراق آن گل

کز بوی خوشش جهان معطر گردید . . .

دنیا به عزای تو یتیمانه گریست

هر مرد و زن و عاقل و دیوانه گریست

من کودک معصوم یتیمی دیدم

آنروز چه مظلوم و غریبانه گریست . . .

تصویر تو را چو خاک در قاب گرفت

آئینه شکست و گریه بر آب گرفت

ای هم نفسم نماز آیات بخوان!

خورشید به گل نشست و مهتاب گرفت

تنها نه دل و سینه و سر میسوزد

خورشید و ستاره و قمر می سوزد

هر شب که به گلزار تو آیم بینم

از داغ تو لاله تا سحر می سوزد

هر کجا پا بنهی حسن وی آنجا پیداست

هرکجا سر بنهی سجده‏گه آن زیباست

همه سرگشته آن زلف چلیپای ویند

در غم هجر رُخش، این همه شور و غوغاست

گریه کن ابربهاری گریه کن

بامن از این سوگواری گریه کن

دل ندارد طاقت هجران او

بادل من خود به یاری گریه کن

تو بودی مظهری از استقامت

کلامت ثابت و بود با صلابت

تو رفتی با دلی آرام به باقی

پیامت ماند ولی جای تو خالی

بنویس از غم آیینه و گل

بنویس از سپر سینه و گل

بنویس عشق دگرگون شده است

چهره آیینه گلگون شده است

بنویس از غم هجران بنویس

باز از داغ جماران بنویس

ذرّات وجود، عاشق روی وی‏اند

با فطرت خویشتن، ثناجوی وی‏اند

ناخواسته و خواسته دلها همگی

هر جا که نظر کنند، در سوی وی‏اند

درفراق چهرۀ مـولای خویش

نایدازمن هیچ کاری گریه کن

چون دهم شرح غم اش را با کسی

تا همیشه، سوگواری گریه کن

بر دل من چو می نهی داغ فراق خود چه غم

هر چه نهی بنه که من سر با رضات می نهم

خون جگر چه می شود، کاسه به کاسه سر به سر

از سر مژه می چکد ، قطره به قطره نم به نم

زخمی‏که‏ به ‏قلب‏ شیشه‏ هامان‏جاری‏است

در خونرگ سبز ریشه ‏هامان جاری است

با حنجره بریده هم می‏خوانیم

فریاد تو در همیشه ‏هامان جاری است

با رفتن تو ترانه بی‏مفهوم است

منظومه عاشقانه بی‏مفهوم است

باید که چو ابر روز و شب گریه کنیم

لبخند در این زمانه بی‏مفهوم است

بغض به سینه می رود پهنه به پهنه لب به لب

اشک زدیده می رود چشمه به چشمه، یم به یم

همچو هزار در غمت شاخه به شاخه، گل به گل

ناله زدل برآورم سینه به سینه، دم به دم

بر سر زلف عقده با حوصله شان می کشم

حلقه به حلقه مو به مو، طره به طره خم به خم

رحلت جانسوز امام خمینی(ره) تسلیت باد

...........................................................

العجل

و صل الله علی محمدٍ و آله الطاهرین

بی‌قرار توام و در دل تنگم گله‌هاست *** آه بی‌تاب شدن، عادت کم حوصله‌هاست

مثل عکس رخ مهتاب افتاده در آب *** در دلم هستی و بین من و تو فاصله‌هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است *** مثل شهری که به روی گسل زلزله‌هاست

باز می‌پرسمت از مسأله دوری و عشق *** و سکوت تو جواب همه مسأله‌هاست

«اللهم عجل لولیک الفرج»

منجی

نیمه ی شعبان گل نرگس شکفت / چلچله از شادمانی شب نخفت
آبشار یک لحظه آرام شد ، نریخت / تا که رازش با گل نرگس بگفت
سرو حیران شد از آن فر و جلال / ماه فرو مانده در آن حسن جمال
نیمه شعبان را به شما تبریک عرض می کنیم.

 

مانده ام با غم هجران نگارم چه کنم
عمر بگذشت و ندیدم رخ یارم چه کنم
چشم آلوده کجا دیدن دلدار کجا
چشم دیدار رخ دوست ندارم چه کنم

 

 

ما معتقدیم که عشق سر خواهد زد      بر پشت ستم کسی تیر خواهد زد
سوگند به هر چهارده آیه نور          سوگند به زخم های سرشار غرور
آخر شب سرد ما سحر می گردد          مهدی به میان شیعه برمی گردد
یا امام زمان انتظار هم از نیامدنت بی تاب شد

 

 

 

بر چهره پر ز نور مهدی صلوات      بر جان و دل صبور مهدی صلوات
تا امر فرج شود مهیا بفرست        بهر فرج و ظهور مهدی صلوات

 

 

 

هنوزم انتظارو انتظار است         هنوزم دل به سینه بی قرار است   
هنوزم خواب میبینم به شبها      همان مردی که بر اسبی سوار است

همان مردی که جمعه آید روزی

و این پایان خوب انتظار است

 

 

امشب رسد از سامره بوی گل نرگس /  گلها همه چشم‎اند به سوی گل نرگس
یعقوب شنیده است بـوی پیرهن امشب / مهدی زده لبخند به روی حسن امشب

 

 

اعمال شب و روز نیمه شعبان

شب نیمه شعبان، شب بسیار مبارکى است. از امام جعفر صادق علیه السلام روایت است که از امام محمدباقر علیه‌السلام در مورد فضیلت شب نیمه شعبان سؤال شد؛ امام فرمود آن شب بعد از لیلة القدر افضل شب‌ها است. در آن شب خداوند به بندگان، فضل خود را عطا مى‌فرماید و ایشان را به مَنّ و کَرَم خویش مى‌آمرزد. پس سعى و کوشش کنید در تقرّب جستن به سوى خداى تعالى در آن شب، که آن شبى است که خدا قسم یاد فرموده به ذات مقدس خود که سائلى را از درگاه خود تا زمانی که مطلب گناهی را درخواست نکند؛ دست خالى برنگرداند. و آن شبى است که قرار داده حق تعالى آن را از براى ما به مقابل آن که قرار داده شب قدر را براى پیغمبر ما صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله. پس کوشش کنید در دعا و ثنا بر خداى تعالی و از جمله برکات این شب مبارک آن است که ولادت با سعادت حضرت صاحب عصر امام زمان ارواحُنا لَهُ الفداء در سحر این شب سال دویست و پنجاه و پنج در سامراء واقع شده و باعث مزید شرافت این شب مبارک شده است .

 

براى شب نیمه شعبان چند عمل وارد شده است:

1- غسل، که باعث تخفیف گناهان مى‌شود.

2- احیاء این شب به نماز و دعا و استغفار. و در روایت است که هر کس این شب را احیا دارد؛ نمیرد دل او در روزى که دل‌ها بمیرند.

3- زیارت امام حسین علیه السلام است که افضل اعمال این شب

و باعث آمرزش گناهان است و هر کس بخواهد با او مصافحه کند روح صد و بیست و چهار هزار پیغمبر زیارت کند آن حضرت را در این شب و اَقَلِّ زیارت آن حضرت آن است که به بامى برآید و به جانب راست و چپ نظر کند پس سر به جانب آسمان بلند کند و زیارت کند آن حضرت را به این کلمات: "اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُاللّهِ وَ بَرَکاتُهُ." و هر کس در هر کجا باشد در هر وقت که آن حضرت را به این کیفیت زیارت کند امید است که ثواب حجّ و عُمره براى او نوشته شود .

4- خواندن دعایی که شیخ و سیّد نقل کرده‌اند و به منزله زیارت امام زمان صلوات الله و سلامُه عَلَیْهِ است.

اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنا (هذِهِ) وَ مَوْلُودِها

خدایا به حق این شبى که ما در آنیم و به حق آن کس که در آن به دنیا آمده

وَ حُجَّتِکَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتى قَرَنْتَ اِلى فَضْلِها فَضْلاً فَتَمَّتْ کَلِمَتُکَ

و حجتت و موعود آن که همراه کردى به فضیلت این شب فضیلت دیگرى و بدین سبب تمام شد کلمه تو

صِدْقاً وَ عَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِکَ وَلا مُعَقِّبَ لاِیاتِکَ نُورُکَ الْمُتَاَلِّقُ

به راستى و عدالت تغییر دهنده‌اى براى کلمات تو نیست و پس زننده‌اى براى آیات تو نیست آن نور درخشانت

وَ ضِیاَّؤُکَ الْمُشْرِقُ وَ الْعَلَمُ النُّورُ فى طَخْیاَّءِ الدَّیْجُورِ الْغائِبُ

و آن روشنى فروزانت و آن نشانه نورانى در شب تاریک ظلمانى آن پنهان

الْمَسْتُورُ جَلَّ مَوْلِدُهُ وَ کَرُمَ مَحْتِدُهُ وَالْمَلاَّئِکَةُ شُهَّدُهُ وَاللّهُ ناصِرُهُ

غایب از انظار که ولادتش بزرگ و کریم الاصل بود و فرشتگان گواهان اویند و خدا یاور

وَ مُؤَیِّدُهُ اِذا آنَ میعادُهُ وَالْمَلاَّئِکَةُ اَمْد ادُهُ سَیْفُ اللّهِ الَّذى لا یَنْبوُ

و کمک کار او است در آن هنگام که وعده‌اش برسد و فرشتگان مددکارش باشند آن شمشیر برنده خدا که کُند نشود

وَ نُورُهُ الَّذى لا یَخْبوُ وَ ذوُالْحِلْمِ الَّذى لا یَصْبوُا مَدارُ الَّدهْرِ

و نور او که خاموش نگردد و بردبارى که کار بى رویه انجام ندهد چرخ روزگار به خاطر او گردش کند

وَ نَوامیسُ الْعَصْرِ و َوُلاةُ الاْمْرِ وَالْمُنَزَّلُ عَلَیْهِمْ ما یَتَنَزَّلُ فى لَیْلَةِ

و او و پدران معصومش نوامیس هر عصر و والیان امر خدایند در شب قدر آنچه نازل شود بر ایشان نازل گردد

الْقَدْرِ وَ اَصْحابُ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ تَراجِمَةُ وَحْیِهِ وَ وُلاةُ اَمْرِهِ وَ نَهْیِهِ

و آنهایند صاحبان حشر و نشر و مفسران وحى خدا و سرپرستان امر و نهى او

اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى خاتِمِهْم وَ قآئِمِهِمُ الْمَسْتُورِ عَنْ عَوالِمِهِمْ

خدایا پس درود فرست بر خاتم ایشان و قائمشان که در پس پرده است از عوالم آنها

اَللّهُمَّ وَ اَدْرِکَ بِنا اءَیّامَهُ وَظُهُورَهُ وَقِیامَهُ وَاجْعَلْنا مِنْ اَنْصارِهِ وَاقْرِنْ ثارَنا

خدایا ما را به روزگار او و زمان ظهور و قیامش برسان و از جمله یارانش قرارمان ده و خونخواهى ما را

بِثارِهِ وَاکْتُبْنا فى اَعْوانِهِ وَ خُلَصاَّئِهِ وَ اَحْیِنا فى دَوْلَتِهِ ناعِمینَ

به خونخواهى او مقرون گردان و نام ما را در زمره یاران و مخصوصانش ثبت فرما و ما را در دولتش شادکام

وَ بِصُحْبَتِهِ غانِمینَ وَ بِحَقِّهِ قآئِمینَ وَ مِنَ السُّوَّءِ سالِمینَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

و متنعم و به همنشینیش بهره‌مند و به گرفتن حقش پابرجا بدار و از بدی‌ها بر کنارمان کن اى مهربان‌ترین مهربانان

وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلَواتُهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ

و ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است و درودهاى او بر آقاى ما محمد

خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ الْمُرْسَلینَ وَ عَلى اَهْلِ بَیْتِهِ الصّادِقینَ وَ عِتْرَتِهَ

خاتم پیمبران و مرسلین و بر خاندان راستگو و عترت حقگویش باد

النّاطِقینَ وَالْعَنْ جَمیعَ الظّالِمینَ واحْکُمْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ یا اَحْکَمَ الْحاکِمینَ .

خاتم پیمبران و مرسلین و بر خاندان راستگو و عترت حقگویش باد

النّاطِقینَ وَالْعَنْ جَمیعَ الظّالِمینَ واحْکُمْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ یا اَحْکَمَ الْحاکِمینَ .

و از رحمت خود دور ساز تمام ستمکاران را و میان ما و ایشان داورى کن اى محکم‌ترین حکم کنندگان.

5- دعای تعلیم داده شده از حضرت صادق علیه السلام در شب نیمه شعبان .

اَللّهُمَّ اَنْتَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ الْخالِقُ

خدایا تویى زنده پاینده والاى بزرگ آفریننده

الرّازِقُ الْمُحْیِى الْمُمیتُ الْبَدىَّءُ

و روزى دهنده زنده کننده و میراننده آغاز کننده

الْبَدیعُ لَکَ الْجَلالُ وَ لَکَ الْفَضْلُ وَ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الْمَنُّ وَ لَکَ الْجُودُ

و پدید آورنده، براى تو است بزرگى و از آن تو است فضیلت و ستایش و از آن تو است نعمت و جود

وَ لَکَ الْکَرَمُ وَ لَکَ الاْمْرُ وَ لَکَ الْمَجْدُ وَ لَکَ الْشُّکْرُ وَحْدَکَ لاشَریکَ لَکَ

و خاص تو است بزرگوارى و از تو است فرمان و شوکت و خاص تو است سپاسگزارى که یگانه‌اى و شریکى برایت نیست

یا واحِدُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ

اى یگانه‌اى یکتا اى بى‌ نیاز اى که فرزندى ندارد و فرزند کسى نباشد و نیست برایش

کُفُواً اَحَدٌ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاْغفِرْ لى وَارْحَمْنى وَاکْفِنى

همتایى هیچ کس. درود فرست بر محمد و آل محمد و بیامرز مرا و به من رحم کن و کفایت کن

ما اَهَمَّنى وَاقْضِ دَیْنى وَ وَسِّعْ عَلَىَّ فى رِزْقى فَاِنَّکَ فى هذِهِ اللَّیْلَةِ

از من آنچه فکر مرا به خود مشغول کرده و قرضم را ادا کن و در روزیم گشایش ده زیرا که تو در این شب

کُلَّ اَمْرٍ حَکیمٍ تَفْرُقُ وَ مَنْ تَشاَّءُ مِنْ خَلْقِکَ تَرْزُقُ فَارْزُقْنى وَ اَنْتَ

هر کار محکمى را از هم جدا کنى و هر یک از مخلوقات خود را بخواهى روزى دهى پس روزیم ده که تو

خَیْرُ الرّازِقینَ فَاِنَّکَ قُلْتَ وَ اَنْتَ خَیْرُ الْقاَّئِلینَ النّاطِقینَ وَاسْئَلوُا اللّهَ

بهترین روزى دهندگانى زیرا تو خود گفتى و تو بهترین گویندگان و ناطقان هستى که فرمودى "از خدا بخواهید از فضل او"

مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ اَسْئَلُ وَ اِیّاکَ قَصَدْتُ وَابْنِ نَبِیِّکَ اعْتَمَدْتُ وَ لَکَ

پس من از فضل تو مى‌خواهم و تو را قصد کردم و به فرزند پیمبرت اعتماد کردم و به تو

رَجَوْتُ فَارْحَمْنى یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

امیدوارم پس به من رحم کن اى مهربانترین مهربانان.

6- خوانده شود؛ دعایی که حضرت رسول صلى الله علیه و آله در این شب مى خواندند:

اَللّهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْیَتِکَ ما یَحُولُ بَیْنَنا

خدایا بهره ما کن از ترس خود بدان اندازه که حائل شود میان ما

وَ بَیْنَ مَعْصِیَتِکَ وَ مِنْ طاعَتِکَ ما تُبَلِّغُنا بِهِ رِضْوانَکَ وَ مِنَ الْیَقینِ ما

و نافرمانیت و از اطاعت خویش بدان مقدار که ما را به خشنودى و رضوان تو برساند و از یقین بدان

یَهُونُ عَلَیْنا بِهِ مُصیباتُ الدُّنْیا اَللّهُمَّ اَمْتِعْنا بِاَسْماعِنا وَ اَبْصارِنا

حد که به وسیله آن ناگواری‌هاى دنیا بر ما آسان گردد خدایا ما را به گوش‌هایمان و دیده‌هامان

وَ قُوَّتِنا ما اَحْیَیْتَنا وَاجْعَلْهُ الْوارِثَ مِنّا وَاجْعَلْ ثارَنا عَلى مَنْ ظَلَمَنا

و نیرویمان تا زنده‌ایم بهره‌مند ساز و آن را وارث ما گردان و خون ما را به گردن کسى انداز که بر ما ستم کرده

وَانْصُرنا عَلى مَنْ عادانا وَلا تَجْعَلْ مُصیبَتَنا فى دینِنا وَلا تَجْعَلِ

و یارى ده ما را بر کسى که با ما دشمنى کند و مصیبت ما را در دینمان قرار مده و دنیا

الدُّنْیا اَکْبَرَ هَمِّنا وَلا مَبْلَغَ عِلْمِنا وَلا تُسَلِّطْ عَلَیْنا مَنْ لا یَرْحَمُنا

را بزرگترین اندوه ما قرار مده و نیز آخرین حد دانش ما قرارش مده و مسلط مکن بر ما کسى را که بر ما رحم نکند

بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

به رحمتت اى مهربانترین مهربانان

و این دعاى جامع کاملى است و خواندن آن در اوقات دیگر نیز غنیمت است و از عوالى اللئالى نقل شده که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله همیشه این دعا را مى‌خواندند.

7- صلوات هر روز را که در وقت زوال وارد شده خوانده شود.

8- دعاى کمیل را که در این شب وارد شده است، خوانده شود.

9- هر یک از اذکار "سُبْحانَ اللّهِ" ، "الْحَمْدُلِلّهِ" ، "اللّهُ اَکْبَرُ" وَ "لا اِلهَ اِلا اللّهُ" صد مرتبه گفته شود، تا خداوند تعالى گناهان گذشته او را بیامرزد و برآورد حاجت‌هاى دنیا و آخرت او را.

10- شیخ در مصباح از ابویحیى در ضمن خبرى در فضیلت شب نیمه شعبان روایت کرده که از مولاى خودم حضرت صادق علیه السلام پرسیدم که بهترین دعاها در این شب چیست؟ فرمود: پس از آن که بجا آوردى نماز عشا را، دو رکعت نماز اقامه کن که در رکعت اول حمد و سُوره قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ خوانده شود و در رکعت دوم حمد و سوره توحید خوانده شود. پس از سلام، تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها گفته شود. پس از آن این دعا خوانده شود:

یا مَنْ اِلَیْهِ مَلْجَاءُ الْعِبادِ فِى الْمُهِمّاتِ وَ اِلَیْهِ یَفْزَعُ الْخَلْقُ فىِ الْمُلِمّاتِ

اى که به سوى او است پناه بندگان در کارهاى اندوه خیز و به سوى او پناه برند خلایق در پیش آمدهاى ناگوار

یا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِیّاتِ وَ یا مَنْ لا تَخْفى عَلَیْهِ خَواطِرُ الاْوْهامِ

اى داناى آشکار و نهان و اى که بر او پنهان نماند اندیشه‌هایى که در دل‌ها افتد

وَ تَصَرُّفُ الْخَطَراتِ یا رَبَّ الْخَلایِقِ وَالْبَرِیّاتِ یا مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ

و تصرف کردن آن خاطرات اى پروردگار خلایق و آفریدگان اى که ملکوت

الاْرَضینَ وَالسَّمواتِ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَمُتُّ اِلَیْکَ بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ

زمین‌ها و آسمان‌ها به دست او است تویى خدایى که معبودى جز تو نیست به سویت توسل جویم به کلمه "لا اله الا انت"

فَیا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اجْعَلْنى فى هِذِهِ اللَّیْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ اِلَیْهِ

پس اى خدایى که معبودى جز تو نیست بگردان مرا در این شب از کسانى که به سویش نگریسته و مورد

فَرَحِمْتَهُ وَ سَمِعْتَ دُعاَّئَهُ فَاَجَبْتَهُ وَ عَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَاَقَلْتَهُ

رحم خویش قرارش داده و دعایش شنیده و اجابت کرده و پشیمانیش را دانسته پس او را پذیرفته‌اى

وَ تَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطیئَتِهِ وَ عَظیمِ جَریرَتِهِ فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِکَ

و از خطاهاى گذشته‌اش و گناه بزرگش در گذشته‌اى پس من از گناهانم به تو پناهنده شده

مِنْ ذُنُوبى وَ لَجَاْتُ اِلَیْکَ فى سَتْرِ عُیُوبى اَللّهُمَّ فَجُدْ عَلَىَّ بِکَرَمِکَ

و به تو ملتجى گشته‌ام در این که عیوبم را بپوشانى خدایا پس جود کن بر من به کرم خود

وَ فَضْلِکَ وَاحْطُطْ خَطایاىَ بِحِلْمِکَ وَ عَفْوِکَ وَ تَغَمَّدْنى فى هذِهِ

و فضلت و بریز خطاهاى مرا به بردبارى و گذشت خویش و فراگیر مرا در این

اللَّیْلَةِ بِسابِغِ کَرامَتِکَ وَاجْعَلْنى فیها مِنْ اَوْلِیاَّئِکَ الَّذینَ اجْتَبَیْتَهُمْ

شب به فراوان کرمت و بگردان مرا در این شب از آن دوستانت که آنان را براى طاعت خویش برگزیده

لِطاعَتِکَ وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِکَ وَ جَعَلْتَهُمْ خالِصَتَکَ وَ صِفْوَتَکَ

و براى پرستشت انتخاب فرمودى و ایشان را جزء خاصان درگاه و برگزیدگانت قرار دادى

اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَ تَوَفَّرَ مِنَ الْخَیْراتِ حَظُّهُ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ

خدایا بدار مرا از آن کسانى که کوشش به جایى رسیده و از نیکی‌ها بهره فراوان نصیبش گشته و مرا از کسانی قرار ده

سَلِمَ فَنَعِمَ وَ فازَ فَغَنِمَ وَاکْفِنى شَرَّ ما اَسْلَفْتُ وَاعْصِمْنى مِنَ الاِْزدِیادِ

که تندرست شده و متنعم و رستگار و بهره‌مند گشته و کفایت کن مرا از شر آنچه کرده‌ام و نگاهم دار از افزودن

فى مَعْصِیَتکَ وَ حَبِّبْ اِلَىَّ طاعَتَکَ وَ ما یُقَرِّبُنى مِنْکَ وَ یُزْلِفُنى عِنْدَکَ

در نافرمانیت و دوست گردان نزد من فرمانبرداریت را و آنچه مرا به تو نزدیک و مقرب درگاهت گرداند

سَیِّدى اِلَیْکَ یَلْجَاءُ الْهارِبُ وَ مِنْکَ یَلْتَمِسُ الطّالِبُ وَ عَلى کَرَمِکَ

آقاى من به سوى تو پناه آرد شخص گریز پاى و از تو عاجزانه طلب کند جوینده و بر کرم تو

یُعَوِّلُ الْمُسْتَقیلُ التّائِبُ اَدَّبْتَ عِبادَکَ بالتَّکَرُّمِ وَ اَنْتَ اَکْرَمُ الاْکْرَمینَ

تکیه کند شخص عذرخواه و توبه کننده ادب کردى بندگانت را به کرم ورزى به آنها و تو کریم‌ترین کریمانى

وَ اَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَکَ وَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ اَللّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنى

و تو خود به بندگانت دستور گذشت دادى و خود آمرزنده و مهربانى خدایا پس مرا از آنچه از

ما رَجَوْتُ مِنْ کَرَمِکَ وَلا تُؤْیِسْنى مِنْ سابِغِ نِعَمِکَ وَلا تُخَیِّبْنى مِنْ

کرمت امید دارم محرومم مکن و از نعمت‌هاى ریزانت مایوسم مدار و از بهره‌هاى فراوانت که در

جَزیلِ قِسَمِکَ فى هذِهِ اللَّیْلَةِ لاِهْلِ طاعَتِکَ وَاجْعَلْنى فى جُنَّةٍ مِنْ

این شب براى فرمانبردارانت مقرر داشته‌اى بى بهره‌ام مساز و مرا در پناهگاه محکمى از آزار مخلوقات

شِرارِ بَرِیَّتِکَ رَبِّ اِنْ لَمْ اَکُنْ مِنْ اَهْلِ ذلِکَ فَاَنْتَ اَهْلُ الْکَرَمِ وَالْعَفْوِ

شرورت قرار ده پروردگارا اگر من چنین شایستگى ندارم ولى تو شایسته کرم و گذشت و

وَالْمَغْفِرَةِ وَ جُدْ عَلَىَّ بِما اَنْتَ اَهْلُهُ لا بِما اَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنّى

آمرزشى و فرو ریز بر من بدانچه تو شایسته آنى نه بدانچه من سزاوار آنم زیرا به راستى گمان من نیک است

بِکَ وَ تَحَقَّقَ رَجاَّئى لَکَ وَ عَلِقَتْ نَفْسى بِکَرَمِکَ فَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ وَ اَکْرَمُ الاْکْرَمینَ

و امیدم درباره تو محکم شده و جانم به سر رشته کرم تو آویخته است پس تویى مهربان‌ترین مهربانان و کریم‌ترین کریمان

اَللّهُمَّ وَاخْصُصْنى مِنْ کَرَمِکَ بِجَزیلِ

خدایا مرا مخصوص بدار از کرم خویش به بهره‌هاى فراوان

قِسَمِکَ وَاَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَاغْفِر لِىَ الَّذنْبَ الَّذى یَحْبِسُ عَلَىَّ الْخُلُقَ

و تقسیم‌هاى شایانت و از کیفر تو به عفوت پناه مى‌برم و بیامرز برایم آن گناهى را که عادت بد(مانند دروغ) را بر من حبس کند

وَ یُضَیِّقُ عَلىَّ الرِّزْقَ حَتّى اَقُومَ بِصالِحِ رِضاکَ وَ اَنْعَمَ

و روزى را بر من تنگ سازد تا من به خشنودى شایسته تو اقدام کنم و به عطاى فراوانت

بِجَزیلِ عَطاَّئِکَ وَاَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْماَّئِکَ فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِکَ

متنعم گردم و به نعمت‌هاى بسیارت خوشبخت شوم زیرا من به آستان تو پناه آوردم

وَ تَعَرَّضْتُ لِکَرَمِکَ وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ وَ بِحِلْمِکَ مِنْ

و به کرم تو آویختم و به گذشت تو پناه جستم از ترس کیفرت و به بردباریت پناه جستم از

غَضَبِکَ فَجُدْ بِما سَئَلْتُکَ وَاَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْکَ اَسْئَلُکَ بِکَ لابِشَىءٍ

خشمت پس به من عطا کن آنچه را از تو خواستم و به من برسان آنچه را از تو خواهش کردم تو را به خودت سوگند دهم چون چیزى

هُوَ اَعْظَمُ مِنْکَ

از تو بزرگتر نیست.

پس به سجده مى روى و 20 مرتبه یا رَبِّ ، 7 مرتبه یا اَللّهُ، 7 مرتبه لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ، 10 مرتبه ما شآءَ اللّهُ، 10 مرتبه لاقُوّةَ اِلاّ بِاللّهِ، و 10 مرتبه صلوات مى فرستى بر پیغمبر و آل او علیهم السلام و حاجت خود را از خدا بخواه. سوگند به خدا که اگر به سبب این عمل به عدد قطرات باران حاجت بخواهى هر آینه برساند به تو خداوند عزوجل آن حاجت‌ها را به کَرَم عَمیم و فَضْل جَسیمِ خود.

11- شیخ طوسى و کفعمى فرموده‌اند که در این شب این دعا خوانده شود:

اِلهى تَعَرَّضَ لَکَ فى هذَا اللَّیْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ

خدایا خواهندگان در این شب به درگاه تو آمدند

وَ قَصَدَکَ الْقاصِدُونَ وَ اَمَّلَ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ الطّالِبُونَ وَ لَکَ فى

و قاصدان تو را مقصد خویش قرار دادند و خواهشمندان فضل و نیکى تو را آرزو کردند و تو در

هذَا اللّیْلِ نَفَحاتٌ وَ جَواَّئِزُ وَ عَطایا وَ مَواهِبُ تَمُنُّ بِها عَلى مَنْ تَشاَّءُ

این شب بخشش‌ها و جوایز و عطاهایى و بهره‌هایى دارى که به هر یک از بندگانت بخواهى

مِنْ عِبادِکَ وَ تَمْنَعُها مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنایَةُ مِنْکَ وَها اَنَا ذا عُبَیْدُکَ

عطا خواهى کرد و از آن کس که عنایت تو نسبت به او سبقت نگرفته است آن را باز دارى و من اینک آن بنده کوچک

الْفَقیرُ اِلَیْکَ الْمُؤَمِّلُ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ فَاِنْ کُنْتَ یا مَولاىَ تَفَضَّلْتَ

و نیازمند درگاه تو و آرزومند فضل و نیکى تو هستم پس اى مولاى من اگر بنا دارى

فى هذِهِ اللَّیْلَةِ عَلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ عُدْتَ عَلَیْهِ بِعائِدَةٍ مِنْ عَطْفِکَ

در این شب بر کسى از خلق خویش تفضلى فرمایى و جایزه‌اى از روى مهر و عطوفت به او بدهى

فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْخَیِّرینَ

پس درود فرست بر محمد و آل محمد آن پاکان پاکیزه برگزیده برتر

الْفاضِلینَ وَجُدْ عَلَىَّ بِطَولِکَ وَ مَعْرُوفِکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ وَ صَلَّى اللّهُ

و از نعمت و نیکى خویش بر من نیز لطف فرما اى پروردگار جهانیان و درود خدا

عَلى مُحَمَّدٍخاتَمِ النَّبیّینَ وَ الِهِ الطّاهِرینَ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً اِنَّ اللّهَ حَمیدٌ مَجیدٌ

بر محمد خاتم پیمبران و بر آل پاکش و تحیت فراوان که همانا خداوند ستوده و بزرگوار است

اَللّهُمَّ اِنّى اَدْعُوکَ کَما اَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لى کَما وَعَدْتَ اِنَّکَ

خدایا من تو را مىخوانم چنانچه دستور فرمودى پس دعایم را مستجاب کن چنانکه وعده فرمودى که

لا تُخْلِفُ الْمیعادَ.

به راستى تو خلف وعده نمىکنى .

و این دعائیست که در سحرها در عقب نماز شفع خوانده مىشود.

12- بجا آورده شود سجده‌ها و دعاهایى را که از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت شده که در سجده می‌گفتند:

سَجَدَ لَکَ سَوادى وَ خَیالى وَ آمَنَ بِکَ فؤادى هذِهِ یَداىَ وَ ماجَنَیْتُهُ

به خاک افتاد براى تو سراپایم و اندیشه‌ام و ایمان آورد به تو دلم، این است هر دو دستم و آنچه جنایتى که

عَلى نَفْسى یا عَظیمُ [عَظیماً] تُرْجى لِکُلِّ عَظیمٍ اِغْفِرْ لِىَ الْعَظیمَ فَاِنَّهُ لایَغْفِرُ

بر خویش کردم اى بزرگى که در هر کار بزرگى امید به او است بیامرز گناه بزرگم را که نیامرزد

الذَّنْبَ الْعَظیمَ اِلا الرَّبُّ الْعَظیمُ

گناه بزرگ را جز پروردگار بزرگ

پس، از سجده سر برمی‌داشتند و دوباره به سجده می‌رفتند و می‌گفتند:

اَعُوذُ بُنُورِ وَجْهِکَ الَّذى اَضائَتْ لَهُ السَّمواتُ

پناه برم به نور ذات تو که روشن شد به او آسمان‌ها

وَالاْرَضُونَ وَانْکَشَفَتْ لَهُ الظُّلُماتُ وَ صَلَحَ عَلْیْهِ اَمرُ الاْوَّلینَ

و زمین‌ها و برچیده شد به او تاریکی‌ها و اصلاح شد به او کار اولین

وَالاْخِرینَ مِنْ فُجاءَةِ نَقِمَتِکَ وَ مِنْ تَحْویلِ عافِیَتِکَ وَ مِنْ زَوالِ

و آخرین از ناگهانى رسیدن عذابت و از پا برجا شدن تندرستى تو و از زائل شدن

نِعْمَتِکَ اَللّهُمَّ ارْزُقْنى قَلْباً تَقِیّاً نَقِیّاً وَ مِنَ الشِّرْکِ بَریئاً لا کافِراً ولا شَقِیّاً

نعمتت خدایا روزیم گردان دلى پاک و پاکیزه و مبراى از شرک که نه کافر باشد و نه اهل شقاوت

سپس بر خاک می‌نهاد دو طرف صورت خود را و می‌گفت:

عَفَّرْتُ وَجْهى فِى التُّرابِ

مالیدم به خاک رویم را

وَ حُقَّ لى اَنْ اَسْجُدَ لَکَ.

و بر من سزا است که برایت سجده کنم .

پس از این اعمال رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود امشب شبى است که در آن قسمت مى شود روزی‌ها، و در آن نوشته مى شود اَجَلْ‌ها، و در آن نوشته مى شود روندگان به حج. همانا خداى تعالى در این شب مى آمرزد از بندگان خود، بیشتر از عدد موهاى بُزهاى قبیله کَلْب و مى فرستد خداى تعالى ملائکه خود را از جانب آسمان به سوى زمین در مکه.

13- نماز جناب جعفر را به جا آورده شود.

14- بجا آورده شود نمازهاى این شب، از جمله نمازی که روایت کرده ابویحیى صَنْعانى از حضرت باقر و صادق عَلیهِماالسَّلام و هم روایت کرده‌اند از آن دو بزرگوار سى نفر از کسانى که مورد وثوق و اعتماد است به ایشان که آن دو بزرگوار فرمودند که هرگاه شب نیمه شعبان شد پس بجا آور چهار رکعت نماز، بخوان در هر رکعت حمد و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ صد مرتبه پس چون فارغ شدی بگو :

اَللّهُمَّ اِنّى اِلَیْکَ فَقیرٌ وَمِنْ

خدایا من به درگاهت نیازمندم و از

عَذاِبکَ خائِفٌ مُسْتَجیرٌ اَللّهُمَّ لا تُبَدِّلْ اِسْمى وَلا تُغَیِّرْ جِسْمى

عذاب و شکنجه‌ات ترسان و پناه خواهم خدایا نامم را (از زمره موحدان) عوض مکن و جسمم را دگرگون مکن

وَلاتَجْهَدْ بَلاَّئى وَلا تُشْمِتْ بى اَعْداَّئى اَعُوذُ بِعَفْوِکَ مِنْ عِق ابِکَ

و آزمایشم را سخت مکن و دشمن شادم مفرما پناه مىبرم به عفوت از کیفرت

وَ اَعُوذُ بِرَحْمَتِکَ مِنْ عَذابِکَ وَ اَعُوذُ بِرِضاکَ مِنْ سَخَطِکَ وَ اَعُوذُبِکَ

و پناه مىبرم به رحمتت از عذابت و پناه مىبرم به خشنودیت از خشمت و پناه مى برم

مِنْکَ جَلَّ ثَناَّؤُکَ اَنْتَ کَما اَثْنَیْتَ عَلى نَفْسِکَ وَ فَوْقَ ما یَقُولُ الْقآئِلُونَ.

به خودت از خودت مدح تو والا است و تو چنانى که خود ثناى خود کرده‌اى و بالاتر از آنى که مردم گویند.

 

روز نیمه شعبان

عید مولود شریف امام دوازدهم مَوْلانا وَ اِمامُنا الْمَهْدِىُّ حضرت حجّة بن الحسن صاحبُ الزَّمان صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ است :

وَ یُسْتَحَبُّ زِیارَتُهُ علیه السلام فى کُلِّ زَمانٍ وَ مَکانٍ وَ الدُّعآءُ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ عِنْدَ

و مستحب است زیارت آن حضرت علیه السلام در هر زمان و مکان و در هر جا و دعا براى تعجیل ظهور آن حضرت در هنگام

زِیارَتِهِ وَ تَتَاَکَّدُ زِیارَتُهُ فِى السِّرْدابِ بِسُرَّمَنْ رَاى وَ هُوَالْمُتَیَقَّنُ ظُهُورُهُ

زیارت و بخصوص تاکید شده به زیارت آن حضرت در سرداب سامراء، و ظهور آن حضرت

وَ تَمَلُّکُهُ وَ اَنَّهُ یَمْلاَُ الاْرْضَ قِسْطا وَ عَدْلا کَما مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا

و فرمانروائیش مسلم است و او است که زمین را پر از عدل و داد کند چنانچه پر شده باشد از ستم و بیدادگرى

قَدْرَها غَیْرُکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

نتواند جز تو اى مهربان‌ترین مهربانان.

 

                                                                                                                   التماس دعا

                                                                                                     

                                                                        

اعمال ماه شعبان المعظم

شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید انبیاء صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌کرد و مى‌فرمود شعبان، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بدارد بهشت برای او واجب می‌شود و از حضرت صادق علیه ا

اعمال ماه مبارک رجب

از حضرت موسى بن جعفر علیهماالسلام روایت است که: هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، آتش جهنم یک سال، از او دور شود و هر کس سه روز از آن را روزه دارد بهشت او را واجب گردد.

اعمال ایّام البیض 

درمان غیبت

درمان عملی غیبت

................................................................

چون بیان کردن عیب و نقص برادر مؤمن و نکوهش او، مربوط به پدیده و آفرینش آفریدگار است، این رفتار به ناقص پنداشتن فعل آفریدگار برمی‏گردد؛ یعنی اگر از انسان مؤمنی به لحاظ جسمانی غیبت کند، در واقع آفرینش خداوند را مورد سؤال قرار داده است.
۱) نخستین راه عملی که برای جلوگیری از غیبت سفارش می‏شود این است که انسان پیش از گفتن هر سخنی، به «مشروع یا نامشروع بودن»، و «سود و زیان‏های دنیایی و آخرتی» آن توجه کند. اندیشه در سخن، پیش از بیان آن، مانع بسیاری از گناهان زبان می‏شود.

۲) انسان در معاشرت با دوستان یا شرکت در محافل، احتیاط بیش‏تری به خرج دهد؛ یعنی دوستانی را برگزیند که اهل غیبت نباشند، و در مجالسی شرکت کند که درباره دیگران سخن چینی نمی‏شود؛ زیرا شرکت در مجالسی که در آن غیبت می‏شود، خوانا ناخواه بر روح انسان اثر می‏گذارد و از آن جا که شنیدن غیبت هم حرام است، باید در مسأله دوست‏یابی و صله رحم دقت بیش‏تری کرد.

۳) راه سوم، کمک خواستن از خداست که این خود دو گونه است: نخست این که انسان به صورت کلی و در همه اوقات از خدا درخواست کمک و یاری کند تا به رذایل اخلاقی چون غیبت دچار نشود؛ همان گونه که در دعاها هم آمده است که «خدایا مرا از غیبت پناه ده). [1] دوم در جایی که زمینه غیبت فراهم و آبروی فرد در خطر است و شرایط اقتضا می‏کند که شخص برای حفظ آبروی خود، از دیگران غیبت کرده، عیوب ایشان را آشکار سازد، در واپسین مرحله، با خدا باشد و از او بخواهد که آبرویش را حفظ کند و بگوید: «خدایا! با تو معامله می‏کنم و برای تو از آبرویم می‏گذرم و آن را به تو می‏سپارم. تو خود آبروی مرا حفظ فرما»؛ چرا که خداوند بهتر از هر انسانی در حفظ و نگه‏داری حیثیت انسان‏ها، توانا است.

..........................................................

امیرمؤمنان علی(ع) می‏فرماید:

الغیبه جهد العاجز. [2] غیبت تلاش انسان ناتوان است.

کسانی که قدرت و تکیه گاهی داشته باشند (به ویژه از لحاظ معنوی) هرگز زبان به غیبت نمی‏آلایند.

————————————————

پاورقی:

[1]. وَ اعذنی فیه مِنَ الغیبه … (علامه مجلسی: بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۳۴۳، ح ۲).

[2]. صبحی صالح: نهج‏البلاغه، ص ۵۵۶، ح ۴۶۱.

ولادت امام حسین(ع)

.........................................................................

ولادت امام حسین (ع)

روایات مشهور در تاریخ ولادت حضرت امام حسین (ع)

مشهور آنست که ولادت آن حضرت در مدینه در سوم ماه شعبان بوده، و شیخ طوسی ره روایت کرده که بیرون آمد توقیع شریف به سوی قاسم بن علاء همدانی وکیل امام حسن عسگری علیه السلام که مولای ما حضرت حسین علیه السلام در روز پنجشنبه سیم ماه شعبان متولد شده پس آنروز را روزه‌دار و این دعا را بخوان:

اَلّلهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقِ الْمَوْلُودِ فی هذَا الَْیَوْم الخ.

 

 

و ابن شهر آشوب (ره) ذکر کرده که ولادت آن حضرت بعد از ده ماه و بیست روز از ولادت برادرش امام حسن علیه السلام بوده و آن روز سه شنبه یا پنجشنبه پنجم ماه شعبان سال چهارم از هجرت بوده، و فرموده روایت شده که مابین آن حضرت و برادرش فاصله نبوده، مگر به قدر مدت حمل و مدت حمل و شش ماه بوده است.

و سید بن طاوس و شیخ ابن نما و شیخ مفید در ارشاد نیز ولادت آن حضرت را در پنجم شعبان ذکر فرموده‌اند ، و شیخ مفید در مقنعه و شیخ در تهذیب و شهید در دروس آخر ماه ربیع الاول ذکر فرموده‌اند ، و به این قول درست می‌شود روایت کافی از حضرت صادق علیه السلام که مابین حسن و حسین علیهماالسلام طهری فاصله شده و مابین میلاد آن دو بزرگوار شش ماه و ده روز واقع شده و الله العالم.

اختلاف مورخین شیعه و سنی در تاریخ ولادت امام حسین (ع)

مورخین شیعه و سنّی در ولادت امام(ع) اختلافاتی دارند که ولادت حضرت در چه روزی، چه ماهی و چه سالی بوده است؟ عدّه ای گفته اند امام حسین(ع) سوم یا پنجم شعبان یا پنجم جمادی الاول و یا آخر ربیع الاول سال سوم هجری متولد شده اند. و بالجمله اختلاف بسیار در باب روز ولادت آن حضرتست.

البته همگی بالاتفاق گفته اند امام در طول شش ماه و ده روز تولد یافته اند. چون شیرخوارگی دو سال (بیست و چهار ماه) طول می کشد حضرت صفیه (عمه پیامبر(ص) و على(ع)) می گوید: وقتی حسین(ع) تولد یافت، پیامبر(ع) فرمودند: عمه جان، فرزندم را بیاور. عرض کرد: هنوز پاکیزه اش نکرده ام. پیامبر فرمود: آیا تو میخواهی او را پاکیزه کنی؟ خداوند او را پاکیزه و مطهر به دنیا آورده است. سپس پیامبر(ص) گریه نمودند و فرمودند: خداوند لعنت کند مردمی را که کشندگان تو هستند. صفیه عرض کرد: کشندگان او چه کسانی هستند؟ فرمود: دنباله گروهی از نسل بنی امیه. سپس در گوش راست حضرت اذان و در گوش چپ حضرت اقامه قرائت نمودند.

کیفیت ولادت امام حسین (ع)

شیخ طوسی (ره) و دیگران به سند معتبر از حضرت امام رضا علیه السلام نقل کرده‌اند که چون حضرت امام حسین علیه السلام متولد شد، حضرت رسول صلی الله علیه و آله اسماء بنت عمیس را فرمود که بیاور فرزند مرا ای اسماء، اسما گفت آن حضرت را در جامه سفیدی پیچیده به خدمت حضرت رسالت صلی الله علیه و آله بردم، حضرت او را گرفت و در دامن گذاشت و گوش راست و اذان در گوش چپش اقامه گفت،‌پس جبرئیل نازل شد و گفت: حق تعالی ترا سلام می‌رساند و می‌فرماید که چون علی علیه السلام نسبت به منزله هارون است نسبت به موسی (ع) پس او را به اسم پسر کوچک هارون نام کن که شبیر است و چون لغت تو عربی است او را حسین نام کن. پس حضرت رسول صلی الله علیه و آله او را بوسید و گریست و فرمود که ترا مصیبتی عظیم در پیش است، خداوندا لعنت کن کشنده او را. پس فرمود که ای اسماء این خبر را به فاطمه مگو.

چون روز هفتم شد حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود که بیاور فرزند مرا چون او را به نزد آن حضرت بردم گوسفند سیاه و سفیدی از برای او عقیقه کرد که یک رانش را به قابله داد و سرش را تراشید و به وزن موی سرش نقره تصدق کرد و خلوق بر سرش مالید، پس او را بر دامن خود گذاشت و فرمود ای ابا عبدالله چه بسیار گران است بر من کشته شدن تو، پس بسیار گریست. اسماء گفت: پدر و مادرم فدای تو باد این چه خبر است که در روز اول ولادت گفتی و امروز نیز می‌فرمائی و گریه می کنی، حضرت فرمود که: می‌گریم بر این فرزند دلبند خود که گروهی کافر ستمکار از بنی امیه او را خواهند کشت، خدا نرساند به ایشان شفاعت مرا، خواهد کشت او را مردی که رخنه در دین من خواهد کرد و به خداوند عظیم کافر خواهد شد، پس گفت خداوندا سؤال می‌کنم از تو در حق این دو فرزندم آنچه را که سوال کردم ابراهیم در حق ذریت خود خداوندا تو دوست دار ایشان و دوست دار هر که دوست می‌دارد ایشان را و لعنت کن هر که ایشان را دشمن دارد لعنتی چندان که آسمان و زمین پر شود.

ملکی بنام فطرس

شیخ صدوق و ابن قولویه و دیگران از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده‌اند که چون حضرت امام حسین علیه السلام متولد شد حق تعالی جبرئیل را امر فرمود که نازل شود با هزار ملک برای آن تهنیت گوید حضرت رسول صلی الله علیه و آله را از جانب خداوند و از جانب خود، چون جبرئیل نازل می‌شد گذشت در جزیره از جزیره‌های دریا به ملکی که او را فطرس می‌گفتند و از حاملان عرش الهی بود.

وقتی حق تعالی او را امری فرموده بود و او کندی کرده بود پس حق تعالی بالش را در هم شکسته و او را در آن جزیره انداخته بود پس فطرس هفتصد سال در آنجا عبادت حق تعالی کرد تا روزی که حضرت امام حسین علیه السلام متولد شد.

و به روایتی حق تعالی او را مخیر گردانید میان عذاب دنیا و آخرت او عذاب دنیا را اختیار کرد پس حق تعالی او را معلق گردانید به مژگانهای هر دو چشم در آن جزیره و هیچ حیوانی از آنجا عبور نمی کرد و پیوسته از زیر او دود بدبوئی بلند می‌شد چون دید که جبرئیل با ملائکه فرود می‌آیند از جبرئیل پرسید که اراده کجا دارید؟ گفت چون حق تعالی نعمتی به محمد صلی الله علیه و آله کرامت فرموده است، مرا فرستاده است که او را مبارک باد بگویم، ملک گفت ای جبرئیل مرا نیز با خود ببر شاید که آن حضرت برای من دعا کند تا حق تعالی از من بگذرد. پس جبرئیل او را با خود برداشت و چون به خدمت حضرت رسالت صلی الله علیه و آله رسید تهنیت و تحیت گفت و شرح حال فطرس را به عرض رسانید. حضرت فرمود که به او بگو که خود را به این مولود مبارک بمالد و به مکان خود برگردد. فطرس خویشتن را به امام حسین مالید، بال برآورد و این کلمات را گفت و بالا رفت عرض کرد یا رسول الله همانا زود باشد که این مولود را امت تو شهید کنند و او را بر من به جهت این نعمتی که از او به من رسید مکافاتی است که هر که او را زیارت کند او را به حضرت حسین علیه السلام برسانم، و هر که بر او سلام کند من سلام او را برسانم، و هر که بر او صلوت بفرستد من صلوات او را به او می‌رسانم.

و موافق روایت دیگر چون فطرس به آسمان بالا رفت می‌گفت کیست مثل من و حال آنکه من آزاد کرده ی حسین بن علی و فاطمه و محمدم (علیهم السلام).

مکیدن انگشت ابهام حضرت محمد (ص)

ابن شهر آشوب روایت کرده که هنگام ولادت امام حسین علیه السلام فاطمه علیها السلام مریضه شد و شیر در پستان مبارکش خشک گردید رسول خدا صلی الله علیه و آله مرضعی طلب کرد یافت نشد پس خود آن حصرت تشریف آورد به حجره فاطمه علیهاالسلام و انگشت ابهام خویش را در دهان حسین می‌گذاشت و او مییمکید. بعضی گفته‌اند که زبان مبارک را در دهان حسین علیه السلام می‌گذاشت و او را زقه می‌داد چنانکه مرغ جوجه خود را زقه می‌دهد تا چهل شبانه روز رزق حسین علیه السلام را حق تعالی از زبان پیغمبر صلی الله علیه و آله گردانیده بود، پس روئید گوشت حسین علیه السلام از گوشت پیغمبر صلی الله علیه و آله، و روایات به این مضمون بسیار است.

و در علل الشرایع روایت شده که حال امام حسین علیه السلام در شیر خوردن بدین منوال بود تا آنکه روئید گوشت او از گوشت پیغمبر صلی الله علیه و آله و شیر نیاشامید از فاطمه علیهاالسلام و نه از غیر فاطمه.

و شیخ کلینی در کافی از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که حسین علیه السلام از فاطمه علیهاالسلام و از زنی دیگر شیر نیاشامید او را به خدمت پیغمبر صلی الله علیه و آله می‌بردند حضرت ابهام مبارک را در دهان او می‌گذاشت و او می‌مکید و این مکیدن او را دو سه روز کافی بود. پس گوشت و خون حسین علیه السلام از گوشت و خون حضرت رسول صلی الله علیه و آله پیدا شد فرزندی جز عیسی بن مریم علیه السلام و حسین بن علی علیهاالسلام شش ماهه از مادر متولد نشد که بماند، و در بعضی از روایات به جای عیسی یحیی نام برده شده. عَرَبیّه: (قاتل سیّد بحر العلوم است)

لِلّهِ مُرْتَضِعٌ لَمْ یَرْتَضِعْ اَبَداً                     مِنْ ثَدْی اُنْثی وَ مِنْ طه مَراضِعُهُ

برگرفته از کتاب منتهی الامال، تألیف حاج شیخ عباس قمی

اعمال ماه شعبان

.....................................................................

هر که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می‌شود

 

شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید انبیاء صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌کرد و مى‌فرمود شعبان، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب می‌شود و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است که چون ماه شعبان فرا می‌رسید امام زین العابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع مى‌نمود و مى‌فرمود اى اصحاب من مى‌دانید این چه ماهى است؟

این ماه شعبان است و حضرت رسول صلى الله علیه و آله مى‌فرمود شعبان ماه من است پس در این ماه براى جلب محبت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود روزه بدارید. به حقّ آن خدایى که جان علىّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مى‌کنم که از پدرم حسین بن على علیهماالسلام شنیدم که فرمود شنیدم از امیرالمؤمنین علیه السلام که هر که روزه بگیرد در ماه شعبان براى جلب محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به سوى خدا؛ خداوند او را دوست می‌دارد و در روز قیامت کرامت خود را نصیب او می‌گرداند و بهشت را براى او واجب می‌کند.

شیخ از صفوان جمال روایت کرده که گفت :

حضرت صادق علیه السلام به من فرمود کسانى را که در اطراف تو هستند را بر روزه گرفتن در ماه شعبان ترغیب کن. گفتم فدایت شوم مگر در فضیلت آن چیزى هست؟ فرمود: بله همانا که رسول خدا صلى الله علیه و آله هر گاه هلال ماه شعبان را مى‌دید به مُنادیى امر مى‌فرمود که در مدینه ندا مى‌کرد: اى اهل مدینه من رسولم از جانب رسول خدا صلى الله علیه و آله به سوى شما.

ایشان مى‌فرماید آگاه باشید همانا شعبان ماه من است پس خدا رحمت کند کسى را که یارى کند مرا بر ماه من یعنى روزه در آن ماه روزه بگیرد.

سپس از حضرت صادق علیه السلام و ایشان از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرد که مى‌فرمود:

از زمانى که شنیدم منادى رسول خدا صلى الله علیه و آله ندا کرد در ماه شعبان، ترک نشد از من روزه شعبان و ترک نخواهد شد از من تا مدتى که حیات دارم ان شاء الله تعالى.

سپس مى‌فرمود که روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خدا است.

اعمال مشترکه ماه شعبان

1 - مناجات شعبانیه ، مناجات معروفى است و اهلش به خاطر آن با ماه شعبان ماءنوس شده و به همین جهت منتظر و مشتاق این ماه هستند. سزاوار است که این مناجات در تمام ماه خوانده شود.

2 - از اعمال مهم در این ماه ، روزه است ؛ به اندازه اى که با حال انسان مناسب باشد. امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

((کسى که روز اول ماه را روزه بگیرد، حتما وارد بهشت مى شود و کسى که دو روز را روزه بگیرد، خداوند در هر شب و روزى (به چشم رحمت ) به او مى نگرد و در بهشت نیز به این نگاه ادامه مى دهد؛ کسى که سه روز روزه بگیرد، با خداوند در عرش و بهشت او دیدار مى کند.))

همچنین روایت شده که در هر روز پنجشنبه ماه شعبان آسمان‌ها را زینت مى‌کنند. پس ملائکه عرض مى‌کنند خداوندا بیامرز روزه‌داران این روز را و دعاى ایشان را مستجاب گردان و در روایت نبوى آمده است که هر که روز دوشنبه و پنجشنبه شعبان را روزه بگیرد حقّ‌تعالى بیست حاجت از حوائج دنیا و بیست حاجت از حاجت‌هاى آخرت او را برآورد.

3 - در هر روز از شعبان در هنگام ظهر و در شب نیمه آن صلوات هر روز شعبان که از امام سجاد علیه‌السلام روایت شده، خوانده شود که به شرح ذیل است :

اَللّهُمََّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعِ الرِّسالَةِ وَ مُخْتَلَفِ الْمَلاَّئِکَةِ وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ وَ اَهْلِ بَیْتِ الْوَحْىِ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْکِ الْجارِیَةِ فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ یَامَنُ مَنْ رَکِبَها وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَکَهَا الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْکَهْفِ الْحَصینِ وَ غِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکینِ وَ مَلْجَاءِ الْهارِبینَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمینَ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلوةً کَثیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضاً وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَداَّءً وَ قَضاَّءً بِحَوْلٍ مِنْکَ وَ قُوَّةٍ یا رَبَّ الْعالَمینَ.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبینَ الاْبْرارِ الاْخْیارِ الَّذینَ اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَ فَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَ وِلایَتَهُمْ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاعْمُرْ قَلْبى بِطاعَتِکَ وَلا تُخْزِنى بِمَعْصِیَتِکَ وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ نَشَرْتَ عَلَىَّ مِنْ عَدْلِکَ وَ اَحْیَیْتَنى تَحْتَ ظِلِّکَ وَ هذا شَهْرُ نَبِیِّکَ سَیِّدِ رُسُلِکَ شَعْبانُ الَّذى حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ الَّذى کانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّمَ یَدْاَبُ فى صِیامِهِ وَ قِیامِهِ فى لَیالیهِ وَ اَیّامِهِ بُخُوعاً لَکَ فى اِکْرامِهِ وَاِعْظامِهِ اِلى مَحَلِّ حِمامِهِ.

اَللّهُمَّ فَاَعِنّا عَلَى الاِْسْتِنانِ بِسُنَّتِهِ فیهِ وَ نَیْلِ الشَّفاعَةِ لَدَیْهِ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لى شَفیعاً مُشَفَّعاً وَ طَریقاً اِلَیْکَ مَهیَعاً وَاجْعَلْنى لَهُ مُتَّبِعاً حَتّى اَلْقاکَ یَوْمَ الْقِیمَةِ عَنّى راضِیاً وَ عَنْ ذُنُوبى غاضِیاً قَدْ اَوْجَبْتَ لى مِنْکَ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ وَ اَنْزَلْتَنى دارَ الْقَرارِ وَ مَحَلَّ الاْخْیارِ .

4 - هر روز هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ» گفته شود و همچنین در این ماه صلوات بسیار فرستاده شود .

 

خداوند بدن صدقه دهنده در ماه شعبان را بر آتش جهنم حرام می‌کند

 

5 - از اعمال مهم این ماه ، عمل کردن به روایت امیرالمؤ منین (علیه السلام ) است که فرمودند:

((در هر پنج شنبه از ماه شعبان ، آسمانها زینت شده و آنگاه فرشتگان عرض مى کنند: خداى ما! روزه داران شعبان را ببخش و بیامرز و دعایشان را اجابت فرما!))

بنابراین کسى که دو رکعت نماز به جا آورد که در هر رکعت سوره فاتحه را یک بار و توحید را صد بار بخواند و بعد از سلام دادن ، صد بار نیز صلوات بفرستد، خداوند تمام خواسته هاى دینى و دنیایى او را برآورده مى فرماید و کسى که یک روز از آن را روزه بگیرد، خداوند بدن او را بر آتش حرام مى کند.

6- هر روز هفتاد مرتبه ذکر « اَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَىُّ الْقَیّوُمُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ» گفته شود. و در بعضى روایات "الْحَىُّ الْقَیُّومُ" پیش از "الرَّحْمنُ الرَّحیمُ" است و عمل به هر دو خوبست و از روایات استفاده مى‌شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است و هر کس هر روز در این ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل آن است که هفتاد هزار مرتبه در ماه‌هاى دیگر استغفار کند.

7- صدقه دادن در این ماه اگرچه به اندازه نصف دانه خرمایى باشد، خوب است و خداوند بدن صدقه دهنده را بر آتش جهنم حرام می‌کند.

از حضرت صادق علیه السلام نقل شده است که آن حضرت در باب فضیلت روزه رجب فرمود چرا غافلید از روزه شعبان؟ راوى عرض کرد یابن رسول الله چه ثوابی دارد کسى که یک روز از شعبان را روزه بگیرد؟

حضرت فرمود به خدا قسم بهشت ثواب اوست.
عرض کرد یابن رسول الله بهترین اعمال در این ماه چیست؟ فرمود: صدقه دادن و استغفار . هر کس  در ماه شعبان صدقه دهد، خداوند آن صدقه را رشد دهد همچنان که یکى از شما شتر تازه متولد شده‌ای را تربیت مى‌کند تا آن که در روز قیامت به صدقه دهنده برسد در حالتى که به اندازه کوه اُحُد شده باشد.

8- در کل این ماه هزار بار ذکر « لا اِلهَ اِلا اللهُ وَلا نَعْبُدُ اِلاّ اِیّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوُ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ » را که ثواب بسیار دارد؛ گفته شود.

از جمله آن که عبادت هزار ساله در نامه عملش نوشته شود.

 

منبع:aviny.com



مرتبط با مذهب

• فضیلت ماه شعبان از منظر احادیث و روایات
• ماه شعبان فرصت طلایی استغفار و آمرزش
• ماه شعبان و صلوات شعبانیه !
• مناجات شعبانیه
• احادیث درباره فضیلت ماه شعبان
• دعای ویژه ملائکه برای روزه‌ داران شعبان
• نیمه شعبان شبی مانند شب قدر  

آمرزش گناهان

پرسش

چه کارهایی گناهان کبیره را محو می کند؟

.....................................................................

پاسخ اجمالی

گناهانی که بندگان مرتکب می شوند همه در یک رتبه قرار ندارند، بر این اساس، آمرزیده شدن آن نیز بستگی به نوع گناهی دارد که شخص مرتکب شده است، ممکن است گناهی با یک استغفار زبانی بخشیده شود، و برای زدوده شدن گناهی دیگر نیاز به زحمت و جبران بیشتری باشد. البته در دین اسلام تا هنگامی که انسان زنده است راه بازگشت به خداوند (توبه) باز است و برای رسیدن به این مقصود بعد از کمک خواستن از خدا و توسل به اولیاء، باید تمام کوشش خود را به کار گرفت تا حقوقی که از خداوند و مردم ضایع شده، جبران شود.

پاسخ تفصیلی

در آغاز این گفتار به طور مختصر، دیدگاه دانشمندان اسلامی را در تقسیم گناهان به صغیره و کبیره یاد آور می شویم، سپس به راه هایی که در زدودن آثار گناهان از زندگی مان به ما کمک می کند می پردازیم.

 

در متون اسلامی سه دیدگاه درباره گناهان کبیره وجود دارد که با توجه به این که در رسیدن به پاسخ مفید است به آنها اشاره می کنیم.

 

اول: مراد از گناهان کبیره، گناهانی است که وعده آتش در آنها داده شده است.

 

دوم: گناه کبیره عبارت از گناهی است که در حرمت آن دلیلی قطعی از روایات و آیات آمده است.

 

سوم: با توجه به تعدادی از روایات، همه گناهان در مقابل عظمت خداوند، کبیره است و علّت این که از بعضی گناهان به گناه کوچک تعبیر شده، تنها در مقایسه با گناهان دیگر است.

 

برای اطلاع بیشتر در این رابطه به نمایه "آمرزش گناهان شماره 843 (سایت: 914)" مراجعه نمایید.

 

با توجه به این مقدمه یکی از مسائلی که در آموزه های اسلامی مورد توجه قرار گرفته، این است که آنچه باعث تباهی و هلاکت انسان می شود، دوری از فرامین الاهی و رو آوردن به گناه است که در آیات قرآن و روایات برای آنها عقوبت های سنگینی وعده داده شده است، ولی نکته ای که نباید از آن غفلت شود؛ این است که انسان با توجه به آثار بد گناهان در جنبه های مختلف فردی و اجتماعی می تواند مسیر خود را در جهت سعادت عوض کند؛ زیرا که در اسلام راه بن بست وجود ندارد، هر کسی در هر شرایطی می تواند مسیر خود را به طرف آنچه باعث عاقبت به خیری او می شود تغییر دهد.

 

راه های زدودن آثار گناه

 

به زدوده شدن آثار گناهان به وسیله برخی اعمال نیک، «تکفیر» می گویند، با توجه به موارد زیاد چنین اعمالی ما در این جا تنها به ذکر چند مورد از آنها بسنده می کنیم.

 

1. انجام نمازهای واجب و مستحب: خداوند در قرآن می فرماید: "وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ، وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ، إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئات"‏؛ [1] در آغاز و انجام روز و پاسى از شب نماز را بپا دار، که نیکی ها، بدی ها را از میان مى‏برد‏.

 

2. استغفار: یکی از اموری که سبب می شود گناهان محو شود، استغفار از گناه است که در روایات متعدّد به آن اشاره شده است. امام صادق (ع) می فرمایند: انسان وقتی مرتکب گناهی می شود از صبح گاهان تا هنگام شب به او مهلت می دهند، پس اگر استغفار کرد، عمل او نادیده گرفته می شود. [2]

 

حضرتشان در روایت دیگری می فرمایند: هفت ساعت به او مهلت می دهند، اگر از گناه توبه کرد چیزی برای او نمی نویسند و اگر هفت ساعت گذشت و از گناه پشیمان نشد برایش می نویسند، و در ادامه می فرمایند: شخص مؤمن گاهی بعد از بیست سال گناهش به یادش می آید، ولی کافر همان لحظه بعد از انجام گناه فراموش می کند [3] و در روایت دیگری از معصوم (ع) نقل شده که حضرت فرمود: برای هر دردی دارویی و داروی گناهان استغفار است. [4]

 

نکته ای که در ارتباط با استغفار در زدودن آثار اعمال زشت باید مورد توجه قرار گیرد، این است که مراد از استغفار، همین ذکر زبانی؛ یعنی استغفر الله گفتن نیست که هر کس در شبانه روز هر نوع حقی را از مردم و خداوند ضایع کند، به مجرد گفتن این ذکر، گناهان او از بین برود و حال آن که این ذکر به تنهائی فایده ای ندارد، بلکه آثار منفی نیز به دنبال دارد.

 

امام رضا (ع) می فرماید: کسی که با زبانش استغفار کند و در قلب از اعمال بدش پشیمان نباشد، خود را مسخره کرده است. [5]

 

3. درود بر پیامبر (ص) و اهل بیت (ع): از جمله اموری که موجب از بین رفتن گناهان می شود، درود فراوان بر محمد و آلش فرستادن است. حضرت رضا (ع) می فرمایند: شخصی که توانایی انجام کارهایی را که سبب آمرزش او می شود ندارد، زیاد صلوات بر محمد (ص) و خاندان او فرستد که این عمل گناهان او را از بین می برد. [6]

 

اکنون به موارد دیگری از آنچه گناهان را محو می کند با ذکر آدرس بسنده می کنیم:

 

روزه ماه شعبان، [7] دادرسی از مظلوم و بر طرف نمودن اندوه مؤمنان، [8] غصه به جهت مردن، [9] رفتن به مسجد برای انجام نماز بعد از اذان مؤذن، [10] تلاوت قرآن، [11] گریه بر مصائب امام حسین (ع) [12] زیارت قبر پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع)، [13] نگاه کردن به خانه خدا (کعبه)، [14] گناه نکردن در مکان خلوت به جهت شرمساری از خداوند، [15] تلاش برای بر آورده شدن احتیاجات مؤمن مریض، [16] روزه ماه رمضان و محافظت از شکم و غریزه جنسی و نگهداری زبان در آن. [17]

 

---

[1] . هود، 114.

[2] . کلینی ،محمد بن یعقوب، کافی، ج 2، ص 437، ح 1، دار الکتب الاسلامیة، تهران، 1365 هـ ش.

[3] . همان، ح 3.

[4] . همان، ص 439، ح 8.

[5] . مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 75، ص 356 ،ح 11،مؤسسة الوفاء، بیروت، 1404هـ ق.

[6] . همان، ج 91، ص 48، ح 2.

[7] . همان، ج 94، ص 91، ح 5.

[8] . همان، ج 75، ص 68، ح 5.

[9] . همان، ج 73، ص 16.

[10] . همان، ج 81، ص 154.

[11] . همان، ج 89، ص17،ح 18.

[12] . همان، ج 44، ص 283،ح 17.

[13] . صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 577، باب زیارت پیامبر و امامان(ص)، انتشارات جامعه مدرسین، قم، 1413هـ ق.

[14] . همان، ج 2، ص 204، ح 2142.

[15] . همان، ج 4، ص 412، ح 5895.

[16] . همان، ج 4، ص 15.

[17] . بحار الانوار، ج 93، ص371، ح 55.

ارتباط باخدا

.......................................................................

من ارتباطم با خدا خیلی خوب بود.ولی الان احساس میکنم که خیلی ازش دور شدم.کمکم کنید.

.............................................................................

پاسخ: 

پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط تان با این مرکز
از این که در مسیر الهی قدم برداشته و در فکر اعتلای حقیقت خود هستید خوشحالیم! خداوند تعالی می فرماید: «الّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا؛ (1) آن ها که در راه ما تلاش کنند،قطعاً به راه‌های خود، هدایت شان خواهیم کرد».
نزدیکی به خدا امری است که یک شبه نمی توان به آن رسید؛ بلکه نیازمند زمان و انجام اقداماتی است که مهم ترین آن عبارتند از:
1- معرفت خدا:
کلید نیل به هدف نهایی، معرفه الله است. بدون شناخت خداوند تقرب به او امکان پذیر نیست. از این رو امام علی (ع) می فرماید:
" اوّل الدّین معرفته؛ (2) معرفت خدا سرآغاز دین است".
2- انجام واجبات و ترک محرمات:
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «اصلُ الدین الوَرَع و رأسه الطاعه؛ (3) ریشه و اساس دین و دینداری ورع و اجتناب از گناهان، و ساقه و سر آن اطاعت از خداست».
که اصل اطاعت و ورع همان انجام واجبات و ترک محرمات است. در حدیث دیگری که از امام صادق علیه السلام آمده نقل شده: «ایمان آن است که طاعت خدا شود و گناهی محقق نگردد».
در حدیث قدسی آمده است:
" هیچ بنده ای به وسیله عملی بهتر و محبوب تر از انجام واجبات (و ترک گناهان ومحرمات) به من نزدیک نشده است.
بنا بر این انجام واجبات (نماز و روزه و سایر عبادت ها و انفاق مال و صله ارحام و کمک به ضعفا و دستگیری از فقرا) و ترک گناهان و محرمات ( گناهان صغیره و کبیره) محبوب‌ترین عملی است که انسان را به خدا نزدیک می کند.
3- توجه به مستحبات و ترک مکروهات در حد مقدور:
بعد از انجام واجبات و ترک گناهان، کارهای مستحبی است که انسان را به خدا نزدیک می کند، از این رو در ادامه حدیث قدسی خداوند می فرماید:
« ‌بنده با به جا آوردن کارهای مستحب، به سوی من تقرّب پیدا می کند. با انجام کارهای مستحبی، چنان کمال می یابد و به من تقرّب پیدا می کند،‌ که او را دوست دارم (یعنی بنده خدا، محبوب خدا می شود). وقتی کسی محبوب من گشت و او را دوست داشتم، گوش او می شوم، که با آن می شنود. چشم او می شوم که با آن می بیند. زبان او می گردم که با آن سخن می گوید. دست او می شوم، که با آن می دهد و می گیرد. پای او می شوم، که با آن راه می رود. وقتی (چنین بنده‌ای) مرا بخواند، اجابت می کنم، وقتی از من چیزی را درخواست کند، به او خواهم داد».
مفهوم حدیث این است: که اگر کسی همه واجبات را انجام دهد و از همه گناهان خود را دور سازد و با کارهای مستحبی به خداوند نزدیک شود و تقرب جوید، چشم و گوش و زبان و دست و پا و فکر و اندیشه و بالاخره همة اعضا و جوارح او در مسیری که رضایت و خشنودی خداوند است، تحرک و فعالیت خواهد داشت و هرگز خلاف رضای خدا نمی‌اندیشد و گام برنمی‌دارد. چنین شخصی همة دعاهایش مستجاب است. (4)
تذکر : مستحبات که بعد از واجبات انسان را به خدا نزدیک می کند، بسیار است و توان و طاقت و عمر انسان ، محدود و کوتاه است، پس در میان مستحبات باید محبوب‌ترین و با فضیلت‌ترین مستحبات را شناسایی کرد و آن ها را انتخاب نمود.
در اسلام به پاره ای از عبادات و مستحبات بیش تر تأکید شده مانند قرائت قرآن، نماز شب و تهجد و شب زنده داری، انجام نوافل روزانه، مناجات با خدا و راز و نیاز با او در دل شب، مقیّد بودن به خواندن نمازهای واجب در اول وقت، همواره با وضو بودن، رعایت آداب و سنت ها در عبادات، تعقیبات نماز، شرکت در نماز جمعه و جماعات، سه روز روزه در هر ماه، زیارت و توسل به امامان، صله رحم، ذکر خدا و صلوات بر محمد و آل محمد، انتظار فرج امام زمان علیه السلام و عمل کردن به آن چه که لازمه منتظر واقعی است ،تولی و تبری و دوستی و دشمنی به خاطر خدا.
4- معرفت و شناخت چهارده معصوم علیهم السلام و توسل و ارتباط با آنان:
زیرا ائمه سبیل اللّه یعنی راه خدا و باب الله به معنای در ورود به مقام الوهیت و تقرب به خدا هستند. بابی که قرآن دستور می‌دهد، اگر می‌خواهید در خانه‌های رحمت و فضل الهی به روی شما باز شود، باید از آن در‌ها عبور کنید: «وآتوا البیوت من أبوابها». (5)
امام باقر علیه السلام در تفسیر و بیان مصداق آیه: «وآتوا البیوت من أبوابها»، می‌فرماید: «امامان از آل محمّد علیهم السلام و سبیل الله هستند». (6)
امیر المؤمنین علیه السلام در مقام تبیین آیه مذکور فرمود: «ما اهل البیت خانه‌هایی هستیم که خداوند دستور داده از راه در‌های آن وارد شوید. ما اهل البیت، خانه‌های خدا هستیم و هم در‌های خانه خدا». (7)
بنا بر این، هر کس می‌خواهد به خدا تقرّب جوید و به کمال نهایی عبودیت و انسانیت نایل گردد، باید با ائمه علیهم السلام و احادیث و معارف بلند آنان آشنا شود و برنامه دنیا و آخرت خویش را بر اساس آن تنظیم کند و بداند بدون شناخت و ارتباط و اطاعت از امامان علیهم السلام نیل به قرب الهی میسر نیست.
«من أراد اللّه بدء بکم و من وحّده قبل عنکم و من قصده توجّه بکم؛ (8) هر که خدا را طلب می‌کند و تقرّب و نزدیکی به او را جستجو می‌نماید، باید از شما اهل البیت آغاز کند و با شما باشد. هر کس توحید خالص طلب می‌کند و وحدانیت خدا را می‌جوید، ولایت و اطاعت شما را می‌پذیرد و هر که قبله مقصودش خداست، به سوی شما می‌آید».

پی‌نوشت‌ها:
1. العنکبوت (29) آیه 69.
2. نهج البلاغه، خطبه 1.
3. الکافی، ج 2، ص 352. شیخ کلینی، اصول کافی، ج 2، ص 352. دارالکتب الاسلامیه، تهران،1365 ش.
4، اصول کافی، ج 2 ، ص 504 .
5. البقره (2): 189.
6. سید هاشم بحرانی، البرهان، ج 1 ، ص 190، بنیاد بعثت، تهران، 1416ق.
7. همان.
8. شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، زیارت جامعة کبیره.

شهیدتهرانی مقدم

.....................................................

برادر شهید تهرانی‌مقدم مطرح کرد

نظر سید حسن نصرالله درباره حسن تهرانی‌مقدم

سید حسن نصرالله درباره شهید تهرانی مقدم گفته بود: هر زنی که در لبنان با راحتی از شمال به جنوب یا بالعکس سفر می کند، این امنیت را مدیون حاج حسن آقای تهرانی مقدم است.

خبرآنلاین نوشت: محمد تهرانی مقدم که در دوران دفاع مقدس مسئول قرارگاه رمضان در سلیمانیه و کرکوک بوده تا پایان جنگ هماهنگی فعالیت های معارضین عراقی در برابر رژیم بعثی را انجام می داده است. چند سال در تیم حفاظت رهبر انقلاب فعالیت می کند و دوره ای هم معاون  اطلاعات نیروی مقاومت بسیج در دوران فرماندهی سردار افشار می شود. دهه 80 را بیشتر به برادرش در زمینه ساخت موشک های بالستیک و توان دفاعی کشور کمک می کند . او در حال حاضر رئیس هیات مدیره موسسه فرهنگی شهدای غدیر است.

با تهرانی مقدم درباره شخصیت مردی که او را پدر موشکی ایران می خوانند گفت وگو کردیم. مردی که اولین تماس ها درباره خبر شهادتش از سوی حزب الله لبنان بود و سید حسن نصر الله بعدها او را ستود.

این گفت وگو در حاشیه سفر تهرانی مقدم به عراق انجام شد. کشوری که جوانی محمد تهرانی مقدم در آن سپری شده است.

 

* بعد از شهادت ایشان لقب پدر موشکی درباره  او به کار برده شد.این مرحوم چه کرد که چنین لقبی به ایشان داده شد؟

سال 63 مردم می گفتند موشک جواب موشک، حاج حسن آقا همان زمان که فرمانده توپخانه سپاه بود، به تکاپو افتاد و بالاخره سیستم موشکی سپاه را راه اندازی کرد. دوستانی که مثل آقای دکتر منطقی در ساخت و آقای رفیق دوست در تهیه  ملزومات، ایشان را کمک کردند. آقای دکتر منطقی با حاج حسن آقا ،صنایع موشکی را با هم راه اندازی کردند. منتها ایشان سعی می کرد خودش پشت صحنه باشد.

زمان جنگ گروهی به کره شمالی  و بعد به لیبی و چند کشور دیگر رفتند . در آن دوران آقای رفیق دوست وزیر سپاه بود. با تلاش خود حاج حسن آقا و البته با محوریت آقای رفیق دوست یک تعداد موشک اسکاد بی خریداری شد. یک اشتباهی هم گاهی اوقات در مصاحبه ها می شود این است که گفته می شود ما این موشک ها را از لیبی خریدیم.در حالی که این طوری نبود.افرادی از لیبی آمدند و نحوه کار با این موشک ها را در سوریه به ما آموزش دادند. وقتی آموزش تمام شد، یک تعداد برای آموزش های تکمیلی به ایران آمدند که آنها هم وسط کار ول کردند و رفتند.در این شرایط ایشان 2 فروند از این موشک ها را به ایران آورد و با کمک همکارانش شروع به مهندسی معکوس کرد. بیش از 30 هزار قطعه در آن بود. شما تصور کنید یک مجموعه ای که های تک است و کسی آن را به ما نمی دهد. را چطوری ساختیم. این روحیه حسن آقا بود که گفت ما می توانیم این موشک را بسازیم. ایشان حتی می گفت ما این موشک را صادر خواهیم کرد. اما برخی از متخصصین  می گفتند این بحث نه منطقی است و نه شدنی.

 

* یعنی مخالفت می کردند و معتقد بودند نمی شود.

بله، البته شما بدانید که در هر کار بزرگی بالاخره تنوع نظرات خیلی طبیعی است.خصوصا این صنایع موشکی از فناوری های های تک است. خیلی ها فکر می کردند ما نمی توانیم آن را بسازیم.

یادم هست وقتی حاج حسن آقا مسئول توپخانه سپاه شد، برخی دوستان ارتشی می گفتند توپخانه سپاه بعید است شکل بگیرد.براساس همان نگاه کلاسیک نظامی معتقد بودند که توپخانه کلی آموزش می خواهد و شاید هم در آن زمان براساس نگاه های معمول راست می گفتند. آن دوران سپاه خیلی همت می کرد چند خمپاره 120 می توانست بزند.

وقتی به ایشان گفتند حالا که می خواهید توپخانه را راه بیندازید، توپخانه تان کو؟ ایشان گفت: توپخانه ما آن طرف است. اتفاقا یک هفته بعد عملیاتی شد و بخشی از توپخانه دشمن را ایران غنیمت گرفت و با همان اقلام غنیمتی، سیستم توپخانه سپاه راه افتاد.

وقتی رهبر معظم انقلاب هم وقت بعد از شهادت ایشان به منزل ما تشریف آوردند فرمودند:«حاج حسن آقا آن قدر فکر بلندی داشت، که بنده گاهی او را کنترل می کردم و می گفتم الان زمان فلان بحث نیست.»

ایشان در زندگی نگاهش این بود اتفاقا کارهایی که همه می گویند نمی شود و داوطلب ندارد، ما باید انجام دهیم.یکبار زمانی که در فدراسیون کوهنوردی مسئولیت داشت، اعلام کرد ما می خواهیم با یک گروه 5 هزار نفری قله دماوند را فتح کنیم. رئیس وقت فدراسیون آن موقع به ایشان گفت: یا شما نمی دانی 5 هزار نفر چه عددی است یا متوجه شرایط قله دماوند نیستی. راست هم می گفت قله دماوند را  حداکثر یک گروه 50 نفره بالا می رود نه 5 هزار نفر. شهید تهرانی مقدم در پاسخ گفت: اتفاقا کاری را که به طور معمول امکانش  نیست ما می خواهیم انجام دهیم.ایشان این طرح را اجرا کرد و 4750 نفر به قله رسیدند. این در طول تاریخ کوهنوری سابقه ندارد.با همین روحیه ایشان کشور را در زمینه موشکی به رتبه ششمین کشور برتر دنیا رساند.

 

* بالاتر از ما چه کسانی در این رتبه بندی قرار دارند؟

در دنیا کشور روسیه و آمریکا تقریبا همزمان با هم جلو می روند. در اروپا فرانسه و المان. در آسیا هم چین  و ایران.

 

* بعد از شهادت ایشان،خبرهایی درباره به ثمر نشستن موشکی که ایشان در حال کار بر روی آن بود، منتشر شد و اعلام شد به ثمر رسیده است. می توانید جزئیات بیشتری در این خصوص این موشک ارائه دهید؟

آن موشک 40 تن وزن دارد و 90 کیلومتر از فضا خارج می شود. این موشک بالستیک و دور برد است.وقتی ما وارد جو شدیم، جو محدودیت زمین را ندارد و به هر هدفی می تواند برسد. حتی ایشان طرح هایی داشت که اگر آمریکا مستقیما وارد شیطنت با ما شود، ما از طریق سیستم موشکی پاسخ آنها را بدهیم.بر همین اساس هم هدف ایشان در توسعه توان موشکی کشور، اسرائیل نبود زمانی که بنده در لبنان مسئولیتی داشتم، ایشان به من می گفت چه دلیلی دارد ما موشک های 2 هزار متری را بزنیم در سر اسرائیل. ایشان سال 79  در جنوب لبنان سیستمی را به بچه های حزب الله لبنان آموزش داد که  صدها موشک در برابر رژیم صهیونیستی اماده کردند. از جنوب لبنان تا اسرائیل هم 150 کیلومتر  فاصله است. رژیم صیهونیستی نمی داند این سیستم کجاست، اما می دانند که اگر خطای کنند، رژیم صهیونیستی محو می شود.حتی وقتی سال قبل اوباما اعلام کرد در فلان روز وارد سوریه می شویم، این سخن عملیاتی نشد. چرا؟ چون حزب الله لبنان به آمریکا پیغام داد اگر وارد سوریه شوید، ما اسرائیل را با خاک یکسان می کنیم.

 

* اینکه می گوید هدف ایشان آمریکا بود یعنی اینکه ایشان معتقد بود که باید برد موشک های ما به آمریکا برسد.

بله،امروز سیستم موشکی ما هم می تواند پاسخ دشمن را بدهد و هم بازدارنده باشد.این همه سر و صدایی که در موضوع هسته ای می کنند، خود غربی ها می دانند بی فایده است. چون بمب هسته ای امروز در جهان کارایی ندارد.

 

* از علاقه حزب الله لبنان به شهید مقدم گفتید. واکنش آنها به خبر شهادت ایشان چه بود؟

اعضای حزب الله واقعا عاشق حاج حسن بودند. چون ایشان مقاومت را  متحول کرد.روزی که آن انفجار رخ داد من در مسیر رفتن به محل حادثه بودم که اولین تلفنی که به من شد، از سوی بچه های حزب الله بود.آن تماس من را شگفت زده کرد چون قبل از اینکه اقوام و دوستان ایشان تماس بگیرند، از لبنان با من تماس گرفتند. آن روز و شب ،خیلی عجیب بود. وقتی تلفن را برداشتم بچه های حزب الله به من گفتند ما خبری درباره شهادت ایشان شنیدیم، صحت دارد؟ همان پشت تلفن مسئولی که تماس گرفته بود شروع کرد به گریه کردن.چند وقت بعد هم وقتی بچه های گروه شهید تهرانی مقدم به لبنان سفر کردند دیداری با سید حسن نصر الله داشتند. ایشان در آن دیدار گفت:« هر زنی که در لبنان با راحتی از شمال به جنوب یا بالعکس سفر می کند، این امنیت مدیون حاج حسن آقای تهرانی مقدم است.»

 

مطلب فوق مربوط به سایر رسانه‌ها می‌باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است.

ده جمله ی رهبری درباره شهدای هسته ای

دستیابی به دانش هسته‌ای یکی از نمونه‌های موید پیشرفت دانشمندان ایرانی است که درباره آن هیاهوی زیادی هم به راه افتاده اما علت اصلی جنجال غربیها، توانایی بومی دانشمندان جوان کشورمان در دستیابی به این فناوری پیشرفته است. ۱۳۸۴/۱۰/۲۸

دانشمندان جوان ایرانی با موفقیت بزرگ خود در دانش هسته‌ای در واقع آینده بلندمدت انرژی ملت ایران را تضمین کردند و این سررشته را نباید به هیچ قیمتی از دست داد زیرا هرگونه عقب نشینی از این میدان صددرصد ضرر است. ۱۳۸۵/۰۳/۰۷

دست جنایتکاری که ضایعه (شهادت استاد دانشمند مرحوم آقای دکتر مسعود علی‌محمدی رضوان الله علیه) را آفرید، انگیزه‌ی دشمنان جمهوری اسلامی را که ضربه زدن به حرکت و جهاد علمی کشور است، افشاء و برملا کرد. بیگمان همت دانشمندان و استادان و دانش پژوهان کشور، به رغم دشمن،‌ این انگیزه‌ی خباثت آلود را ناکام خواهد گذاشت. ۱۳۸۸/۱۰/۲۵

شهادت این دانشمندان برجسته در راه آرمانهای بلند و الهی، به کشور، انقلاب اسلامی، ملت ایران و محیط علمی آبرو بخشید و آنان با این شهادت، به بالاترین رتبه از ارزشهای معنوی دست یافتند. ۱۳۸۹/۱۱/۰۴

در قضیه‌ی ترورهای (دانشمندان هسته‌ای)، من عقیده‌ام این است که بچه‌های تشکلهای دانشجوئی در این قضیه کوتاه آمدند؛ یعنی کم‌عملی نشان دادند. باید این قضیه را بزرگ میکردید. البته نه اینکه بزرگ کنید - چون خودش بزرگ است - همان جور که هست، منعکس میکردید. ما حتّی ندیدیم تشکلهای ما پوستر این شهدا را هم چاپ کنند، منتشر کنند، پخش کنند، یادمان اینها را نگه دارند. نه، این موضوع اصلاً نباید فراموش شود؛ این کار کوچکی نیست. ۱۳۹۰/۰۵/۱۹

اگر دانشمندِ علاقه‌مند به سرنوشت کشور، آماده‌ی فداکاری در این راه - فداکاری به حسب خودش - در یک کشوری وجود داشت، آن کشور رشد میکند. چیزی که میتواند این نیرو را به وجود بیاورد، این پیشرفت را به وجود بیاورد، بهتر از همه چیز، ایمان است. اگر این ایمان بود، کشور پیشرفت میکند. ۱۳۹۰/۰۷/۱۳

رشد شتابنده‌ی علمی و فتح قله‌های دانش که با همت و عزم جوانان مؤمن و غیور و توانائی چون مصطفای شهید رونق یافته، امروز قائم به هیچ فردی نیست، این یک جنبش تاریخی و برخاسته از یک عزم خلل‌ناپذیر ملی است. ۱۳۹۰/۱۰/۲۲

(شهدای هسته‌ای) در راه خدا شهید شدند، در راه پیشرفت اسلام شهید شدند. مسئله‌ی اینها فقط این نیست که حالا ما یک ملتی هستیم، میخواهیم از فلان کشور و فلان دولت عقب نمانیم، لذا وارد عرصه‌ی علمی شده‌ایم؛ این هست، به‌اضافه‌ی یک چیزی از این مهمتر؛ و آن این است که ما با این حرکت علمیِ خودمان داریم اسلام را سربلند میکنیم، نظام اسلامی را آبرومند میکنیم. ۱۳۹۰/۱۰/۲۹

مسئله این نیست که ما خواهیم توانست از صنعت هسته‌ای برای مصارفی که به سود منافع ملی است، استفاده کنیم؛ مسئله این است که این حرکت، به جوانهای این کشور، دانشمندان این کشور، آحاد مردم این کشور، عزم و تصمیم راسخ میبخشد و آنها را در این راه ثابت‌قدم میدارد؛ این مهم است. ۱۳۹۰/۱۲/۰۳

یاد شهید علی‌محمدی، شهید شهریاری، شهید رضائی‌نژاد و شهید احمدی روشن هرگز از خاطره‌ی این ملت و حافظه‌ی تاریخ ما بیرون نخواهد رفت. ۱۳۹۱/۰۵/

متن ترانه حضرت محمد(ص):حامدزمانی

                                محمد(ص) مقتدای اهل آدم

محمد(ص) مصطفای آل آدم

محمد(ص) رحمت للعالمین است

رسول آسمانی بر زمین است

دلش دریایی و خلقش خدایی

نگاه روشنش شمس الضحایی

تبر بر دوش تا بتخانه آمد

حبیب الله سرمستان محمد(ص)

********

خودش خاتم، خدا ختم کلامش

تمام مهربانی در سلامش

نهان در گیسوانش سر اسرا

شکسته شور فریادش قفس را

امین وحی رب العالمین است

امیر و سرور روح الامین است

یتیم مکه آقای جهان است

محمد(ص) سید پیغمبران است

********

احسنت یا بدر العجم

لبیک یا شمس العرب

ای حسن خلقت بی بدل

ای از تو عالم در عجب

طاهای  ما، یاسین ما

ای آیه هایت دین ما

ما قاری قرآن تو

تو حافظ آیین ما

********

گاهی وقت ها دلم بال و پر می‎زنه

با گریه خونه یارو در می‎زنه

بارون مرحمت می‎باره روی سرم

مدیون خوبی و لطف پیغمبرم

جاری شد در رگ و قلب ما خون تو

خورشید راه ما حالا مدیون تو

مکتب عشق تو دست ما رو گرفت

برق تکبیر ما کوچه ها رو گرفت

احساس و قلب من جا مونده دستتون

ممنون از لطفتم آقای مهربون

منبع: besuyezohur.ir

عیدمبعث

محمد پاک و شفاف و زلال است / که مرات جمال ذوالفقار است

محمد تا نبوت را برانگیخت / ولایت را به کام شیعیان ریخت . . .

عید مبعث مبارک

 

 

 

روز مبعث چه روزی است؟

 

مبعث

 

روز مَبْعَث بر پایهٔ باورهای اسلامی، روزی است که محمد، پیامبر اسلام، به درجه پیامبری برگزیده شد. مسلمانان معنقدند او در غار حرا، توسط جبرئیل و از سوی خدا به پیامبری نایل آمد و مأمور شد که چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را به مردم برساند. محمد در این زمان چهل سال داشت و در مکه زندگی می‌کرد.

 

باور شیعیان

بر اساس باور شیعیان، محمد مصطفی در روز ۲۷ رجب عام الفیل، سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام مبعوث شد. شیعیان این روز را جشن می‌گیرند و در روایات اسلامی اعمال مستحبی برای روز مبعث پیش بینی شده‌است. دعا، نماز و غسل مستحب از اعمال این روز است.

 

باور اهل سنت

در نزد اهل سنت تاریخ دقیق بعثت پیامبر مشخص نیز ولی بعضی معتقدند که این واقعه در شب ۲۱ ماه رمضان بوده است. به دلیل نامعلوم بودن تاریخ، مبعث نزد اهل سنت جشن گرفته نمی‌شود.

 

روز مبعث چه روزیست؟

 

روز مَبْعَث، روزی است که حضرت محمد، پیامبر گرانقدر اسلام، به درجه پیامبری برگزیده شد. در تقویم هجری قمری، ۲۷ رجب روز مبعث است.

 

حضرت محمد مصطفی در روز (۲۷ رجب) سال ۴۰ عام الفیل، همزمان با سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام، در غار حرا، توسط (جبرئیل) و از سوی خدا به پیامبری نایل آمد و مأمور شد که چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را به مردم برساند.

 

روز مبعث، روز برانگیختن خردهایی است که در تابوت خُرافه گرایی، هوس پرستی و جهل پیشگی دفن شده بود. روز مبعث روز تولّد عاطفه هاست؛ عاطفه هایی که در رقص شمشیرها زخمی می شد و در جنگل نیزه ها جان می باخت. آن روزها، دخترکان معصوم، به جای آغوش گرم مادر، در دامان سرد خاک می خفتند. جوانان بلندقامت، در جنگ جهالت ها، جان به بارش تیرها می دادند و زنان بی پناه، در بند اسارت می زیستند. آه که چه خارهایی به پای بشریّت می خلید و چه زخم هایی دل عاطفه ها را می خَست.

 

روز مبعث، روز مرگ قساوت ها و شرارت ها بود؛ روز مرگ کرامت هایی که به پای بت ها قربانی می شد؛ روز مرگ جهل و شرک و پرستش های ناروا بود.

مشارق انوار الیقین، ص 51
مناقب الخارزمی، ص 257
اثبات الهداة، ج 2

مهمترین سرمایه مردم آخرالزمان......

.............................................

متن حدیث:
قال رسول الله(صلى الله علیه وآله): «یا على، أَعْجَبُ النّاس ایماناً وَ أَعْظَمُهُمْ یَقیناًقَومٌ یَکوُنُونَ فى آخِرالزَّمانِ لَمْ یَلْحَقوُا النَّبىَّ (صلى الله علیه وآله) وَحُجِبَ عَنْهُم الْحُجَّة فَآمَنُوا بِسَواد على بَیاض»
ترجمه:
حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) خطاب به امیرمؤمنان على(علیه السلام) فرمودند: عجیب ترین (مهمترین) مردم از همه، کسانى هستند که ایمانشان برتر و یقینشان کاملتر است، افرادى هستند که در آخرالزّمان مى آیند، درحالى که نه پیامبر(صلى الله علیه وآله) را دیده اند و نه حجّت و امام را، در عین حال ایمان مى آورند به سیاهى در سفیدى (یعنى همان کتابهایى که در دستشان است).
شرح حدیث:
حضرت(صلى الله علیه وآله) در روایتى دیگر، اینان را «برادران خودش» نامید، در حالى که به دیگران «اصحاب» اطلاق فرموده است. ما مى خواهیم از این حدیث غیر از موضوع «آخرالزّمان» مطلب دیگرى استفاده کنیم که متناسب با جلسه اهل علم است. و آن این که تنها سرمایه دینى مردم آخرالزمان همین کتابهاست. بنابراین، رسالت مهمّ ما در این عصر و زمان، حفظ این سرمایه بزرگ یعنى کتب پیشینیان و مطالعه و تحقیق و مباحثه در مورد آنهاست، مگر در این زمانه، ما به غیر از آن کتابها به چیز دیگرى دسترسى داریم؟ مسلّماً تنها راه همان کتابهاست، زیرا نمى توانیم به حضور پیامبر(صلى الله علیه وآله) یا ائمّه معصومین(علیه السلام) برسیم تا تکالیف را بپرسیم . و مسأله مهم این است که واقعاً این سرمایه ارزشمند را در همان مسیرى که لازم است به کار اندازیم; یعنى بتوانیم با همین کتابها مردم را به خدا نزدیک کرده و با حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) و ائمّه و به خصوص امام زمان(علیه السلام) ارتباط دهیم. کسانى که به چنین برنامه هایى اهمیّت نمى دهند سخت در اشتباهند; چون این سخن، سخن مربّى و معلّم بزرگ انسانیّت حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) است و هر چه هست در همین کتابهاست. بنابراین، من که ادّعاى سربازى امام زمان(علیه السلام) را دارم و خود مروّج و مُبَلِّغِ دستورهاى پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مى دانم، باید مخلصانه در خدمت همین کتابها باشم; یعنى هم آنها را خوب مطالعه کنم، خوب بفهمم و خوب به آنها عمل کنم و آن گاه با روش بهترى در راه نشر و تبلیغ آنها بکوشم که در این صورت، به وظیفه ام عمل و خلأ وجود پیامبر(صلى الله علیه وآله) و غیبت امام زمان(علیه السلام) را با نشر کتب پر کرده ام. این که مثلاًدر بحارالانوار داریم: «مَنْ حَفَظَ عَلى أُمَّتى أَرْبَعینَ حَدیثاً یَنْتَفِعُونَ بِها بَعَثَهُ اللّهُ تَعالى یَوْمَ الْقِیامَةِ فَقیهاً عالما; هر کس که چهل حدیثى که مردم از آن بهره ببرند، حفظ کند، خداوند او را فقیه عالم مبعوث مى کند».(1) معنایش این نیست که آنها را حفظ و از بر کنیم، بلکه معنایش این است که این ها را جمع کرده و آن گاه ابلاغ کنیم; مثلاً این که من هر هفته حدیثى را براى شما مى خوانم و مقدارى در باره آنها بحث مى کنم ـ اگر این کار با اخلاص باشد ـ من هم مصداق این حدیث مى شوم.
بنابراین، مقصود از حفظ، نگهدارى و ابلاغ است و لذا علماى بزرگ «اربعین» مى نوشتند و در بین مردم تبلیغ هم مى کردند که چهل حدیث حفظ کنند. حتّى در بین اصحاب کسانى بودند که بیش از چهل هزار حدیث را هم حفظ داشتند و هم به امّت ابلاغ کردند و چه افتخارى از این بزرگتر که انسان احادیث پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) را به مردم برساند و چه محرومند از سعادت، آنانى که ممکن است یک ساعت سخنرانى کنند امّا آیه و حدیثى در بین مطالب آنها نیست، در حالى که، «قد جاءَکم من اللّه نورٌ و کتابٌ مبین; از طرف خدا براى شما نور و کتاب آشکار آمد» نور سخنرانیها، کلمات اهل بیت: است همان گونه که در بحارالانوار آمده است: «کَلامُکُم نُورٌ اَمْرُکُم رُشْدُ وَ وصیَّتُکُم التَّقْوى، سخن شما نور و فرمان شما رشد و سفارش شما تقواست».(2)
واقعاً چه لذّت بخش است که انسان چهل حدیث را حفظ کند و بگوید و در روز قیامت در صف عالمان و فقیهان قرار گیرد! بنابر این، باید بکوشیم تا در هر مجلسى سخنى از معصومین(علیهم السلام) گفته شود.
نکته اى که باید به آن توجّه داشته باشیم این است که تمام دنیا چه دنیاى ظلم و چه عدالت روى همین کتابها(سواد على البیاض) مى چرخد. حافظان کلام اهل بیت(علیهم السلام) حافظان دین هستند و این جاست که مى بینیم انسانهایى مبارز، ایثارگر، عالم، فداکار، آگاه و... پرورش پیدا مى کنند.
اکنون که سخن به این جا رسید مناسب است چند حدیث درباره نشر احادیث و تعلیم آنها بیان شود:
1ـ عن عَلىٍّ(علیه السلام)قالَ: قالَ رَسوُلُ اللّه (صلى الله علیه وآله): اللّهُمَّ ارْحَمْ خُلَفائى ثَلاثَاً، قیلَ یا رسولَ اللّه وَمَنْ خُلَفائک؟ قال: الَّذینَ یُبَلِّغوُنَ حَدیثى وَ سُنَّتى ثُمَّ یُعَلِّمونَهاأُمَّتى; از على(علیه السلام)نقل شده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) سه بار فرمود: خدایا جانشینان مرا مورد رحمت خود قرار ده. پرسیدند: اى پیامبر خدا، جانشینان تو کیانند؟ فرمود: آنان که حدیث و سنّت مرا تبلیغ نموده و آن را به امّتم مى آموزند.(3)
2ـ عبدالله بن صالح هروى مى گوید: از امام رضا (علیه السلام)شنیدم که مى فرمود: «رَحِمَ اللّهُ عَبْداً أَحْیى أَمْرَنا; خداوند رحمت کند بنده اى را که امر ما را زنده کند». پرسیدم: چگونه امر شما زنده مى شود؟ فرمود: «یَتَعَلَّمُ عُلُومَنا وَیُعَلِّمُهاالنّاسَ، فَاِنَّ النّاسَ لَوْعَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَ تَّبَعُونا; علوم ما را فرا مى گیرد و آن را به مردم مى آموزد. اگر مردم سخنان زیباى ما را بدانند قطعاً از ما پیروى مى کنند...»(4)
3ـ جمیل بن درّاج و دیگران از امام صادق(علیه السلام) نقل کرده اند که فرمود: «بادِروُا أَوْلادَکُمْ بِالْحَدیثِ قَبْلَ أَنْ یَسْبِقَکُمْ الَیْهِمُ الْمُرْجِئَةُ; در یاد دادن حدیث به فرزندان خود شتاب کنید پیش از آن که مرجئه در تعلیم آنان بر شما سبقت گیرند»(5)
4ـ امام صادق (علیه السلام) فرمود: «حَدِّثُوا عَنّا وَ لا حَرَجَ، رَحِمَ اللّهُ مَنْ أَحْیى أَمْرَنا; از ما حدیث نقل کنید و احساس سختى نکنید. خدا رحمت کند کسى را که امر ما را زنده بدارد».(6)
5 ـ فضیل بن یسار مى گوید: امام باقر (علیه السلام) به من فرمود: «یا فُضَیْل اِنَّ حَدیثَنا یُحْیىِ الْقُلوُبَ; اى فضیل! سخن ما دلها را زنده مى کند»(7)
6ـ پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «تَذاکَروُا وَتَلاقَوْا وَ تَحَدَّثُوا;فَاِنَّ الْحَدیثَ جَلاءُ الْقُلُوبِ ; اِنَّ الْقُلُوبَ لَتَرینُ کَما یَرینُ السَّیْفُ وَ جَلاؤُهُ أَلحَدیثْ; با یکدیگر گفتگو و ملاقات داشته باشید و حدیث بگویید; زیرا حدیث مایه روشنى دلهاست. دلها نیز مانند شمشیر زنگ مى گیرد و جلاى آن حدیث است»(8)
7ـ امام باقر(علیه السلام)فرموده است: «وَ بِالدّاریاتِ لِلرّوایاتِ یَعْلوُا الْمُؤْمِنُ اِلى أَقْصى دَرَجاتِ الاْیمانِ; پیروان اسلام در پرتو معرفت واقعى و درک حقایق علمى روایات، مى توانند به عالیترین مدارج ایمان نایل شوند»(9)

مداحی

امام نقی

نوحه

مشخصات واوصاف حضرت مهدی(عج)

...........................................................

1- مهدی علیه السلام - از خاندان و ذریه پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم - است.«طبق 389 حدیث»

2- همنام و هم کنیه پیغمبر صلی الله علیه و آله - و شبیه ترین مردم به آن حضرت است. «طبق 48 حدیث»

3- در صفت شمائل و قیافه آن حضرت. «21 حدیث»

4- از فرزندان امیر المؤمنین عیله السلام - است. «طبق 214 حدیث»

5- از فرزاندان حضرت فاظمه زهرا علیه السلام - است. «طبق 192 حدیث»

6-از فرزاندان حسن و حسین علیهما السلام است. «طبق 107 حدیث»

7- از فرزندان حسین علیه السلام - است. «طبق 185 حدیث»

8- نهمین از فرزندان حسین علیه السلام «طبق 148 حدیث»

9- از فرزندان زین العابدین علیه السلام - است. «طبق 185 حدیث»

10-هفتمین از فرزندان حضرت باقر علیه السلام - است. «طبق 103 حدیث»

11- ششمین از فرزندان حضرت صادق علیه السلام - است. «طبق 99 حدیث»

12- پنجمین از فرزندان موسی بن جعفر علیهما السلام - است. «طبق 98 حدیث»

13- چهارمین از فرزندان حضرت رضا علیه السلام - است. «طبق 95 حدیث »

14- سومین از فرزندان امام محمد تقی علیه السلام - است. «طبق 60 حدیث»

15- جانشین امام علی نقی و پسر امام حسن عسکری علیهما السلام - است. «طبق 146 حدیث»

16- اسم پدرش حسن علیه السلام - است. «طبق 147 حدیث»

17- مادرش سیده کنیزان و بهترین ایشان است. «طبق 9 حدیث»

18- دوازدهمین امام و خاتم ائمه است. «طبق 136 حدیث»

19- دارای دو غیبت است (صغری و کبری). «طبق 10 حدیث»

20- غیبتش از بس طولانی خواهد شد که مردم ضعیف الایمان و کم معرفت، گرفتار شک و تردید می شوند . «طبق 91 حدیث»

21-بسیار طویل العمر است. «طبق 318 حدیث»

22-زمین را پر از عدل و داد کند بعد از آنکه پر از ظلم و جور شده باشد. «طبق 123 حدیث» مشخصات و اوصاف حضرت مهدی (عج)

23- مرور روزگار او را پیر نسازد و به سیمای جوانان باشد. «طبق 8 حدیث»

24- ولادتش پنهان باشد. «طبق 14 حدیث»

25- دشمنان خدا را می کشد و زمین را از شرک و ظلم و ستم و حکومت دیکتاتوران پاک و به تأویل جهاد کند. «طبق 19 حدیث»

26- دین خدا را آشکار و اسلام را در تمام روی زمین گسترش دهد و فرمانروای روی زمین گردد و زمین را خدا به او زنده سازد. «طبق 47 حدیث»

27-مردم را به هدایت و قرآن و سنت برگرداند. «طبق 15 حدیث»

28-دارای سنتهایی از انبیاء است که از آن جمله غیبت است. «طبق 23 حدیث»

29-با شمشیر قیام کند. «طبق احادیث بسیار»

30-روش او روش پیغمبر صلی الله علیه و آله - باشد. «طبق 30 حدیث»

31-ظاهر نشود مگر بعد از آنکه مردم در امتحانات و آزمایشهای سخت واقع شوند. «طبق 24 حدیث»

32-عیسی نازل شود و در نماز به آن حضرت اقتدا نماید. «طبق 25 حدیث»

33- پیش از ظهورش بدعتها و ظلم و گناه و تجاهر به فسق و فجور، زنا، ربا، میگساری، قمار، رشوه، ترک امر به معروف و نهی از منکر و معاصی دیگر رایج شود، زنان مکشفه و در کارهای مردان شرکت کنند، طلاق بسیار و مجالس لهو و لعب و غنا و آوازهای مطرب علنی گردد. «طبق 37 حدیث»

34- هنگام ظهورش منادی آسمانی به نام او و پدرش ندا کند که همه آن را بشنوند و ظهور آن حضرت را اعلام کند. «طبق 27 حدیث»

35- پیش از ظهورش نرخها بالا رود و بیماریها زیاد شود و قحطی ظاهر و جنگهای بزرگ برپا شود و خلق بسیار از میان بروند. «طبق 23 حدیث»

36- پیش از ظهورش «نفس زکیه» و «یمانی» کشته شوند و در «بیدا» (که مکانی بین مکه و مدینه است» خسفی واقع شود و دجال و سفیانی خروج کنند و صاحب الزمان علیه السلام - آنها را بکشد. «طبق احادیث باب 6 و 7 از فصل 6 و باب 9 و 10 از فصل 7»

37- برکات آسمان و زمین بعد از ظهورش ظاهر شود و زمین معمور و آباد گردد و غیر خدا پرستش نشود و کارها آسان و خردها تکامل یابد. «طبق احادیث باب 2 و 3 و 4 و 11 و 12 از فصل 7»

38- سیصد و سیزده نفر اصحاب او در یک ساعت به محضرش حاضر شوند. «طبق 25 حدیث»

39- ولادت و مشروح تفصیلات و تاریخ آن و بعضی از احوال مادر جلیله آن حضرت. «طبق 214 حدیث»

40- شرح بعضی از معجزات او در زمان حیات پدر بزرگوارش و در غیب صغری و غیب کبری و نام جمع کثیری از کسانی که مشرف به نعمت دیدار و لقای آن حجت اند. «طبق باب 2و 3 از فصل 3 و باب 1 و 2 از فصل 4 و باب 1 و 2 از فصل 5»

منبع: کتاب امامت و مهدویت تألیف آیة الله صافی گلپایگانی

.........................................................

نقش انگشترامام حسین(ع)

..............................................

محمد رجبی‌دوانی رئیس کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در مراسم رونمایی از تمبر و دانشنامه مهر و حکاکی ایران بیان داشت: با توجه به اهمیت اثر ارزشمند «مهر و حکاکی در ایران»، تلاش استاد محمدجواد جدی و همت فرهنگستان هنر، کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی هم سهم کوچکی در انتشار این اثر داشته باشد. در واقع این کتاب یکی از برجسته‌ترین آثار پژوهشی است و کتابخانه مجلس شورای اسلامی بر روی انتشار کتاب‌هایی تمرکز دارد که از آثار فاخر پژوهی به شمار می‌رود و این کتاب نیز از جمله این آثار است که کلیدهایی را برای محققان آماده ساخته تا بتوانند آثار برتری داشته باشند.

وی با اشاره به دوره‌ تاریخی مُهرها، ادامه داد: مهر جدا از اینکه هویت یک شخص را تثبیت می‌کرد و هر جا که مهری زده می‌شد، هویت مالکیت آن را محرز می‌کرد، در شکوفایی هنر خوشنویسی نیز ارزش فراوانی دارد. همچنین مُهر نشان از به کمال رسیدن و تمامیت است. به همین جهت حضرت محمد (ص) خاتم پیامبران است.

رجبی‌دوانی ادامه داد: بسیاری از امامان انگشترهایی داشتند که مزین به آیات الهی بود، مانند امام حسین (ع) که انگشتری داشتند که بر روی آن «حسبی الله» حک شده بود و تمام زندگی ایشان روی همین بود.

وی با اشاره به تاریخ استفاده از مهر و حکاکی گفت: یکی از مواردی که حکاکی را مورد توجه قرار داد ویژگی خاص زمانی آن بود و در گذشته معتقد بودند آثار حکاکی تا زمانی که پروردگار اجازه دهد ماندگار می‌ماند و آیندگان می توانند به آن دست پیدا کنند.

اشعارومطلب شهادت امام موسی کاظم (ع)

....................................................

زمینه – شهادت امام کاظم علیه السلام

یا سیدی موسی بن جعفر2بار   مددی باب الحوائج

یاس گلستان پیغمبر/ای پسر زهرا و حیدر/سیدی موسی بن جعفر

تا به فلک رفته سوز آهت/گوشه ی زندان شد قتلگاهت

فضل و شرافت بوده گناهت/گوشه ی زندان شد قتلگاهت

یا سیدی موسی بن جعفر2بار   مددی باب الحوائج

 

دیده شده با یاد تو تر/ای به همه مولا و سرور/سیدی موسی بن جعفر

گوش دلم بشنود صدای/ناله ی جانسوز مادر تو

سندی بن شاهک یهودی/تازیانه زد به پیکر تو

یا سیدی موسی بن جعفر2بار   مددی باب الحوائج

 

دل تو شد خون ازکینه و/جنایت آن خصم کافر/سیدی موسی بن جعفر

از غم تو محشری به پا شد/حق ّ رسالت چه خوش ادا شد

دست و پا بسته با غل و زنجیر/گوشه ی زندان جانت فدا شد

یا سیدی موسی بن جعفر2بار   مددی باب الحوائج

سبک نوحه

***

نوحه واحد

شده این دل بی قرارم/ثناخوان موسی بن جعفر

چرا حال زارم نباشد/پریشان موسی جعفر

همان که به زندان بغداد/شده کشته از ظلم هارون

به یاد غم بی حد او/دل عاشقانش بُود خون

به مرثیه هایش/زند ناله زهرا

واویلا واویلا/واویلا واویلا

واویلا واغربتا...

چو آباء و اَجداد پاکش/بتابد ازو نور ایمان

بَرد دل ز کُلّ ملائک/مناجات او بین زندان

بُوَد وارث داغ مادر/همان بی قرین ِ یگانه

شده رزق او وقت افطار/رطب هایی از تازیانه

به جانش رسیده/شراری ز غمها

واویلا واویلا/واویلا واویلا

واویلا واغربتا...

ولیّ خدا را به زندان/نبوده اُمید نجاتی

یهودی شده قاتل او/وَ زنده شده خاطراتی

اسیران دلخون و شام و/عُبور از محلی پر از شر

خورَد سنگ ِ کین از روی بام/سر ِ پاک فرزند حیدر

بسوزم چو شمعی/که جان گشته بر لب

دگر من نگویم/چه ها دیده زینب

واویلا واغربتا...

***

امام کاظم(علیه‌السلام) قهرمان صبر 

و استقامت در بند زندان

می‌خواهیم از هفتمین جلوه شمس هدی، وارث ولایت کبری، فروغ تابان امامت، حضرت موسی بن جعفر(علیهما‌السلام) سخن به میان آوریم. گرچه فصل فصل کتاب زندگی سراسر درخشان او درس سازندگی، عرفان، اخلاق، مبارزه، عبودیت و ارزش‌های والای دیگر است، چرا که او خمیره‌ای از "روح‌القدس" و شکوه ابدی، و آیینه و مظهر صفات جمال و جلال خداوندی بود. می‌خواهیم از گوشه زندان او پرده برداریم، آن جا که آزادمردی در بند را با یک جهان شکوه و وقار می‌نگریم، که امواج نیل صبر و مقاومتش چونان موسای کلیم(علیه‌السلام) فرعون عباسی را به لجه هلاکت و فلاکت افکنده است.

او همچون الماس در زندان تاریک بود، و هارون بر سریر سلطنت چون مُهره‌ای تیره و بی بها. زندگی قهرمانانه امام کاظم(علیه‌السلام) در زندان، حقیقت توحید و ارتباط خالص با خدای بزرگ را نشان داد، و با صبر و مقاومتش بر ستمگران تاریخ آموخت که با بند و زنجیر، نمی‌توان چراغ آزادی و فضیلت را خاموش کرد. "کاظم" کلمه نبود، بلکه یک جهان مقاومت و ایستادگی در برابر جباران شکنجه‌گر بود، شکوهی وصف ناپذیر به بلندای خورشید بود، فریادی صاعقه خیز بر خرمن هستی پلید طاغوتیان.

او همچون الماس در زندان تاریک بود، و هارون بر سریر سلطنت چون مُهره‌ای تیره و بی بها. زندگی قهرمانانه امام کاظم(علیه‌السلام) در زندان، حقیقت توحید و ارتباط خالص با خدای بزرگ را نشان داد، و با صبر و مقاومتش بر ستمگران تاریخ آموخت که با بند و زنجیر، نمی‌توان چراغ آزادی و فضیلت را خاموش کرد.

شمشیر علی(علیه‌السلام) در دست داشت و فریاد فاطمه(سلام الله علیها) در حنجره، و خون حسین(علیه‌السلام) در رگ‌هایش جاری بود، او وجود عینی قرآن بود، حرکت‌های پرصلابت، و واکنش قاطع او در برابر زورمندان زراندوز و تزویرگران سالوس صفت، چون طوفان کوبنده‌ای بود که روزگار آنها را سیاه می‌کرد.

وصفش را از کوه دماوند پرسیدم، گفت: از من استوارتر است. از امواج کوه پیکر اقیانوس پرسیدم گفت: از من خروشان‌تر است. از خورشید پرسیدم گفت: از من درخشان‌تر است. از ماه پرسیدم گفت: از من تابان‌تر است. از غرش رعد و برق پرسیدم، گفتند: غرش او بر ستمگران جبار از غرّش ما بلندتر و نافذتر است. از خدای بزرگ پرسیدم، فرمود: بنده صالح ما است و همواره در سجده‌های طولانی با ما در راز و نیاز است. از قرآن پرسیدم، گفت: آیه آیه من در زندگیش دیده می‌شود، از پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) پرسیدم، فرمود: "جبرئیل برایم این پیام را از سوی خداوند آورد، که خداوند فرمود: موسی عبدی و حبیبی و خیرتی(1)؛ حضرت موسی بن جعفر(علیهما‌السلام) بنده و دوست من، و برگزیده من از میان انسان‌ها است."

برای یافتن این مفاهیم در زندگی امام کاظم(علیه‌السلام) نظر شما را به چند نمونه از مقاومت و صبر انقلابی و پرصلابت آن حضرت در برابر هارون الرشید، پنجمین طاغوت دیکتاتور عباسی، جلب می‌کنیم:

"کاظم" کلمه نبود، بلکه یک جهان مقاومت و ایستادگی در برابر جباران شکنجه‌گر بود، شکوهی وصف ناپذیر به بلندای خورشید بود، فریادی صاعقه خیز بر خرمن هستی پلید طاغوتیان.

1ـ هارون الرشید در سال 179 ه.ق، در سفر حج وارد مدینه شد، و امام کاظم(علیه‌السلام) را به جرم این که تسلیم حکومت جابرانه او نبود، بلکه رو در روی او قرار گرفته بود، دستگیر کرده و همراه دژخیمان بی‌رحمش به سوی بصره فرستاد، و آن حضرت را در بصره به زندان افکندند، او در زندان آن چنان صبور و مقاوم بود که گویی حادثه‌ای در زندگی‌اش رخ نداده، بلکه مکرر به درگاه خدا سپاسگزاری می‌کرد و در دعا چنین می‌گفت: "اللهم انک تعلم انی کنت اسئلک ان تفرغنی لعبادتک، اللهم و قد فعلت فلک الحمد(2)؛ خدایا تو بر حال من آگاهی که از درگاهت تقاضا داشتم مرا در خلوتگاه قرار دهی تا با فراغت بیشتر تو را عبادت کنم، تقاضایم را برآوردی، تو را شکر و سپاس می‌گویم."

آری آن حضرت زندانی شدن را که در مسیر نهی از منکر بود، از نعمت‌های الهی می‌دانست، و از این که در زندان توفیق بیشتر برای ارتباط با خدا یافته، شکر و سپاس الهی را به جای می‌آورد.

2ـ در آن هنگام که امام کاظم(علیه‌السلام) را به زندان سخت "سِندی بن شاهک" بردند، و در آن جا تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفت، هارون یکی از درباریان خود به نام "ربیع" را طلبید، و او را مامور کرد که به زندان نزد امام کاظم(علیه‌السلام) برود و از او دلجویی نماید و پیشنهاد آزاد شدن از زندان را به او بدهد، و به تقاضاهایش توجه کند. ربیع در زندان، به محضر امام کاظم(علیه‌السلام) رسید و به آن حضرت چنین گفت: "برادرت (هارون) مرا نزد تو فرستاده او سلام رساند و گفت به شما چنین عرض کنم؛ چیزهایی درباره تو به من خبر داده‌اند که مرا پریشان ساخت. از این رو، از مدینه تو را به این جا (بغداد) نزد خودم آوردم، در مورد آن چیزها تحقیق کردم دیدم، تو از همه عیوب پاک هستی، و فهمیدم که نسبت دروغ به تو داده‌اند. اینک با خود فکر کردم که تو را به خانه‌ات (در مدینه) بازگردانم، یا نزد خود نگهدارم، به این نتیجه رسیدم که اگر در نزد من باشی، سینه‌ام از عداوت تو خالی‌تر خواهد شد، و دروغ بدخواهان را آشکارتر خواهد کرد، من ربیع را مامور نمودم تا هرگونه غذایی را مایل هستی و هرگونه تقاضایی داری تامین کند، با کمال راحتی از او بخواه که بر آورده خواهد شد."

امام کاظم(علیه‌السلام) با کمال بی اعتنایی به پیام هارون، در دو جمله کوتاه و پرمعنی که نشان دهنده مقاومت و صلابتش بود، در پاسخ ربیع فرمود: "لا حاضر مالی فینفعنی و لم اخلق سوولا؛ اموال خودم در نزد من حاضر نیست تا از آن بهره‌مند گردم، و خداوند مرا درخواست کننده از خلق نیافریده است."

آن گاه امام بی درنگ برخاست و گفت: الله اکبر و مشغول نماز شد.

هارون خواست از راه تطمیع، امام کاظم(علیه‌السلام) را بفریبد، خود را به زندان فضل بن ربیع رسانید و امام با وساطت "فضل بن ربیع" نزد هارون آمد، هارون به حضرت احترام شایانی نمود، آن گاه پرسید: "چرا به دیدار ما نمی‌آیی؟"

امام کاظم(علیه‌السلام) در پاسخ فرمود: "وسعت سلطنت و علاقه و دلبستگی تو به دنیا باعث شده که با تو ملاقات نکنم."

ربیع، پس از انجام ماموریت، نزد هارون بازگشت و ماجرای ملاقات خود را با امام کاظم(علیه‌السلام) به هارون گزارش داد. هارون به ربیع گفت: "روحیه موسی بن جعفر(علیهما‌السلام) را چگونه دیدی؟ و نظرت درباره او چیست؟"

ربیع در پاسخ گفت: "یا سیدی! لو خططت فی الارض خطه فدخل فیها موسی بن جعفر(علیه‌السلام) ثم قال لا اخرج منها ما خرج منها؛ ای سرور من! هرگاه بر روی زمین خطی ترسیم شود، و موسی بن جعفر(علیهما‌السلام) وارد آن خط گردد، سپس بگوید از آن خط خارج نمی‌شوم، هرگز خارج نخواهد شد."

هارون که امام کاظم(علیه‌السلام) را می‌شناخت و از مقاومت و اراده قاطع آن حضرت باخبر بود، سخن ربیع را تصدیق کرد و گفت: "همین گونه است که گفتی و من بیشتر دوست دارم که او در نزد من در همین جا (زندان بغداد) بماند." [یعنی مقاومت و استواری او آن چنان محکم است که بازگشت او به مدینه برای حکومت ما خطر آفرین خواهد بود.]

آن گاه هارون به ربیع گفت: "این موضوع محرمانه بماند، مبادا آن را برای کسی نقل کنی."

ربیع می‌گوید: تا هارون زنده بود، از ترس او، این ماجرا را به کسی نگفتم.(3)

3ـ در مورد دیگر، هارون به وسیله یحیی بن خالد برای امام کاظم(علیه‌السلام) که در زندان بود، پیام داد که هرگاه به طور کوتاه عذرخواهی کنی که از ذمه سوگندم بیرون آیم، تو را آزاد خواهم کرد، زیرا قبلا سوگند یاد نموده‌ام تا اقرار نکنی که با من بدرفتاری نموده‌ای، تو را آزاد نسازم.

امام کاظم(علیه‌السلام) با کمال بی اعتنایی به پیام هارون، به یحیی فرمود: "مرگ من نزدیک است و بیش از یک هفته در دنیا باقی نخواهم بود."(4)

4ـ هارون خواست از راه تطمیع، امام کاظم(علیه‌السلام) را بفریبد، خود را به زندان فضل بن ربیع رسانید و امام با وساطت "فضل بن ربیع" نزد هارون آمد، هارون به حضرت احترام شایانی نمود، آن گاه پرسید: "چرا به دیدار ما نمی‌آیی؟"

امام کاظم(علیه‌السلام) در پاسخ فرمود: "وسعت سلطنت و علاقه و دلبستگی تو به دنیا باعث شده که با تو ملاقات نکنم."

هارون مقداری درهم و دینار و خلعت، به آن حضرت اهدا کرد، امام کاظم(علیه‌السلام) آن را پذیرفت، و هنگام پذیرفتن چنین فرمود: "سوگند به خدا اگر هزینه مساله ازدواج مجرد‌های خاندان ابوطالب و در نتیجه قطع نسل آنها نبود، هرگز این پول‌ها را نمی‌پذیرفتم."

امام کاظم(علیه‌السلام) پس از این سخن، روی خود را به عنوان اعتراض از هارون برگردانید، و حمد و سپاس الهی را به جای آورد.(5)

5ـ هارون در ملاقاتی به امام کاظم(علیه‌السلام) عرض کرد: "فدک را (که حق شما است) بگیر تا آن را در اختیار شما بگذارم." امام امتناع ورزید تا این که پس از اصرار بسیار هارون، امام فرمود: "آن را با حدودی که دارد می‌گیرم."

هارون گفت: حدود آن چقدر است؟

امام کاظم (علیه‌السلام) فرمود: "اگر حدود آن را مشخص کنم، آن را در اختیار من نمی‌گذاری."

هارون گفت: به حق جدت سوگند، آن را در اختیار شما می‌گذارم.

امام کاظم (علیه‌السلام) فرمود: "حد اول آن، عدن است؛ حد دوم آن سمرقند است؛ حد سوم آن آفریقا است؛ و حد چهارم آن سیف البحر نزدیک جزایر ارمنستان است."

امام هنگامی که این حدود را نام می‌برد، رنگ هارون لحظه به لحظه تغییر می‌کرد، به طوری که سیاه شد و فریاد زد: "دیگر برای ما چیزی نماند بنابراین بر مسند من بنشین." [یعنی تو خواهان حکومت هستی، و با این بیان می‌گویی زمام امور رهبری باید در دست من باشد.]

امام کاظم(علیه‌السلام) فرمود: "من که گفتم اگر حدود فدک را مشخص کنم آن را در اختیارم نمی‌گذاری." در این هنگام هارون تصمیم گرفت تا آن حضرت را به قتل برساند.(6)

امام کاظم علیه السلام شمشیر علی(علیه‌السلام) در دست داشت و فریاد فاطمه(سلام الله علیها) در حنجره، و خون حسین(علیه‌السلام) در رگ‌هایش جاری بود، او وجود عینی قرآن بود، حرکت‌های پرصلابت، و واکنش قاطع او در برابر زورمندان زراندوز و تزویرگران سالوس صفت، چون طوفان کوبنده‌ای بود که روزگار آنها را سیاه می‌کرد.

6ـ هنگامی که امام کاظم(علیه‌السلام) در زندان بود، هارون به دلیل مقاصد شومی که داشت، کنیز زیبارویی را به عنوان خدمتگذاری به امام، به زندان فرستاد، آن کنیز را به زندان آوردند، و مراحم و الطاف هارون را به عرض امام رساندند. [هارون می‌خواست از این طریق، امام را از خود خشنود سازد] امام آن کنیز را نپذیرفت و به عامری (شخصی که واسطه رساندن کنیز شده بود)، فرمود: به هارون بگو "بل انتم بهدیتکم تفرحون؛ بلکه این شمایید که به هدایایتان شاد هستید."(7)

عامری بازگشت و ماجرا را به هارون گفت، هارون خشمگین شد و به عامری گفت: "به موسی بن جعفر(علیهما‌السلام) بگو نه ما با رضایت تو، تو را زندانی کرده‌ایم و نه با رضایت تو خدمتگذار به نزد تو فرستاده‌ایم." سپس کنیز را در آن جا رها کن و بیا، آن گاه خادم خود را مامور کرد تا محرمانه وضع امام و کنیز را به او گزارش دهد. خادم پس از مدتی به هارون گزارش داد که آن کنیز آن چنان تحت تاثیر چهره ملکوتی امام کاظم قرار گرفته که به سجده افتاده و سر از سجده برنمی‌دارد، و مکرر خدا را تسبیح و تقدیس می‌کند و می‌گوید "قدوس سبحانک سبحانک."

هارون گفت سوگند به خدا موسی بن جعفر(علیهما‌السلام) او را سحر نموده، او را نزد من بیاور، عامری کنیز را نزد هارون آورد، در حالی که کنیز از خوف خدا به شدت می‌لرزید هارون گفت: این چه حالی است که پیدا کرده‌ای؟ کنیز گفت: "امام را دیدم شب و روز غرق در عبادت و تسبیح است به آن حضرت گفتم برای خدمتگذاری شما آمده‌ام، چه کاری داری تا انجام دهم؟ فرمود: نیازی به تو ندارم، اینها چه خیال می‌کنند ناگاه به سویی متوجه شد، من نیز به آن سو متوجه شدم، باغی پرصفا با حوریان و غلمان دیدم، بی اختیار به سجده افتادم، تا این غلام مرا به این جا آورد.

هارون خشمگین شد و دستور داد آن زن را تحت نظر بگیرند تا وقایع زندان را به کسی خبر ندهد، او هم چنان تحت نظر مشغول عبادت بود تا از دنیا رفت.(8)

 

پی‌نوشت‌ها:

1- محدث کلینی، اصول کافی، ج1، ص528، حدیث لوح.

2- شیخ مفید، ارشاد مفید (ترجمه شده) ج2، ص232.

3- محدث قمی، انوار البهیه، ص303 و 304.

4- همان.

5- شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج1، ص76/ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج48، ص217.

6- محقق سروی، مناقب آل ابی طالب، ج4، ص321.

7- نمل (27) آیه 36، این سخن در قرآن از زبان حضرت سلیمان(علیه‌السلام) نقل شده که به هدیه آورندگان بلقیس (ملکه کافر سبا) فرمود.

8- محقق سروی، مناقب آل ابی طالب، ج4، ص298.

زندگینامه امام موسی بن جعفر(ع)

زندگی‌نامه امام موسی کاظم علیه السلام:

 

نام:موسى‏ بن جعفر.

کنیه: ابو ابراهیم، ابوالحسن، ابوالحسن اوّل، ابوالحسن ماضى، ابوعلى و ابواسماعیل.

القاب: کاظم، صابر، صالح، امین و عبدالصالح.

نکته:امام موسی کاظم علیه السلام در میان شیعیان به «باب الحوائج» معروف است.

منصب: معصوم نهم و امام هفتم شیعیان.

تاریخ ولادت امام موسی کاظم:هفتم ماه صفر سال 128 هجرى. برخى نیز سال 129 را ذکر کردند.

محل تولد امام موسی کاظم: ابواء (منطقه‏اى در میان مکه و مدینه) در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى).

نسب پدرى: امام جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابى‏طالب علیهم السلام.

 

نام مادر امام موسی کاظم:حمیده مصفّاة. نام‏هاى دیگرى نیز مانند حمیده بربریه و حمیده اندلسیه نیز براى او نقل شده است. این بانو از زنان بزرگ زمان خویش بود و چندان فقیه و عالم به احکام و مسائل بود که امام صادق علیه السلام زنان را در یادگیرى مسائل و احکام دینى به ایشان ارجاع مى‏داد. و درباره‏اش فرمود: «حمیده، تصفیه شده است از هر دنس و چرکى؛ مانند شمش طلا. پیوسته فرشتگان او را حفاظت و پاسبانى نموده تا رسیده است به من، به خاطر آن کرامتى که از خداى متعال براى من و حجت پس از من است.»

 

مدت امامت امام موسی کاظم: از زمان شهادت پدرش، امام جعفر صادق علیه السلام، در شوال 148 هجرى تا رجب سال 183 هجرى، به مدت 35 سال. آن حضرت در سن بیست سالگى به امامت رسید.

 

تاریخ و علت شهادت امام موسی کاظم: 25 رجب سال 183 هجرى، در سن 55 سالگى، به‏ وسیله زهرى که در زندان سندى بن شاهک به دستور هارون ‏الرشید به آن حضرت خورانیده شد.

 

محل دفن: مکانی به نام مقابر  قریش در بغداد (در سرزمین عراق) که هم اکنون به «کاظمین» معروف است.

 

همسران: 1. فاطمه بنت على. 2. نجمه.

 

فرزندان امام موسی کاظم: درباره تعداد فرزندان آن حضرت چند قول وجود دارد. بنابر نقل یکى از آنها، آن حضرت 37 فرزند داشت که 18 تن از آنان پسر و 19 تن دختر بودند.

 

الف)   پسران‏  امام موسی کاظم

1. امام على بن موسى الرضا(ع).

2. ابراهیم.

3. عباس.

4. قاسم.

5. اسماعیل.

6. جعفر.

7. هارون.

8. حسن.

9. احمد.

  10. محمد.

11. حمزه.

12. عبداللّه.

13. اسحاق.

14. عبیداللّه.

15. زید.

16. حسین.

17. فضل.

18. سلیمان.

 

ب) دختران   امام موسی کاظم

1. فاطمه کبرى.

2. فاطمه صغرى.

3. رقیّه.

4. حکیمه.

5. ام ابیها.

6. رقیّه صغرى.

7. کلثوم.

8. ام جعفر.

9. لبابه.

10. زینب. 

   11. خدیجه.

12. علیّه.

13. آمنه.

14. حسنه.

15. بریهه.

16. عائشه.

17. ام سلمه.

18. میمونه.

19. ام کلثوم.

یکى از دختران امام موسی کاظم (ع) به نام فاطمه، معروف به حضرت معصومه علیهاالسلام که براى دیدار برادرش امام رضا علیه السلام عازم ایران شده بود، در شهر قم بیمار شد و پس از چند روز بیمارى، وفات یافت و در این شهر مدفون گردید. هم اکنون مقبره ایشان زیارتگاه شیعیان سراسر جهان و دانشگاه عالمان و مجتهدان شیعى است.

 

اصحاب ویاران امام موسی کاظم :

تعداد یاران، اصحاب و راویان امام موسى کاظم علیه السلام بسیار است. در این جا نام تعدادى از اصحاب بزرگ آن حضرت ذکر مى‏گردد:

1. على بن یقطین.

2. ابوصلت بن صالح هروى .

3. اسماعیل بن مهران.

4. حمّاد بن عیسى.

5. عبدالرحمن بن حجّاج بجلى.

6. عبداللّه بن جندب بجلى.

7. عبداللّه بن مغیره بجلى.

8. عبداللّه بن یحیى کاهلى.

9. مفضّل بن عمر کوفى.

10. هشام بن حکم.

11. یونس بن عبدالرحمن.

12. یونس بن یعقوب.

زمامداران معاصر:

1. مروان بن محمد اموى - معروف به مروان حمار- (126 - 132 ق.).

2. ابوالعباس سفاح عباسى (132 - 136 ق.).

3. منصور عباسى (136 - 158 ق.).

4. مهدى عباسى (158 - 169 ق.).

5. هادى عباسى (169 - 170 ق.).

6. هارون الرشید (170 - 193 ق.).

 

امام موسى کاظم علیه السلام در عصر خلافت منصور عباسى به مقام امامت نایل آمد. از آن زمان تا سال 183 هجرى، سال وفات آن حضرت، چندین بار توسط خلفاى عباسى دستگیر و زندانى گردید. 

امام موسی کاظم تنها در دوران خلافت هارون الرشید به مدت چهار سال زندانى و در همان زندان به شهادت رسید.

 

رویدادهاى مهم زمان امام موسی کاظم (ع):

1. شهادت امام جعفر صادق علیه السلام، پدر ارجمند امام موسى کاظم علیه السلام، به دست منصور دوانیقى، در سال 148 هجرى.

 

2. پیدایش انشعاباتى در مذهب شیعه، مانند: اسماعیلیه، اَفْطَحیه و ناووسیه، پس از شهادت امام صادق علیه‌السلام و معارضه آنان با امام موسى کاظم علیه السلام در مسئله امامت.

 

3. ادعاى امامت و جانشینى امام جعفر صادق علیه السلام، توسط عبدالله اَفْطَحْ، برادر امام موسى کاظم علیه السلام و به وجود آوردن مذهب افطحیه در شیعه.

 

4. اعراض بیشتر اصحاب امام صادق علیه السلام از عبدالله اَفْطَحْ، و گرایش آنان به امام‏ موسى کاظم علیه‌السلام.

 

5. مرگ منصور دوانیقى، در سال 158 هجرى، و به خلافت رسیدن ابوعبدالله مهدى عباسى، فرزند منصور.

 

6. احضار امام موسى کاظم علیه السلام به بغداد و زندانى نمودن ایشان در آن شهر، به دستور مهدى عباسى.

 

7. زندانى شدن امام موسى کاظم علیه السلام در بغداد، در دوران حکومت هادى عباسى.

 

8. مبارزات منفىِ امام موسى کاظم علیه السلام با دستگاه حکومتىِ هارون‏الرشید، در مناسبت‏هاى گوناگون.

 

9. بدگویی و سعایت على بن اسماعیل، برادرزاده امام موسى کاظم علیه السلام از آن حضرت، نزد هارون الرشید با توطئه‏چینى یحیى برمکى، وزیر اعظم هارون.

 

10. دستگیرى امام کاظم علیه السلام در مدینه و فرستادن آن حضرت به زندان عیسى بن جعفر در بصره، به دستور هارون‏الرشید، در سال 179 هجرى.

 

11. انتقال امام علیه السلام از زندان بصره به زندان فضل بن ربیع در بغداد.

 

12. انتقال امام علیه السلام از زندان فضل بن ربیع به زندان فضل بن یحیى برمکى.

 

13. مراعات کردن حال امام علیه السلام در زندان، توسط فضل بن یحیى و عکس‏العمل شدید هارون به این قضیه.

 

14. مضروب و مقهور شدن فضل بن یحیى، توسط هارون، به خاطر مراعات حال امام علیه السلام در زندان.

 

15. انتقال امام علیه السلام از زندان فضل بن یحیى به زندان سندى بن شاهک.

 

16. مسموم کردن امام علیه السلام با خرماى زهر آلود، توسط سندى بن شاهک در زندان.

 

17. شهادت امام کاظم علیه السلام به خاطر مسمومیت در زندان سندى بن شاهک، در 25 رجب سال 183 هجرى.

 

18. انتقال پیکر مطهر امام موسى کاظم علیه السلام به جِسر (پل) بغداد و فراخوانىِ مردم براى دیدن آن توسط مأموران هارون‏الرشید.

 

19. انزجار سلیمان بن جعفر بن منصور دوانیقى از تحقیر پیکر امام موسى کاظم علیه السلام، توسط مأموران حکومتى، و دستور او به تجهیز و تکفین مناسب شأن پیکر آن حضرت و به خاک سپارى در مقابر قریش بغداد.

 

منبع: از کتاب "خاندان عصمت علیهم السلام" ، سید تقى واردى.

لحظه ای اندیشه

یک لحظه خود را جای این مرد بگذارید! +عکس

نه تنها برای من بلکه برای هر انسانی تصور اینکه سال‌ها روی تختی برقی زندگی کند و نتواند تحرک داشته باشد سخت و طاقت فرسا است اما هستند کسانی که سال‌های زیادی از عمرشان از جوانیشان می‌گذرد اما...

به گزارش سرویس مقاومت جام نیوز، نه تنها برای من بلکه برای هر انسانی تصور اینکه سال‌ها روی تختی برقی زندگی کند و نتواند تحرک داشته باشد سخت و طاقت فرسا است اما هستند کسانی که سال‌های زیادی از عمرشان از جوانیشان می‌گذرد و تمام این لحظات را بدون اینکه بتوانند تحرکی داشته باشند سپری کرده‌اند.

جانبازان قطع نخاع گردن از جمله جانبازانی هستند که سخت ترین شرایط زندگی را دارند اینکه حتی اگر تشنه می‌شوی نتوانی یک قطره آب بنوشی یکی از کوچک ترین سختی‌های این گروه از دلاور مردان سرزمینمان است جوانانی که رفتند تا ما امروز در امنیت و آرامش زندگی کنیم اما حال که ما جوان شده‌ایم آیا توانسته‌ایم قطره‌ای از خون شهیدانی که رفتند و جانبازانی که امروز در سخت ترین  شرایط در انتظار لبیک شهادت هستند را جبران کنیم؟

غلامحسین صفایی از مجروحین جنگی قطع نخاع گردن در تاریخ 17 بهمن 1360 در جبهه چزابه تمام اعضا و جوارح خود را تقدیم به محضر حضرت دوست کرد و از ‏زمان مجروحیت تاکنون تمام زندگی‏‌اش را با یاری دیگران انجام می‏‌دهد و در این ایام بیشترین زحمات زندگی‌اش بر عهده همسرش بوده؛ به نوعی همسرش برایش هم دست بوده و هم پا، به قول خودش همسرش تمام زندگیش است.

وی در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: در سال 1360 برای نخستین بار به جبهه اعزام شدم و در "عملیات طریق‌القدس" در "تپه‌های الله‌اکبر" شهر "بستان" مسئول خط بودم. در اول شب که وارد خط شدیم و خط مقدم دشمن را تصرف کردیم، همان اول خط، تیر به پایم اصابت کرد و مجروح شدم و از نیروها عقب ماندم.

نیروها رفتند و من تنها ماندم برای اینکه حرکت کنم تا حدودی جلوی خونریزی پایم را گرفتم و با همین مجروحیت عملیات را ادامه دادم آخر عملیات با یکی از دوستانم رفتیم و به جایی رسیدیم که عراقی‌ها سنگرهای محکمی ساخته بودند و از داخل آن سنگرها به نیروهای ما تیراندازی می‌کردند.

من و دوستم هر کدام از یک طرف به سمت سنگر عراقی‌ها حمله و آن را تسخیر کردیم نیروهای دشمن تسلیم شدند در همان نزدیکی دیدم دوستم روی زمین افتاده است او را برگردانم و دیدم شهید شده است بوسیدمش و چفیه‌ام را بر رویش انداختم و با او خداحافظی کردم.

 

 

 

از کاروان شهدا جا ماندم

روز 17 بهمن‌ماه سال 60 بود می‌دانستیم عراق در حال حمله به «چزابه» است ساعت حدود 11 بود چند گلوله پی در پی از ناحیه چپ گردنم رد شد و من از بالای سنگر پایین افتادم و قطع نخاع شدم.

همه فکر کردند شهید شده‌ام تا جایی که شهید مردانی گفته بود جنازه صفایی را ببرید تا بچه‌ها نبینند چون روحیه آنها خراب می‌شود به همین خاطر مرا به همراه شهدا به حسینیه شهدا منتقل کرده بودند.
پنج تا شش ساعت از مجروحیتم گذشته بود زمانی که می‌خواستند شهدا را بسته‌بندی کنند و عطر و گلاب بزنند و به شهر منتقل کنند  متوجه زنده بودن من می‌شوند. فردی که این کار را انجام می‌داد تعریف می‌کرد که وقتی پیکر شهدا را  بسته بندی می‌کردم و گلاب می‌زدم دیدم شکل و روی شما با بقیه شهدا فرق می‌کند و این گونه بود که متاسفانه از کاروان شهدا جدا ماندم...

شبی که قرار بود عملیات طریق القدس انجام شود در تپه‌های الله اکبر داشتم بچه‌ها را آماده می‌کردم گروهی هم رفته بودند برای غسل شهادت همان لحظه دیدم یک ماشین "الفای" بزرگ اشتباهی وارد خط شده بود کلی نیرو هم داخل آن بود هرچه دست تکان دادم متوجه نشد بچه‌ها را صدا زدم تا بروند و نیروها را پیاده کنند و به داخل سنگر ببرند.

از پشت خاکریز نگاه می‌کردم دیدم یک موشک شلیک شد به طرف ما، خودم را از خاکریز به پایین پرت کردم و موشک درست خورد جایی که من نشسته بودم اما عمل نکرد و پرت شد به سمتی که من افتاده بودم؛ بچه‌ها خودشان را رساندند و موشک را که هنوز عمل نکرده بود از منطقه دور کردند، دوران دفاع مقدس دوران سخت و پرمشغله‌‌ای بود مخصوصا شب‌های عملیات ...

 

 

 

مادرم چند روز بهت زده بود

صفایی بابیان این مطلب که مادرم علاقه زیادی به من داشت و من هم مادرم را به شدت دوست دارم گفت: 10 روز در بیمارستان نمازی شیراز بیهوش بودم وضعیتم را برای همسرم تشریح کرده بودند اما دیگر اعضای خانواده از وضعیت من بی اطلاع بودند.

مادرم علاقه زیادی به من داشت همیشه می‌گفت همه شما بچه‌های من هستید اما غلامحسین را از همه بیشتر دوست دارم به همین خاطر برای لحظه‌ای که مادرم مرا می‌دید دلهره داشتم گفتم مرا ببیند حتما داد و فریاد می‌زند اما مادرم خیلی آرام آمد بالای سرم و فقط مرا نگاه کرد.

خیلی خودم را کنترل کردم تا مبادا اشکی به چشمم نیاید مادرم یک دور دور تختم زد، سرم را به سختی تکان می‌دادم،همه سکوت کرده بودند و فقط به عکس العمل‌های مادرم نگاه می‌کردند مادرم دستم را گرفت دید دستم سالم است سرش را گذاشت روی دستم و گریه کرد بعد گفت: «چه شده»؟ گفتم هیچی هرچی خدا خواسته همان شده است مادرم چند روز بهت زده بود.

وقتی آمدند بلندم کنند تمام پوست بدنم کنده شده بود مادرم آنجا خیلی گریه کرد بدنم چسبیده بود با 9 زخم از شیراز به مشهد برگشتم به طوری که تا 36 ماه بعضی از زخم‌ها در بدنم ماند چند بار عمل کردم تا اینکه پوست بدنم کمی به حالت عادی برگشت.

 

 

 

از همسرم خواستم برود سراغ زندگی اش

صفایی با بیان این مطلب که همسرم بسیار مهربان و دلسوز است و در تمام این سال‌ها همیشه همراهم بوده است گفت: همسرم قسم می‌خورد که زندگی با جانبازی شما برایم  شیرین تر از زندگی که قبلا با شما داشتم است. من و همسرم که دختر عمویم است سال 56 ازدواج کردیم آن زمان 20 سال و زمانی که مجروح شدم 25 سال داشتم.

دو ماه از مجروحیتم بیشتر نگذشته بود که به همسرم پیغام دادم که من صفایی اول نیستم که 4 خانواده را اداره می‌کرد" مهریه همسرم را که یک زمین بود قبلا داده بودم"  گفتم اگر حق و حقوقی هست می‌دهم تا به دنبال زندگی‌اش برود هنوز جوان است.

روز بعد همسرم گفت چرا چنین پیغامی فرستادی؟ گفتم وظیفه شرعی و قانونی بنده است که بگویم چون زندگی من از امروز متفاوت و اجباری به زندگی با من نیست. همسرم گفت تو چرا رفتی جبهه؟ گفتم برای رضای خدا گفت تو برای هر چه رفتی من هم برای همان می‌‌مانم گفتم تو اگر می‌خواهی بمانی باید به عنوان همسر باشی نه پرستار و همسرم هم قبول کرد.

زندگی جانبازی قابل درک نیست بیدار خوابی‌های زیادی دارد؛ وقت‌هایی که شرایطم خوب است همسرم بارها از خواب بیدار می‌شود وقت‌هایی که مشکل دارم اصلا خواب ندارد واقعا تحمل چنین زندگی قابل تحمل نیست اما همسر من 34 سال است با چنین شرایطی در کنار من بوده و تمام این ها لطف و محبت بیکران خداوند است.

از صفایی می‌پرسم که اگر به عقب برگردید باز هم همین راه را انتخاب می‌کنید بدون لحظه‌ای مکث گفت: عشقی در کارهای خدایی هست که آدم را به سوی خودش می‌کشاند پروانه را که نگاه کنی عاشق نور است و همیشه به طرف نور می‌رود بنابراین جنگ و مبارزه برای ما که عاشق امام و مطیع او بودیم و نگاهمان به امام بود حکم همان پروانه و نور را دارد.

 

 

 

دیدار با رهبر انقلاب

صفایی در رابطه با دیدارش با رهبر معظم انقلاب گفت: همیشه ذوق و شوق رفتن تهران و دیدار رهبر برابری با سفر حج برایم می‌کرد، ورود به حسینیه همانند طواف کعبه عشق لذت‌ بخش و آرامش آفرین بود، همه چشمانمان به پرده مقابل دوخته بود که کی به مرادمان می‌رسیم.

چیزی نگذشت که همه جمع شدند و ماموران، جانبازان را اطراف حسینیه مستقر کردند و همراهان را به جای مخصوصی هدایت کردند، چشم همه لحظه ‌شماری می‌کردند، که چهره منور آقا هویدا شود تا اینکه صدای صلوات همگان بلند شد و مقام معظم رهبری وارد شدند حضرت آیت الله خامنه ای با تمام 75 جانبازی که حضور داشتند دیداری چهره به چهره داشتند.

خیلی از خودم ناراحت بودم و هنوز هم هستم و در ذهنم کلی بر خودم نهیب می‌زنم که چرا بعد از این‌همه وقت که آرزوی دیدار آقا را داشتم، آن عرض ارادت نهفته در اعماق جانم را نگفتم.

رهبر با کمال صبر، روی سر اولین جانباز رفت، من سومین نفر بودم، با خودم کلی فکر کرده بودم که وقتی به محضر آقا رسیدم با همه وجود ارادتم را به محضر مولایم ابراز کنم، اما آنقدر آقا صمیمی با من برخورد کردند و از محل تولدم پرسیدند، و من آن‌چنان مبهوت برخورد محبت‌آمیزشان شده بودم که همه چیز از یادم رفت، و فقط توانستم جواب سئوال آقا را بدهم.

 

 

 

تمام کارهایم توسط دیگران انجام می‌شود

اتفاقات انقلاب و جنگ قابل تعریف نیست  اگر گفتنی‌های جنگ را می‌توانستیم به مردم بگوییم شاید حرمت خون شهدا و ارزش جانبازان و آزادگان بیش از همیشه حفظ می‌شد.

دنیا مانند یک مار خوش خط و خال اگر کسی مراقب نباشد نیش می‌خورد در تمام ادیان الهی به پرهیز از دنیا توصیه شده است البته در دین اسلام نیامده است که از امکانات دنیا استفاده نکن بلکه خداوند می‌فرماید مجذوب دنیا نشو و او را محبوب خود قرار ندهید.هر آنچه در این عالم وجود دارد تسبیح گوی خدا است اما متاسفانه ما آن را در غیر از رضای حق استفاده می‌کنیم.

هیچ کاری با وضعیتی که دارم نمی‌توانم انجام دهم و من و امثال من در نهایت سختی زندگی می‌کنیم به طوری که تمام کارهای من توسط دیگران انجام می‌شود قطعا سخت است اما بنده خدا موظف به انجام وظیفه برای امور زندگی است.

انجام امور زندگی یک فرد مومن در تمام جامعه جاری است ما انسان‌ها مانند خون در بدن می‌مانیم اگر خون در قسمتی از بدن جاری نباشد آن قسمت مختل و از کار می‌افتد در اجتماع نیز هر فردی وظیفه ای دارد و به همان مقداری که توان دارد باید تلاش کند.

 

 

 

از سرداری تا هیئت داری

جوان که بودم قبل از اینکه به جنگ بروم نقاشی زیاد می‌کردم اما بعد از مجروحیت بیشتر کارهای اجتماعی  مانند هیئت داری و فعالیت در موسسه خیریه و به نوعی کار برای جانبازان انجام ‌می‌دهم.

از سال 1368 نوشتن کتاب فعالیت خودم را آن هم با گرفتن نی به دندان توسط رایانه آغاز کردم و تاکنون دو کتاب با نام‏‌های "مومن کیست" و "عوام و خواص" و "عمل صالح" به چاپ رسیده و کتاب خاطرات جانبازی‌ام در حال تدوین است.

زندگینامه آیت ا...بهجت

زندگینامه حضرت آیت‌الله محمد تقی بهجت(ره)

.............................................................

ولادت

حضرت‌ آیت‌الله محمد تقى بهجت در اواخر سال 1334 هـ ق، در شهر مذهبی فومن واقع در استان گیلان، چشم به جهان گشود. شانزده‌ ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش به سرای باقی شتافت و از اوان کودکی طعم تلخ یتیمی را چشید.

درباره نامگذاری حضرت آیت الله بهجت، خاطره‌ای شیرینی که از نزدیکان ایشان نقل شده است که ذکر آن در این مجال سودمند است: پدر آیت الله بهجت در سن حدود هفده سالگی بر اثر بیماری وبا در بستر بیماری می‌افتد به گونه‌ای که امید زنده ماندن او از بین می‌رود. در آن حال ناگهان صدایی شنید که گفت:«با ایشان کاری نداشته باشید؛ زیرا ایشان پدر محمد تقی است.»

تا این که با آن حالت خوابش می‌برد و مادرش که در بالین او نشسته بود گمان می‌کند وی از دنیا رفته؛ اما بعد از مدتی پدر آقای بهجت از خواب بیدار می‌شود و حالش رو به بهبودی می‌رود و کاملاً شفا می‌یابد.

چند سال پس از این ماجرا تصمیم به ازدواج می‌گیرد و سخنی را که در حال بیماری به او گفته شده بود کاملاً از یاد می‌برد. بعد از ازدواج نام اولین فرزند خود را به نام پدرش مهدی می‌گذارد، فرزند دومی دختر بوده، وقتی فرزند سوم را خدا به او عطا می‌کند، اسمش را«محمد حسین» می‌گذارد، و هنگامی که خداوند چهارمین فرزند را به او عنایت می‌کند به یاد آن سخن که در دوران بیماری اش شنیده بود می‌افتد، و وی را«محمد تقی» نام می‌نهد؛ ولی وی در کودکی در حوض آب می‌افتد و از دنیا می‌رود، تا این که سرانجام پنجمین فرزند را دوباره« محمد تقی» نام می‌گذارد، و بدین سان نام آیت الله بهجت مشخص می‌شود.

کربلایی محمود بهجت، پدر آیت الله بهجت از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم می‌پرداخت و اسناد مهم و قباله‌ها به گواهی ایشان می‌رسید. وی اهل ادب و از ذوق سرشاری برخوردار بوده و مشتاقانه در مراثی اهل بیت(ع) به ویژه حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) شعر می‌سرود، مرثیه‌های جانگدازی که اکنون پس از نیم قرن هنوز زبانزد مداحان آن سامان است.

آری آیت الله بهجت در کودکی در تربیت پدری چنین که دلسوخته اهل بیت(ع) به ویژه سید الشهدا(ع) رشد یافته بود، و نیز با شرکت در مجالس حسینی و بهره مندی از انوار آن محافل پرورش یافت. از همان کودکی از بازی‌های کودکانه پرهیز می‌کرد و آثار نبوغ و انوار ایمان در چهره اش نمایان بود، و عشق فراوانی به کسب علم و دانش در رفتارش جلوه گر.

تحصیلات

تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتب‌خانه فومن به پایان رساند و پس از تحصیلات ادبیات عرب در سال 1348 هـ ق، هنگامى که تقریباً چهارده سال از عمر شریفش مى‌‏گذشت، براى تکمیل دروس حوزوى عازم(عراق) شد. حدود چهار سال در کربلای معلى اقامت گزید و افزون بر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان همچون مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم خویى(غیر از آیت‌الله خویى معروف) بهره برد.

آن زمان چهارده سال از عمر شریفش می‌گذشت که به عراق مشرّف شد و در کربلای معلّی اقامت‌ گزید. بنا به گفته یکی از شاگردان نزدیک ایشان، معظّم له خود به مناسبتی فرمودند:«بیش از یک سال از اقامتم در کربلا گذشته بود که مکلّف شدم.»

آری، دست تربیت حضرت ربّ سبحانه هماره بندگان شایسته را از اوان کودکی و نوجوانی زیر نظر جهان بین خود گرفته و فیوضاتش را شامل حال آنان کرده است و پیوسته می‌پاید، تا در بزرگی مشعل راهبری راهپویان طریق الی الله را به دستشان بسپارد.

بدین سان، آیت الله بهجت حدود چهار سال در کربلای معلّی می‌ماند و از فیوضات سید الشهدا(ع) استفاده می‌کند و به تهذیب نفس می‌پردازد و در آن مدت، بخش معظمی از کتاب‌های فقه و اصول را در محضر استادان بزرگ آن دیار مطهّر فرا می‌گیرد.

در سال 1352 هـ ق براى ادامه تحصیل به«نجف اشرف» رهسپار شد و سطح عالى علوم حوزه را در محضر آیات عظام همچون حاج شیخ مرتضى طالقانى(ره) به پایان رساند و پس از درک محضر آیات عظام آقا ضیای عراقى و میرزاى نایینى(ره)، وارد حوزه درسى آیت الله حاج شیخ محمد حسین غروى اصفهانى شد.

افزون بر این ایشان از محضر آیات عظام حاج سید ابوالحسن اصفهانى و حاج شیخ محمد کاظم شیرازى(ره)، صاحب حاشیه بر مکاسب و در حوزه علوم عقلى، کتاب«الاشارات و التنبیهات» و «اسفار» را نزد آیت الله سید حسین بادکوبه‏اى(ره) فرا گرفت و در زمان شاگردی به تدریس سطوح عالى پرداخت و در تألیف کتاب«سفینه‏البحار» محدث کبیر، حاج شیخ عباس قمى(ره) را یاری کرد.

با این همه، همّت او تنها مصروف علوم دینی نبوده؛ بلکه عشق به کمالات والای انسانی هماره جان ناآرام او را در جست و جوی مردان الهی و اولیای برجسته می‌کشاند.

یکی از شاگردان آیت الله بهجت می‌گوید: در سال‌های متمادی که در درس ایشان شرکت می‌جویم، هرگز نشنیده ام که جز در موارد نادر درباره خود مطلبی فرموده باشد. از جمله سخنانی که از زبان مبارکش درباره خود فرمود، این است که در ضمن سخنی به مناسبت تجلیل از مقام معنوی استاد خود، حضرت آیت الله نایینی(ره) فرمود:«من در ایام نوجانی در نماز جماعت ایشان شرکت می‌نمودم، و از حالات ایشان چیزهایی را درک می‌کردم.»

در زمینه تهذیب نفس در زادگاهش(فومن) از کودکى محضر عالم بزرگوا«سعیدى» و درکربلا از برخى علماى دیگر بهره برد تا این که در نجف اشرف در سن حدود هجده سالگی با آیت حق، سید علی آقای قاضى(ره) آشنا شد و گمشده خویش را در وجود ایشان یافت. از آن پس در سلک شاگردان اخلاقى ـ عرفانى ایشان درآمد.

هجرت

در سال 1364 هـ ق موافق با 1324 هـ ش با قلبى صیقل یافته از معنویت و سینه ‏اى مالامال از عشق به حضرت حق و با کوله بارى از علم و کمال راهی سرزمین خویش شد و در زادگاهش تشکیل خانواده داد و در حالى که آماده بازگشت به نجف اشرف بود، هنگام عبور از قم، در زمانى که هنوز چندین ماه از مهاجرت حضرت آیت الله بروجردى(ره) به قم نگذشته بود، موقتاً مقیم شد و خبر رحلت اساتید بزرگ حوزه علمیه نجف را یکى پس از دیگرى مى‏شنود، از این رو در شهر مقدس قم رحل اقامت مى‏افکند.

حضرت آیت الله بهجت پس از ورود به قم، خدمت آیات عظام کوه کمره‏اى حضور یافت و در بین شاگردان درخشید همچنین در درس حضرت آیت الله بروجردی همچون دیگر شاگردان برجسته اش حضرات آیات امام خمینی(ره)، گلپایگانی(ره) و... حاضر شد.

آیت الله مصباح در این باره می‌گوید:«آیت الله بهجت از همان زمانی که مرحوم آیت الله بروجردی(ره) در قم درس شروع کرده بودند از شاگردان برجسته و از مُستَشکِلین معروف و مبرّز درس ایشان بودند. معمولاً استادانی که درس خارج می‌گویند، در میان شاگردانشان یکی دو سه نفر هستند که ضمن این که بیش از همه مطالب را ضبط می‌کنند، احیاناً اشکالاتی به نظرشان می‌رسد که مطرح و پیگیری می‌کنند تا مسائل کاملاً حل شود، اینان از دیگران دقیق ترند، و اشکالاتشان علمی تر و نیاز به غور و بررسی بیشتری دارد، و ایشان در آن زمان چنین موقعیتی را در درس مرحوم آیت الله بروجردی داشتند.»

استادان برجسته فقه و اصول

آیت الله بهجت پس از اتمام دوره سطح و درک محضر استادان بزرگی چون آیات عظام آقا سید ابوالحسن اصفهانی(ره)، آقا ضیای عراقی(ره) و میرزای نایینی(ره)، به حوزه گران قدر و پر محتوای آیتِ حقّ حاج شیخ محمد حسین غروی اصفهانی(ره) معروف به کمپانی، وارد شد و در محضر آن علامه کبیر به تکمیل نظریات فقهی و اصولی خویش پرداخت. به یاری استعداد درخشان و تأییدات الهی از تفکرات عمیق و ظریف و دقیق مرحوم علامه کمپانی، که دارای فکری جوّال و متحرک و همراه با تیزبینی بوده، بهره‌ها برد.

آیت الله محمد تقی مصباح درباره استفاده آیت الله بهجت از استادان خود می‌گوید:«در فقه بیشتر از مرحوم آقا شیخ محمد کاظم شیرازی که شاگردان مرحوم میرزا محمد تقی شیرازی و از استادان بسیار برجسته نجف اشرف بود، استفاده کرده و در اصول از مرحوم آقای نایینی و سپس بیشتر از مرحوم آقا شیخ محمد حسین کمپانی اصفهانی فایده برده بودند، هم مدّت استفاده شان از مرحوم اصفهانی بیشتر بود و هم استفاده‌های جنبی دیگر.»

سیر و سلوک و عرفان

حضرت آیت الله بهجت، در کنار تحصیل و پیش از دوران بلوغ، به تهذیب نفس و استکمال معنوی همّت گمارده و در کربلا در تفحّص استاد و مربی اخلاقی برآمده که به وجود آقای قاضی که در نجف بوده، پی برده بود. پس از مشرف شدن به نجف اشرف نیز از استاد برجسته خویش آیت الله شیخ محمد حسین اصفهانی کمپانی استفاده‌های اخلاقی کرده است.

آیت الله مصباح در این باره می‌گوید:«پیدا بود که از نظر رفتار هم خیلی تحت تأثیر مرحوم آقا شیخ محمد حسین اصفهانی بودند؛ چون گاهی مطالبی را از ایشان با اعجابی خاص نقل می‌کردند، و بعد نمونه هایش را ما در رفتار خود ایشان می‌دیدیم. پیدا بود که این استاد در شکل گرفتن شخصیت معنوی ایشان تأثیر بسزایی داشته است.»

همچنین در درس‌های اخلاقی آقا سید عبدالغفار در نجف اشرف شرکت جسته و از آن استفاده می‌کرد، تا این که در سلک شاگردان حضرت آیت الله سید علی قاضی(ره) در آمده و در صدد کسب معرفت از ایشان بر می‌آید و در سن هجده سالگی به محضر پرفیض عارف کامل حضرت آیت الله سید علی آقای قاضی بار می‌یابد و مورد ملاطفت و عنایات ویژه آن استاد معظّم قرار می‌گیرد. در عنفوان جوانی چنان مراحل عرفان را سپری می‌کند که غبطه دیگران را بر می‌انگیزد.

آیت الله مصباح می‌گوید:«ایشان از مرحوم حاج میرزا علی آقای قاضی در جهت اخلاقی و معنوی بهره برده و سال‌ها شاگردی ایشان را کرده بودند. آیت الله قاضی از کسانی بودند که مُمَحَّضِ در تربیت افراد از جهات معنوی و عرفانی بودند، مرحوم علامه طباطبایی و مرحوم آیت الله آقا شیخ محمد تقی آملی و مرحوم آقا شیخ علی محمد بروجردی و عده زیادی از بزرگان و حتی مراجع در جنبه‌های اخلاقی و عرفانی از وجود آقای قاضی بهره برده بودند. آیت الله بهجت از اشخاص دیگری نیز گه گاه نکاتی نقل می‌کردند مثل مرحوم آیت الله آقا شیخ مرتضی طالقانی و دیگران...

خود آقای بهجت نقل می‌کردند: شخصی در آن زمان درصدد برآمده بود که ببیند چه کسانی سحر ماه مبارک رمضان در حرم حضرت امیر(ع) در قنوت نماز وترشان دعای ابو حمزه ثمالی می‌خوانند، آن طور که خاطرم هست، اگر اشتباه نکنم کسانی را که مقید بودند این عمل را هر شب در حرم حضرت امیر(ع) انجام بدهند، شمرده بود و بیش از هفتاد نفر شده بودند.

به هر حال، بزرگانی که تقید به جهات عبادی و معنوی داشتند، در آن عصرها زیاد بودند. متأسفانه در عصر ما کمتر این نمونه‌ها را مشاهده می‌کنیم. البته علم غیب نداریم، شاید آن کسانی که پیشتر در حرم‌ها این عبادت‌ها را انجام می‌دادند، حالا در خانه‌های شان انجام می‌دهند؛ ولی می‌شود اطمینان پیدا کرد که تقید به اعمال عبادی و معنوی سیر نزولی داشته و این بسیار جای تأسف است.»

یکی دیگر از شاگردان حضرت آیت الله بهجت، حجت الاسلام و المسلمین آقای تهرانی، جریان یادشده را به صورت ذیل از حضرت آیت الله بهجت نقل می‌کند:«شخصی در آن زمان شنیده بود که در گذشته هفتاد نفر در حرم حضرت امیر(ع) در قنوت نماز وترشان دعای ابو حمزه ثمالی را می‌خواندند، آن شخص تصمیم گرفته بود، ببیند در زمان خودش چند نفر این کار را انجام می‌دهند، رفته بود و شمارش کرده و دیده بود تعداد افراد نسبت به زمان سابق تقلیل پیدا کرده و مجموعاً پنجاه نفر(آن طور که بنده به یاد دارم) در حرم(اعّم از نزدیک ضریح مطهّر، و رواق‌های اطراف) دعای ابوحمزه را در دعای نماز وتر خود قرائت می‌کنند.»

فلسفه

حضرت آیت الله بهجت، اشارات ابن سینا و اسفار ملاصدرا را نزد مرحوم آیت الله سید حسن بادکوبه‌ای فرا گرفته است.

تدریس


آیت الله بهجت در همان ایام که در درس آیات عظام اصفهانی، کمپانی و شیرازی حضور می‌یافت، ضمن تهذیب نفس و تعلم، به تعلیم هم می‌پرداخت و سطوح عالیه را در نجف اشرف تدریس می‌کرد.

پس از هجرت به قم نیز پیوسته این روال را ادامه می‌دادند. درباره تدریس خارج فقه ایشان نیز در مجموع می‌توا ن گفت که ایشان بیش از چهل سال است که به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال دارند و به سبب شهرت گریزی غالباً در منزل تدریس کرده است و فضلای گران قدری سالیان دراز از محضر پر فیض ایشان بهره برده‌اند.

محل تدریس درس خارج ایشان ابتدا در حجره‌های مدارس و بعد در منزل شخصى خود و اکنون در مسجد فاطمیه واقع در گذرخان تشکیل مى شود و محل اقامه نماز جماعت و مراجعات عمومى ایشان نیز همین مسجد است.

شیوه تدریس

آیت الله مصباح در مورد روش تدریس ایشان می‌گوید:«ایشان در بیان مطالب سعی می‌کردند، ابتدا مسأله را از روی کتاب شیخ انصاری(ره) مطرح کنند و بعد هر کجا مطلب قابل توجهی از دیگران به خصوص از صاحب جواهر(ره) در طهارت و از مرحوم حاج آقا رضا همدانی و دیگران مطالب برجسته‌ای داشتند آن را نقل می‌کردند و بعد هر جا خود ایشان نظر خاصی داشتند آن را بیان می‌کردند. این شیوه از یک سو سبب این می‌شد که انسان از نظر استادان بزرگ در یک موضوع آگاه بشود و در عین حال صرفه جویی در وقت می‌شد. استادان دیگر هم برای تدریس شیوه‌های جالبی داشتند که شاید برای مبتدی مفیدتر بود که هر مطلب را از هر استاد جداگانه طرح می‌کردند؛ ولی خوب این باعث می‌شد که وقت بیشتری گرفته بشود و احیاناً مطالبی تکرار بشود.


در ضمن تدریس، در میان نکته‌هایی که از خود ایشان ما استفاده می‌کردیم و طبعاً بعضی از این نکته‌ها چیزهایی بود که ایشان از استادانشان شفاهاً دریافت کرده بودند، به مطالب بسیار ارزنده و عمیق و دارای دقت‌های کم نظیری بر می‌خوردیم.»


آیت الله مسعودی که خود سال‌ها از درس حضرت آیت الله بهجت بهره برده‌اند درباره ویژگی تدریس ایشان می‌گوید:«سبک درس ایشان سبک خاصی است. معمولاً آقایان مراجع و بزرگان در درس خارج یک مسأله‌ای را مطرح می‌کنند و اقوال دیگران را یکی یکی ذکر می‌کنند، سپس یکی را نقد می‌کنند و دیگری را تأیید، و سرانجام یکی از آن نظرات را می‌پذیرند، یا نظریه دیگری را انتخاب می‌کنند؛ ولی ایشان بر خلاف همه، نقل اقوال نمی‌کنند؛ بلکه ابتدا مسأله را مطرح می‌کنند و بعد روند استدلالش را بیان می‌کنند. اگر شاگرد آرای علما را دیده و مطالعه کرده باشد، می‌فهمد که دلیلی را که استاد ذکر می‌کند چه کسی گفته است، و اشکال یا تأییدی را که می‌کند، می‌فهمد به سخن چه کسی اشکال یا قول چه کسی را تأیید می‌کند. لذا هر کس بخواهد در درس ایشان شرکت کند باید مبانی و نظرات آقایان دیگر را دیده باشد.»

آیت الله محمد حسین احمدی فقیه یزدی درباره شیوه درس ایشان می‌گوید:«نوعاً ایشان چند مسأله اصلی یا فرعی را که عنوان می‌فرمودند بعد از توجه به ظرافت‌های حدیث و روایت و یا آیه شریفه‌ای که دلالت بر موضوع بحث داشت، مقایسه‌ای بین موضوع بحث و سایر بحث‌های مشابه می‌کردند و دقت عقلی و فکری خاصی در تعادل آن دو انجام می‌دادند، آن گاه نتیجه می‌گرفتند که انصافاً نتیجه علمی و جدید بود. و حقیقتاً مطلبی را که ذکر می‌کردند ناشی از اوج و عظمت دید و فکرشان بود که از ائمه(ع) و اسلام گرفته بود و اجتهاد صحیح نیز هم این گونه بحث و تجزیه و تحلیل کردن است.»

موعظه در درس

حجت السلام و المسلمین قدس، امام جمعه کلاچای که خود سال‌ها در درس ایشان حضور داشته است می‌گوید:«روال حضرت آیت الله بهجت این بود که پیش از شروعِ درس، حدود ده دقیقه موعظه می‌کرد؛ ولی نه با عنوان موعظه؛ بلکه با عنوان حکایت حال بزرگان گذشته. و معلوم بود که منظور اصلی آیت الله مصباح یزدی که سال‌ها در درس خارج فقه ایشان شرکت می‌کردند(15سال)، افزون بر استفاده علمی، استفاده از روحیه ملکوتی آقا بوده است.»

آیت الله مصباح در این باره می‌گوید:«حضرت آیت الله بهجت گاهی داستانی را یا حدیثی را نقل می‌کردند که برای ما تعجب آور بود، ایشان چه اصراری دارند که بر مطالب معلوم و روشن تکیه می‌کنند، از جمله مطلبی که ایشان در تذکّرات پیش از درس اصرار می‌کردند؛ امامت امیرالمؤمنین(ع) بود، ما تعجب می‌کردیم که ما مگر در آن حضرت شک داریم که ایشان این قدر اصرار دارند که دلائل امامت حضرت علی(ع) را برای ما بیان کنند. یک خورده ته دلمان گله مند بودیم که چرا به جای این مطالب یک چیز‌هایی که بیشتر حاجت ما است(در امور اخلاقی و معنوی) مطالبی را نمی‌گویند. اما بعد از این که به پنجاه ـ شصت سالگی رسیدیم، در بسیاری از مباحث دیدیم که آن نکته‌هایی که ایشان چهل سال پیشتر در درسشان درباره امامت علی(ع) می‌فرمودند به دردمان می‌خورد. گویا ایشان آن روز را می‌دید که یک مسائلی بنا است در آینده مورد غفلت و تشکیک قرار بگیرد.

شاید اگر توجه‌های ایشان نبود، ما انگیزه‌ای نداشتیم درباره این مسائل مطالعه‌ای داشته باشیم، حتی از نکته‌هایی که ایشان چهل سال پیش بیان می‌کردند، امروز بنده در نوشته هایم در مورد مسائل اعتقادی یا جاهای دیگر استفاده کرده‌ام.»

جایگاه علمی

گواهی استادان و هم دوره ای‌ها و نیز شاگردان برجسته که بخشی از آن در ذیل می‌آید، نمایانگر دقت نظر و نبوغ برجستگی علمی ایشان است:

روزی ایشان در درس کفایه یکی از شاگردانِ مرحوم آخوند خراسانی به چگونگی تقریر مطالب آخوند خراسانی از سوی استاد اعتراض می‌کند؛ ولی با توجه به این که از همه طلاب شرکت کننده در درس کم سنّ و سال تر بوده در جلسه بعدی پیش از حضور استاد مورد اعتراض و انتقاد شدید شاگردان دیگر قرار می‌گیرد، ولی در آن هنگام ناگهان استاد وارد و متوجه اعتراض شاگردان به ایشان می‌شود. سپس خطاب به آنان می‌فرماید:«با آقای بهجت کاری نداشته باشید.» همه ساکت می‌شوند آن گاه استاد ادامه می‌دهد:«دیشب که تقریرات درس مرحوم آخوند را مطالعه می‌کردم متوجه شدم که حقّ با ایشان است.» و پس از این سخن، از جدیت و نبوغ آیت الله بهجت تمجید می‌کند.

یکی از دانشمندان نجف می‌گوید:«ایشان در درس، به مرحوم آیت الله کمپانی امان نمی‌داد، و پیوسته بحث‌ها را مورد نقد قرار می‌داد.»

مرحوم آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری نیز می‌گوید:«ایشان با اظهار نظرهای دقیق و اشکالات مهمّ، چنان نظر استاد را جلب کرده بود که چند روزی مجلسِ درس از حالت درس خارج شده بود، آن ایرادها برای ما هم مفید بود؛ ولی آقای بهجت برای گریز از شهرت دیگر به انتقاد نپرداختند و اگر ادامه می‌دادند معلوم می‌شد اگر بالاتر از دیگران نباشند، بی شک کمتر از آنان نیستند.»

مرحوم علامه محمد تقی جعفری می‌گوید:«آن هنگام که در خدمت آقا شیخ کاظم شیرازی مکاسب می‌خواندیم، آیت الله بهجت نیز که اینک در قم اقامت دارند، در درس ایشان شرکت می‌کردند، خوب یادم هست که وقتی ایشان اشکال می‌کردند، آقا شیخ کاظم با تمام قوا متوجه می‌شد، یعنی خیلی دقیق و عمیق به اشکالات آقای بهجت توجه می‌کرد، و همان موقع ایشان در نجف به فضل و عرفان شناخته شده بود.»

آیت الله سید محمد حسین طهرانی در کتاب«انوارالملکوت» می‌نویسد:«آیت الله حاج شیخ عباس قوچانی، وصیّ سید علی آقای قاضی می‌فرمودند: آیت الله العظمی حاج شیخ محمد تقی بهجت در فقه و اصول به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ محمد حسین غروی اصفهانی حاضر می‌شدند و چون به حجره خود در مدرسه مرحوم سیّد باز می‌گشتند، بعضی از طلابی که در درس برای آنها اشکالاتی باقی مانده بود به حجره ایشان می‌رفتند و اشکالشان را رفع می‌کردند و چه بسا ایشان در حجره خواب بودند و در حال خواب از ایشان می‌پرسیدند و ایشان هم مانند بیداری جواب می‌دادند، جواب کافی و شافی، و چون از خواب بر می‌خاستند و از قضایا و پرسش‌های در حال خواب با ایشان سخن به میان می‌آمد، ابداً اطلاع نداشتند و می‌گفتند: هیچ به نظرم نمی‌رسد و از آنچه می‌گویید در خاطرم چیزی نیست.»

آیت الله مشکینی(ره) می‌گوید:«ایشان از جهت علمی(هم در فقه و هم در اصول) در یک مرتبه خیلی بالایی در میان فقهای شیعه قرار دارند.»

حجت السلام و المسلمین امجد می‌گوید:«ایشان در علمیت در افق اعلی است. فقیهی است بسیار بزرگ، و معتقدم که باید مجتهدین پای درسشان باشند تا نکته بگیرند و بفهمند، و حق این است که درس خارج را باید امثال آیت الله بهجت بگویند نه آنهایی که به نقل اقوال بسنده می‌کنند.»

تشویق بزرگان به شرکت در درس ایشان

آیت الله مصباح می‌گوید:«اولین چیزی که ما را جذب کرد؛ آن جاذبه معنوی و روحانی ایشان بود. ولی تدریجاً متوجه شدیم که ایشان از لحاظ مقامات علمی و فقاهت هم در درجه بسیار عالی قرار دارد. این بود که سعی کردیم خدمت ایشان درسی داشته باشیم تا وسیله‌ای باشد هم از معلومات ایشان بهره‌ای ببریم، و هم بهانه‌ای باشد که هر روز خدمت ایشان برسیم و از کمالات روحی و معنوی آقا بهره مند شویم. کتاب طهارت را در خدمت ایشان شروع کردیم، ابتدا در یکی از حجرات مدرسه فیضیه چند نفر از دوستان شرکت می‌کردند، و بعد از گذشت یک سال، یکی دو سالی هم در حجره‌ای در مدرسه خان(مدرسه مرحوم آیت الله بروجردی) خدمت ایشان درس داشتیم. بعدها که ضعف مزاج ایشان بیشتر شد، از آن به بعد در منزل، خدمتشان می‌رفتیم که یک دوره طهارت را خدمت ایشان خواندیم و بعد یک دوره هم مکاسب و خیارات را که تقریباً حدود پانزده سال ادامه پیدا کرد. ما در درس ایشان استفاده‌هایی می‌بردیم که در بسیاری از درس‌ها کمتر یافت می‌شد.»

شهید بزرگوار استاد مطهری(ره) نیز به درس ایشان عنایت خاصّی داشتند. آیت الله محمد حسین احمدی یزدی در این باره می‌گوید:«آیت الله شهید مطهری درباره درس آیت الله بهجت به ما خیلی سفارش می‌کرد و می‌فرمود: حتماً در درس ایشان شرکت کنید مخصوصاً در اصول، چون آقای بهجت درس آقا شیخ محمد حسین اصفهانی را دیده حتماً در درس ایشان شرکت کنید.»

استاد خسرو شاهی می‌گوید:«بنده در درس فقه خارج خیارات حضرت آیت الله شیخ مرتضی حائری شرکت می‌کردم. ایشان اواخر عمر مریض بودند و درسشان تعطیل شد. یک روز وقتی که آیت الله حایری از حرم بیرون می‌آمدند، به خدمتشان رفتم و پس از سلام عرض کردم: ان شاء الله درس را شروع می‌فرمایید؟ فرمودند: نه. بعد فرمودند:«شما که جوان هستید من یک ضابطه‌ای را در اختیار شما قرار بدهم، و آن این که درس کسانی شرکت بکنید که فقط نقل اقوال نکنند؛ بلکه اقوال را بررسی کرده و نکاتی را در درس بیان کنند که در فعلیت رساندن ملکه اجتهاد خیلی سودمند باشد. چون درسی برای شما مفید است که این ملکه اجتهاد را از قوه به فعلیت برساند، و تنها به نقل اقوال کفایت نکند.»


من همان جا به ایشان عرض کردم: جناب عالی کسی را با اسم برای ما معرفی بفرمایید. فرمودند:«من از اسم بردن معذورم.» عرض کردم: من در درس آیت الله العظمی بهجت شرکت می‌کنم. ایشان اظهار رضایت نمود و تبسم کردند و فرمودند:«درس ایشان از نظر دقت و محتوا همین قاعده و ضابطه‌ای را که به شما گفتم دارد، خوب است که در درس ایشان شرکت می‌کنید. درس ایشان از هر جهت سازنده است، هم از جهت علمی هم از جهت اخلاقی، این درس را ادامه بدهید.»

مرجعیت

با این که ایشان فقیهی شناخته شده‌اند و بیش از سی سال است که اشتغال به تدریس خارج فقه و اصول دارند؛ ولی هماره از پذیرش مرجعیت سرباز زده‌اند.


آیت الله مصباح درباره علت پذیرش مرجعیت از سوی ایشان و نیز پیرامون عدم تغییر وضعیت آیت الله بهجت بعد از مرجعیت می‌گوید:«بعد از مرجعیت، منزل آیت الله بهجت هیچ تغییری نکرده است، ملاقات و پذیرایی از بازدیدکنندگان در منزل امکان ندارد؛ لذا در اعیاد و ایام سوگواری، در مسجد فاطمیه از ملاقات کنندگان پذیرایی می‌شود. اصولاً قبول مرجعیت ایشان به نظر من یکی از کرامات ایشان است، یعنی شرایط زندگی ایشان آن هم در سن هشتاد سالگی به هیچ وجه ایجاب نمی‌کرد که زیر بار چنین مسؤولیتی برود و کسانی که با ایشان آشنایی داشتند هیچ وقت حدس نمی‌زدند که امکان داشته باشد آقا یک وقتی حاضر بشوند پرچم مرجعیت را به دوش بکشند و مسؤولیتش را قبول بکنند. بدون شک جز احساس یک وظیفه متعین چیزی باعث نشد که ایشان این مسؤولیت را بپذیرند. باید گفت که رفتار ایشان در این زمان با این وارستگی و پارسایی، حجت را بر دیگران تمام می‌کند که می‌شود در عین مرجعیت با سادگی زندگی کرد، بدون این که تغییری در لباس، خوراک، مسکن، خانه و شرایط زندگی پیش بیاید.»


تا این که بعد از رحلت مرحوم آقای سید احمد خوانساری(ره) جلد اول و دوم کتاب«ذخیره العباد» (جامع المسائل کنونی) را به قلم خود تصحیح و در اختیار خواص گذاشتند، و پیش از رحلت مرجع عالی قدر، حضرت آیت الله اراکی(ره) اجازه نشر رساله عملیه خویش را دادند، سرانجام وقتی جامعه مدرسین با انتشار اطلاعیه‌ای هفت نفر از آن جمله حضرت آیت الله بهجت را به عنوان مرجع تقلید معرفی کرد و عده‌ای از علمای دیگر از جمله آیت الله مشکینی و آیت الله جوادی آملی و... مرجعیت ایشان را اعلام کردند، به دنبال درخواست‌های مصرانه و مکرر راضی شدند تا رساله عملیه ایشان در تیراژ وسیع به چاپ برسد، با این حال از نوشتن نام خویش بر روی جلد کتاب دریغ ورزیدند.

در همین ارتباط یکی از نزدیکان ایشان می‌گوید: ایشان پیش از درگذشت حضرت آیت الله اراکی، چون مطلع شدند جامعه مدرسین نظر به معرفی ایشان را دارند، پیغام دادند که راضی نیستم اسمی از بنده برده شود.

پس از رحلت آیت الله اراکی و پیام جامعه مدرسین و اطلاع از انتشار اسمشان فرمودند:«فتاوای بنده را در اختیار کسی قرار ندهید. از ایشان توضیح خواسته شد فرمودند: صبر کنید، همه رساله خود را نشر دهند، بعدها اگر کسی ماند و از دیگران تقلید نکرد و فقط خواست از ما تقلید کند آن وقت فتاوا را منتشر کنید.» چندین ماه پس از این رخداد رساله ایشان از سوی بعضی از اهل لبنان به چاپ رسید.

آثار مکتوب

حضرت آیت الله بهجت دارای تألیفات متعددی در فقه و اصول هستند که خود برای چاپ اکثر آنها اقدام نکرده‌اند و گاه به کسانی که می‌خواهند آنها را حتی با غیر وجوه شرعیه چاپ کنند، اجازه نمی‌دهند و می‌فرمایند: هنوز بسیاری از کتاب‌های علمای بزرگ سال‌ها است که به گونه خطی مانده است، آنها را چاپ کنید نوبت اینها دیر نشده است.

برخی از آثار این عالم عارف عبارتند از یک دوره کامل اصول، حاشیه بر مکاسب شیخ انصارى (ره) و تکمیل آن تا پایان مباحث مربوط به مکاسب و متاجر، دوره کامل طهارت، دوره کامل کتاب صلاه، دوره کامل کتاب زکات، دوره کامل کتاب خمس و حج، حاشیه بر کتاب ذخیره العباد مرحوم شیخ محمد حسین غروى، چندین مجلد تقریباً یک دوره فقه فارسى، حاشیه بر مناسک شیخ انصارى (ره) و...

فهرست عمده تألیفات ایشان که برخی نیز با اصرار و پشتکاری برخی از شاگردانشان به چاپ رسیده، عبارتند از:

آثار منتشر شده

1. رساله توضیح المسائل(فارسی و عربی)،

2. مناسک حجّ،
دو کتاب یاد شده از سوی برخی از فضلا بر اساس فتاوای ایشان تألیف و پس از تأیید آقا به چاپ رسیده است.

3. وسیله النجاه،
این کتاب دربردارنده نظرات فقهی ایشان در بیشتر ابواب فقه است که در متن وسیله النجاه حضرت آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی(ره) گنجانده شده و نهایتاً جلد نخست آن با تأیید ایشان به چاپ رسیده است.


4. جامع المسائل.
این کتاب مجموعه حواشی ایشان بر کتاب«ذخیره العباد» استادش حضرت آیت الله محمد حسین غروی اصفهانی، و نیز تکمیل آن تا آخر فقه است، که قسمت‌هایی از آن ابتدا با نام«ذخیره العباد» با حروفچینی نه چندان زیبا و در تعداد نسخه‌اندک در اختیار برخی از شاگردان و خواصّ ایشان قرار گرفت، و بعداً جلد اول از این مجموعه که قرار است در پنج مجلد به چاپ برسد، به سبب کثرت فروع فقهی که از سوی حضرت آیت الله بهجت بر اصل کتاب افزوده شده و جامعیت آن«جامعُ المسائل» نام گرفته که به همت برخی از شاگردان ایشان به چاپ رسید.


تألیفات آماده چاپ و نشر

1. جلد اول از کتاب صلوه،
آیت الله بهجت در این کتاب با سبکی ویژه و تلخیص مطالب به ترتیب مباحث «جواهر الکلام» به بیان نظریات نو و ابتکاری خویش پرداخته‌اند.


2. جلد اول از دوره اصول،
این کتاب تقریبا" به ترتیب « کفایه الاصول» نگارش یافته است، و بارها توسط ایشان مورد مداقّه و تجدید نظر قرار گرفته، و نظریاتی نو در بسیاری از مباحث اصول را در بردارد.

3. تعلیقه بر مناسک شیخ انصاری،
این کتاب در بردارنده نظرات ایشان درباره مناسک حجّ است.

آثاری که چاپ و منتشر نشده است

1. بقیه مجلّدات دوره اصول،

2. حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری،
که به ترتیب مکاسب شیخ انصاری(ره) از اول تا انجام، و پس از اتمام آن ادامه مباحثی که در مکاسب مطرح نشده بر اساس متن«شرایع الاسلام» نگارش یافته است، ایشان در این دوره از مباحث فقهی نظرات جدیدی را ارائه داده‌اند.

3. دوره طهارت،
در این کتاب نیز آیت الله بهجت بسان دوره«کتاب الصلوه» به ترتیب مباحث«جواهر الکلام» با تلخیص و نوآوری نظرات خویش را مطرح کرده‌اند.

4. بقیه مجلّدات دوره کتاب الصلوه.

همچنین ایشان در تألیف«سفینه البحار» با مرحوم حاج شیخ عباس قمی(ره) همکاری داشته‌اند و قسمت زیادی از سفینه البحار خطی، به خط ایشان نوشته شده است.

شاگردان

با توجه به این که ایشان به سبب شهرت گریزی عمدتاً در منزل خود تدریس می‌کردند، با وجود این افراد بسیاری از محضر آن جناب استفاده کرده و می‌کنند. که برخی از آنان خود صاحب رساله و فتوا هستند.

اینک نام برخی از شاگردان را با حذف القاب ذکر می‌کنیم:

1. محمد تقی مصباح یزدی،
2. عبدالمجید رشید پور،
3. سید مهدی روحانی،
4. علی پهلوانی تهرانی،
5. مختار امینیان،
6. محمدهادی فقهی،
7. هادی قدس،
8. محمود امجد،
9. محمد ایمانی،
10. محمد حسن احمدی فقیه یزدی،
11. محمد حسین احمدی فقیه یزدی،
12. مسعودی خمینی،
13. سید رضا خسروشاهی،
14. حسن لاهوتی،
15. عزیز علیاری،
16. سید محمد مؤمنی،
17. حسین مفیدی،
18. جواد محمد زاده تهرانی،
19. سید صابر مازندرانی،
20. شهید نمازی شیرازی. 

رازسنگ قبرآیت ا...بهجت

پس از عروج ملکوتی آیت الله بهجت و خاکسپاری ایشان در حرم مطهر حضرت معصومه (س) تا حدود دو ماه نشان خاص و ثابتی روی مزار ایشان موجود نبود و پس از آن هم یک صندوق چوبی با پوششی سیاه و پارچه‌ای روی قبر این عالم دینی قرار گرفت. بعد از مدتی نیز آن پارچه، با بنری که نقش محراب داشت و متنی توصیفی و عربی روی آن نوشته شده بود جایگزین شد.

به گزارش تریبون مستضعفین، اما سرانجام از طرف بیت آیت الله بهجت سنگی به ابعاد ۸۰ × ۱۸۰ پیشنهاد می‌شود اما در بازار سنگ این نوع سنگ بسیار کمیاب بود و نیاز به پیگیری‌های مداوم داشت؛ از سوی دیگر برداشت از وجوهات شرعی، برای تهیه سنگ مزار به هیچ عنوان مورد نظر بیت معظم له نبود و برخی دوستداران و شاگردان آیت الله بهجت، داوطلب پرداختی به میزان توانایی خود و چند نفری نیز داوطلب پرداخت کل وجه شدند.

با گذشت بیش از یکسال نه تنها جستجوی سنگ بلکه متن، نوع خط، نوع ترکیب بندی و … مشخص نبود! گویا هیچ متنی رسا نبود تا آن شخصیت والا را توصیف و معرفی کند تا اینکه هنرمندی متعهد و از ارادتمندان خود آیت الله بهجت پیشنهاد می‌کند: «رساترین کلام در تعریف آقا امضای ایشان بود؛ العبد». این پیشنهاد مورد تأیید قرار می‌گیرد.

با پیگیری و همراهی آستانه مقدسه حضرت معصومه(س)، کارگاهی در اطراف تهران که سنگی با ابعاد مورد نظر را دارد معرفی می‌شود. اما بدلیل عدم آماده بودن وجه خرید سنگ، مدتی طول می‌کشد تا سرانجام بانی سنگ مشخص و سنگ خریداری می‌شود.

برای خطاطی و حجاری هنرمندانی از قم و اصفهان و تهران معرفی می‌شوند و تقسیم کار صورت می‌گیرد که در این میان سهم ستاد بازسازی عتبات اصفهان قابل توجه بود؛ هنرمندانی صدیق و متدین که بی‌وضو دست به کار نبردند.

به این ترتیب در وسعتی از سادگی و خلوتی سنگ، اصالت و هویتی برجسته، رخ می‌نماید: «العبد محمد تقی بهجت بن محمود». «العبد» در قطعه‌ای میناکاری نقش می‌گیرد و در هنری زیبا و کاری بسیار بدیع، روی سنگ قبر متصل می‌شود.

حاج آقاماندگاری

...............................................

سخنان حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری در برنامه سمت خدا مورخ 20 مهر 1389

سوال – به آقایانی که صحبت می کنند بگویید که قبل از صحبت هایشان برای همه ی مردم و جوانان دعا کنند زیرا دنیای بدی است و به هر طرف که می روییم اسباب نافرمانی خدا فراهم است . حفظ دین برای ما خیلی سخت شده است . به دعای تک تک شما و همه ی بینندگان احتیاج داریم . به همه بگویید برای همه مخصوصا جوانان دعا کنند .

امام زمان (عج ) می فرمایند : وقتی شما دعا می کنید ما برای شما آمین می گوییم و وقتی شما ساکت می شوید ما برای شما دعا می کنیم . انشاءالله همه ما باور کنیم که در این دوران یک صاحب داریم . یک آقا و یک وجود نازنین داریم که همه ی عالم بخاطر وجود او سر سفره ی نعمت های خدا هستند . و بهترین دعا هم دعا اوست . بهترین فرصت دعا هم در نماز و بعد از نماز است . من به هر عزیزی که از من این تقاضا را کرده ، گفته ام که بیایید به نمازهایمان اهمیت بیشتری بدهیم مخصوصا اول وقت . ما شنیده ایم که در آخر الزمان انسان صبح از خانه با ایمان بیرون می آید و شب بی ایمان برمی گردد . شاید این نماز و تکرارش در پنج بار در روز برای تقویت توحید ماست . برای تجدید بیعت ما با خداست . هر کس روزی پنج بار بگوید : الله اکبر ، الرحمن الرحیم و .. قطعا حس قشنگی پیدا می کند و در این حس آلوده ی گناه در این فضای بردگی که هر وابستگی ما را به طرف خودش می کشاند تا ما را از خدا دور کند ، به تعبیر پیامبر اکرم در این آلودگی ها اگر روزی پنج بار انسان استحمام بکند قطعا پاک میشود . پیامبر فرمودند : نماز پنج گانه مثل استحمام پنجگانه برای شماست ، مثل شارژ پنج گانه است . امروزه خیلی باطری های ما مصرف میشود ، شارژهایمان کم میشود . این قدر گناه می بینیم ، این قدر گناه می شنویم و این قدر گناه سر راه ما سبز میشود ، روزی پنج بار خودم را به شارژ وصل بکنم ، در رودخانه مطمئن خودم را شستشو بدهم ، توی یک آغوش گرم انرژی بگیرم . روایت داریم که خدا می فرماید : ای بنده های من وقتی شما با من حرف می زنید من یک جوری گوش می دهم مثل اینکه به غیر از تو هیچ بنده ای ندارم ولی وقتی شما با من صحبت می کنید مثل این است که صد تا خدا دارید . بچه ها را دیده اید که اولین روز مدرسه وقتی پنج ساعت در مدرسه هستند و از مادر شان دور هستند و وقتی به خانه می رسند می گویند : مامان و مادراز آشپزخانه میگوید بچه چه می خواهی ؟ غذا می خواهی ؟ میگوید : نه و به بغل مامان می پرد و میگوید : مامان می خواهم . ویتامین مامانم از صبح کم شده است . در این دنیای وانفسا روزی پنج بار بغل خدا بپرید ، سبحان ربی الاعلی و بحمده ، انسان بپرد و باور کند که ویتامین خدایش کم شده ، سه جا در قرآن گفته که شیطان برای کسانی که دستشان در دست خداست نمی تواند سلطنت داشته باشد ، سلطه ی من بر آنهایی است که از خدا جدا هستند با آنهایی که وصل هستند نمی توانم کاری بکنم . امام در کتاب چهل حدیث ، در حدیث ذکرشان تعبیر ظریفی دارد . شیطان سگ درگاه خداست ، سگ با آشنایان صاحب خانه کاری ندارد با بیگانه ها کار دارد . من آشنا بشوم ، آشنایی همین است . این عزیز می گوید که دعا کنید . وظیفه ی ما دعا کردن است . امروز غیر از دعا کردن کاری بلد نیستیم . نصیحت ها و مشاوره های مان هم اگر از قرآن و عترت نباشد و از خودمان باشد معلوم نیست ارزشی داشته باشد . فقط اگر از کلام خدا و ائمه بگوییم شاید اتفاقی بیفتد . اما در مورد دعا کردن خاطرمان جمع است که گفته اند شما دعا بکنید کاری نداشته باشید . ما محتاج دعا هستیم . بهترین دعا ، دعای امام زمان است . بهترین فرصت در نماز است . پس بیاییم نمازمان را اول وقت بخوانیم ، با یک همت بهتر بخوانیم ، با آمادگی زیباتر، با توجه بیشتر و سرمایه گذاری بیشتری بخوانیم ، فقط به این امید که نماز من همراه نماز امام زمان (عج)قاطی بشود و بالا برود و وقتی نماز من به نماز امام زمان (عج) وصل بشود ، منی که نمازم را به نماز امام زمان (عج) وصل کرده ام قطعا از دعای امام زمان بهره مند میشوم . قطعا امام زمان این دعا را بعد از نمازش دارد . اللهم واقم بالحق و بعد حزب الباطل ، اللهم الرزقنا توفیق الطاعة و بعد المعصیة . اگر مشمول این دعاهای امام زمان بشویم و باور هم کنیم که این ها اکسیر است ببینید چه اتفاق قشنگی می افتد . حالا جوانان دوست دارند که با خدا باشند ولی از طرفی می خواهند جوانی کنند . چکار کنند ؟ یکی از مشکلات ما این است که فکر می کنیم که اگر سمت خدا رفتیم محروم می شویم . اگر بخواهم با خدا رفیق بشوم که دلم هم میخواهد ، اگر بخواهم سمت نماز ، روزه ، حجاب و قرآن بروم ، دیگر باید دور کِیف ، عشق ، دوست ، رفیق ، تفریح و دریا را خط بکشم ولی واقعا این نیست . رفتن به سمت خدا معنایش محرومیت نیست . محدودیت است ولی محرومیت نیست . جوان عزیز شما شادی می خواهید یا نشاط ؟ نشاط می خواهید زیرا نشاط درونی است و شادی بیرونی است . اگر انسان ظاهرش شاد باشد ولی درونش نشاط نداشته باشد ، مجبور است فیلم بازی کند . و امروز این بچه های ما را اذیت می کند . نشاط درونی چیست ؟ نشاط درونی این است که من به یک رضایت درونی ، آرامش درونی و آسودگی خاطر برسم . حالا چرا نمی رسیم ؟ زیرا قانون دارد . اگر من بخواهم از گل طبیعی بهره ببرم ، قانون دارد . قانونش را باید از باغبان بپرسم . ما قانونش را بلد نیستیم . من از هر چیزی که بخواهم استفاده بکنم قانون دارد . من در این دنیا باید بروم از سازنده ی آن قانون ، استفاده اش را بپرسم . این جوانی که می گوید که دوست دارم به سمت خدا بیایم ولی این همه گرفتاری اطرافم هست ، من می گویم چون هنوز یک دل ، صد دل است . دل یک دل کن ، مهر دیگران را زدل خود یک دله کن ، یک دم تو ز اخلاص بیا در بَر ما ، گر کام تو بر نیامد آنگه گله کن . گاهی وقت ها می خواهیم خدا را امتحان کنیم . خدا امتحانش را پس داده است . شهدا نزدیکترین ، زیباتری و قشنگترین مصادیق بنده های خدا هستند . بعض مواقع وقتی من از نشاط جبهه ها می گویم ، بچه ها می گویند که این نشاط خیلی قشنگ است ، پس چرا ما نداریم ؟ می گویم که چون نشاط آنها در مسیر بندگی و سمت خدا بود . ما دوازده گام را باید در تفریح مان در میهمانی ، در ارتباطات ، در ازدواج و اشتغال پیاده بکنیم . آن قانون است . تا من به تکلیفم عمل نکنم ، تا در مسیر بندگی قرار نگیرم ، از آن آرامش که تطمئن القلوب است بهره ای نمی برم . در قرآن راجع به قرآن ، اهل بیت ، پدر و مادر ، دین و ولایت ذکر گفته است . همه ی ذکرها را در چارچوب دین بگذارید و آن موقع می گوید : تطمئن القلوب . آیت الله بهجت فرمودند : جوانان نماز اول وقت را با آرامش بخوانید . همان مقدار وقت را که برای غذایت می گذاری ، برای نمازت بگذار . 

زندگینامه آیت ا...خوشوقت

زندگینامه 

..........................................................................

از ولادت تا هجرت به قم 

آیت الله عزیز خوشوقت در سال 1305 هجری شمسی متولد و پس از تحصیلات روز به فراگیری علوم حوزوی پرداختند. شور و شوق آموختن معارف دینی و استفاده از عنایات خاصه کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه (س) ایشان را پس از پنج سال تحصیل در تهران به آشیان اهل بیت عصمت و طهارت فراخواند.

تحصیل در شهر علم و اجتهاد در قم

از برکات سفره کریمه بی بی دو عالم هفت سال تلمذ و شاگردی حضرت امام (قدس سره) در مباحث خارج فقه و اصول و استفاده از درس خارج فقه  مرجع عالیقدر آیت الله العظمی بروجردی و هم نشینی با شهید محراب آیت الله صدوقی بود.
ایشان حکمت و فلسفه را نیز در محضر مفسر کبیر قرآن، عالم ربانی علامه طباطبایی آموخت، از آنجا که زینت علم با عمل صالح است و اخلاق و تهذیب نفس زیور مردان پاک آن روزگار، ایشان نیز با مدد از توفیق الهی پای همت در مسیر خود سازی و سیر و سلوک نهاد. انفاس ملکوتی مرد فرزانه، معلم اخلاق مرحوم آیت الله علامه طباطبایی ایشان را بیش از دیگران همچون شهید علامه مرتضی مطهری با دقایق و رموز اخلاق  و درجات عرفان آشنا ساخته و همین امر، ایشان را مورد توجه و محبت ویژه علامه قرار داد.

عزیمت به تهران 

ایشان پس از فراگیری علوم معقول و منقول و آشنایی با لطایف حکمت و اخلاق و عرفان و پس از نایل شدن به مقام معنوی اجتهاد به تهران بازگشت. اقامت در تهران، برپایی نماز جماعت در مسجد امام حسن مجتبی (ع)، تربیت طلاب و فضلای حوزه حوزه علمیه، درس اخلاق و توجه به خواسته ها و حاجات مردم، انس با جوانان، بسیجیان و رزمندگان، خانواده های شهدا در طول بیش از چهل سال از ایشان چهره ای دوست داشتنی و مردمی ساخت.آنها که ایشان را از نزدیک می شناسند و یا وصف حال ایشان را شنیده اند صبر و حوصله و سعه صدر کم نظیرشان را در برخورد با مردم می ستایند.
اصرار فراوان شهید بزرگوار آیت الله قدوسی جهت بازگرداندن ایشان به قم و برپایی کرسی درس اخلاق و تربیت طلاب فاضل حاکی از مراتب معنوی ایشان بود.

دوران شکوهمند انقلاب اسلامی 

پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی طی حکمی از طرف حضرت امام خمینی (قدس سره) به عنوان نماینده ویژه ایشان در ستاد انقلاب فرهنگی منصوب شدند و از آن پس نیز بیشتر در زمینه های فرهنگی و ارشاد و هدایت جوانان و تربیت فضلای حوزه علمیه و دانشجویان مستعد ایفای وظیفه نمودند و تا حال مسجد ایشان کانون آمد و شد جان های ارادتمند و جوانان انقلابی و پر شوری است که از زلال صحیفه  سجادیه، خطبه های نهج البلاغه، روایات و آیات و توضیح و تفسیر آیات نورانی قرآن سیراب می شوند.

تاکید نسبت به آراء و اندیشه های امام راحل (ره)، حمایت و پشتیبانی از مواضع و دیدگاههای مقام معظم رهبری، از وی چهره ای محکم و انقلابی ساخته است. بصیرت ایشان نسبت به جریانات سیاسی و ترفندهای دشمنان موجب گردید تا معظم له مورد مشورت بسیاری از شخصیت های سیاسی و نخبگان حوزه و دانشگاه گردیده است. دوری از ظواهر مادی و دنیایی و تاکید بر ساده زیستی و مردمداری و ارتباطات بی تکلف مردم با ایشان از جمله ویژگیهایی است که موجب توجه قلوب ارادتمندان و جوانان به این شخصیت اخلاقی است

زندگینامه شهیدمرتضی مطهری

................................................................

زندگینامه

شرح مختصر زندگانی مولف شهید
استاد شهید آیت الله مطهری در ۱۳ بهمن ۱۲۹۸ هجری شمسی در فریمان واقع در ۷۵ کیلومتری شهر مقدس مشهد در یک خانواده اصیل روحانی چشم به جهان می گشاید. پس از طی دوران طفولیت به مکتبخانه رفته و به فراگیری دروس ابتدایی می پردازد.

در سن دوازده سالگی به حوزه علمیه مشهد عزیمت نموده و به تحصیل مقدمات علوم اسلامی اشتغال می ورزد. در سال ۱۳۱۶ علیرغم مبارزه شدید رضاخان با روحانیت و علیرغم مخالفت دوستان و نزدیکان، برای تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه قم می شود در حالی که به تازگی موسس گرانقدر آن آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی دیده از جهان فروبسته و ریاست حوزه را سه تن از مدرسان بزرگ آن آیات عظام سید محمد حجت، سید صدرالدین صدر و سید محمد تقی خوانساری به عهد گرفته اند.
در دوره اقامت پانزده ساله خود در قم از محضر مرحوم آیت الله العظمی بروجردی (در فقه و اصول) و حضرت امام خمینی ( به مدت ۱۲ سال در فلسفه ملاصدرا و عرفان و اخلاق و اصول) و مرحوم علامه سید محمد حسین طباطبائی (در فلسفه : الهیات شفای بوعلی و دروس دیگر) بهره می گیرد. قبل از هجرت آیت الله العظمی بروجردی به قم نیز استاد شهید گاهی به بروجرد می رفته و از محضر ایشان استفاده می کرده است. مولف شهید مدتی نیز از محضر مرحوم آیت الله حاج میرزا علی آقا شیرازی در اخلاق و عرفان بهره های معنوی فراوان برده است. از اساتید دیگر استاد مطهری می توان از مرحوم آیت الله سید محمد حجت ( در اصول) و مرحوم آیت الله سید محمد محقق داماد (در فقه) نام برد. وی در مدت اقامت خود در قم علاوه بر تحصیل علم، در امور اجتماعی و سیاسی نیز مشارکت داشته و از جمله با فدائیان اسلام در ارتباط بوده است. در سال ۱۳۳۱ در حالی که از مدرسین معروف و ازامیدهای آینده حوزه به شمار می رود به تهران مهاجرت می کند.

در تهران به تدریس در مدرسه مروی و تألیف و سخنرانیهای تحقیقی می پردازد. در سال ۱۳۳۴ اولین جلسه تفسیر انجمن اسلامی دانشجویان توسط استاد مطهری تشکیل می گردد. در همان سال تدریس خود در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران را آغاز می کند. در سالهای ۱۳۳۷ و ۱۳۳۸ که انجمن اسلامی پزشکان تشکیل می شود .استاد مطهری از سخنرانان اصلی این انجمن است و در طول سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۰ سخنران منحصر به فرد این انجمن می باشد که بحثهای مهمی از ایشان به یادگار مانده است.
کنار امام بوده است به طوری که می توان سازماندهی قیام پانزده خرداد در تهران و هماهنگی آن با رهبری امام را مرهون تلاشهای او و یارانش دانست. در ساعت ۱ بعد از نیمه شب روز چهارشنبه پانزده خرداد ۱۳۴۲ به دنبال یک سخنرانی مهیج علیه شخص شاه به وسیله پلیس دستگیر شده و به زندان موقت شهربانی منتقل می شود و به همراه تعدادی از روحانیون تهران زندانی می گردد. پس از ۴۳ روز به دنبال مهاجرت علمای شهرستانها به تهران و فشار مردم، به همراه سایر روحانیون از زندان آزاد می شود.
پس از تشکیل هیئتهای موتلفه اسلامی، استاد مطهری از سوی امام خمینی همراه چند تن دیگر از شخصیتهای روحانی عهده دار رهبری این هیئتها می گردد. پس از ترور حسنعلی منصور نخست وزیر وقت توسط شهید محمد بخارایی کادر رهبری هیئتهای موتلفه شناسایی و دستگیر می شود ولی از آنجا که قاضی یی که پرونده این گروه تحت نظر او بود مدتی در قم نزد استاد تحصیل کرده بود به ایشان پیغام می فرستد که حق استادی را به جا آوردم و بدین ترتیب استاد شهید از مهلکه جان سالم بدر می برد. سنگینتر می شود. در این زمان وی به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانی در دانشگاهها، انجمن اسلامی کردن محتوای نهضت اسلامی پزشکان، مسجد هدایت، مسجد جامع نارمک و غیره ادامه می دهد.

به طور کلی استاد شهید که به یک نهضت اسلامی معتقد بود نه به هر نهضتی، برای اسلامی کردن محتوای نهضت تلاشهای ایدئولوژیک بسیاری نمود و با اقدام به تأسیس حسینیه ارشاد نمود و با کجرویها و انحرافات مبارزه سرسختانه کرد. در سال ۱۳۴۶ به کمک چند تن از دوستان اقدام به تأسیس حسینیه ارشاد نمود به طوری که می توان او را بنیانگذار آن موسسه دانست. ولی پس از مدتی به علت تکروی و کارهای خودسرانه و بدون مشورت یکی از اعضای هیئت مدیره و ممانعت او از اجرای طرحهای استاد و از جمله ایجاد یک شورای روحانی که کارهای علمی و تبلیغی حسینیه زیر نظر آن شورا باشد سرانجام در سال ۱۳۴۹ علیرغم زحمات زیادی که برای آن موسسه کشیده بود و علیرغم امید زیادی که به آینده آن بسته بود در حالی که در آن چند سال خون دل زیادی خورده بود از عضویت هیئت مدیره آن موسسه استعفا داد و آن را ترک گفت.

در سال ۱۳۴۸ به خاطر صدور اعلامیه ای با امضای ایشان و حضرت علامه طباطبایی و آِیت الله حاج سید ابوالفضل مجتهد زنجانی مبنی بر جمع اعانه برای کمک به آوارگان فلسطینی و اعلام آن طی یک سخنرانی در حسینیه ارشاد دستگیر شد و مدت کوتاهی در زندان تک سلولی به سربرد. از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ برنامه های تبلیغی مسجدالجواد را زیر نظر داشت و غالباً خود سخنران اصلی بود تا اینکه آن مسجد و به دنبال آن حسینیه ارشاد تعطیل گردید و بار دیگر استاد مطهری دستگیر و مدتی در بازداشت قرار گرفت. پس از آن استاد شهید سخنرانیهای خود را در مسجد جاوید و مسجد ارک و غیره ایراد می کرد. بعد از مدتی مسجد جاوید نیز تعطیل گردید. در حدود سال ۱۳۵۳ ممنوع المنبر گردید و این ممنوعیت تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت. اما مهمترین خدمات استاد مطهری در طول حیات پر برکتش ارائه ایدئولوژی اصیل اسلامی از طریق درس و سخنرانی و تألیف کتاب است. این امر خصوصاً در سالهای ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷ به خاطر افزایش تبلیغات گروههای چپ و پدید آمدن گروههای مسلمان چپ زده و ظهور پدیده التقاط به اوج خود می رسد. گذشته از حضرت امام، استاد مطهری اولین شخصیتی است که به خطر سران سازمان موسوم به « مجاهدین خلق ایران » پی می برد و دیگران را از همکاری با این سازمان باز می دارد و حتی تغییر ایدئولوژی آنها را پیش بینی می نماید. در این سالها استاد شهید به توصیه حضرت امام مبنی بر تدریس در حوزه علمی قم هفته ای دو روز به قم عزیمت نموده و درسهای مهمی در آن حوزه القا می نماید و همزمان در تهران نیز درسهایی در منزل و غیره تدریس می کند. در سال ۱۳۵۵ به دنبال یک درگیری با یک استاد کمونیست دانشکده الهیات! زودتر از موعد مقرر بازنشسته می شود. همچنین در این سالها استاد شهید با همکاری تنی چند از شخصیتهای روحانی، «جامعه روحانیت مبارز تهران » را بنیان می گذارد بدان امید که روحانیت شهرستانها نیز به تدریج چنین سازمانی پیدا کند.

گرچه ارتباط استاد مطهری با امام خمینی پس از تبعید ایشان از ایران به وسیله نامه و غیره استمرار داشته است ولی در سال ۱۳۵۵ موفق گردید مسافرتی به نجف اشرف نموده و ضمن دیدار با امام خمینی درباره مسائل مهم نهضت و حوزه های علمیه با ایشان مشورت نماید. پس از شهادت آیت الله سید مصطفی خمینی و آغاز دوره جدید نهضت اسلامی، استاد مطهری به طور تمام وقت درخدمت نهضت قرار می گیرد و در تمام مراحل آن نقشی اساسی ایفا می نماید. در دوران اقامت حضرت امام در پاریس، سفری به آن دیار نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو می کند و در همین سفر امام خمینی ایشان را مسؤول تشکیل شورای انقلاب اسلامی می نماید. هنگام بازگشت امام خمینی به ایران مسؤولیت کمیته استقبال از امام را شخصاً به عهده می گیرد و تا پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن همواره در کنار رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی و مشاوری دلسوز و مورد اعتماد برای ایشان بود تا اینکه در ساعت بیست و دو و بیست دقیقه سه شنبه یازدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۸ در تاریکی شب در حالی که از یکی از جلسات فکری سیاسی بیرون آمده بود یا گلوله گروه نادان و جنایتکار فرقان که به مغزش اصابت نمود به شهادت می رسد و امام و امت اسلام در حالی که امیدها به آن بزرگمرد بسته بودند در ماتمی عظیم فرو می روند. سلام و درود خدا بر روح پاک و مطهرش.

ضریح شش گوشه

.....................................................
چرا برخلاف ضریح و مرقد امامان دیگر، ضریح مرقد مطهر سیدالشهدا(ع) شش گوشه ساخته شده است.

در این باره روایت های گوناگونی وجود دارد. اما مجموع این روایت ها و آن چه نزدیک تر به منطق به نظر می رسد، آن چیزی است که شیخ مفید(ره) در کتاب «الارشادات» آورده است. او در بخشی از این کتاب نام 17 نفر از شهدای بنی هاشم در روزعاشورا را ذکر کرده و  نوشته است:«آنان پایین پای آن حضرت در یک قبر (گودی بزرگ) دفن شدند و هیچ اثری از قبر آنان نیست و فقط زائران با اشاره به زمین در طرف پای امام ـ علیه السّلام ـ آنان را زیارت می‌کنند و علی بن الحسین ـ علیهم السّلام ـ (علی اکبر) از جملة آنان است.برخی گفته‌اند: محل دفن علی اکبر نسبت به قبر امام حسین ـ علیه السّلام ـ نزدیک‌ترین محل است.»

در بعضی از روایات دیگر از جمله کتاب «کامل الزیارات» جعفر بن محمد قمی هم آمده است: «امام سجاد ـ علیه السّلام ـ (با قدرت امامت و ولایت) به کربلا آمد و بنی‌اسد را سرگردان یافت، چون که میان سرها و بدن‌ها جدایی افتاده بود و آنها راهی برای شناخت نداشتند، امام زین العابدین ـ علیه السّلام ـ از تصمیم خود برای دفن شهیدان خبر داد، آن گاه به جانب جسم پدر رفت، با وی معانقه کرد و با صدای بلند گریست، سپس به سویی رفت و با کنار زدن مقداری کمی خاک قبری آماده ظاهر شد، به تنهایی پدر را در قبر گذاشت و فرمود: با من کسی هست که مرا کمک کند و بعد از هموار کردن قبر، روی آن نوشت: «هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب الّذی قتلوه عطشاناً غریباً»؛ این قبر حسین بن علی بن ابی طالب است، آن حسینی که او را با لب تشنه و غریبانه کشتند. پس از فراغت از دفن پدر به سراغ عمویش عباس ـ علیه السّلام ـ رفت و آن بزرگوار را نیز به تنهایی به خاک سپرد. سپس به بنی‌اسد دستور داد تا دو حفره آماده کنند، در یکی از آنها بنی‌هاشم و در دیگری سایر شهیدان را به خاک سپردند، نزدیک‌ترین شهیدان به امام حسین ـ علیه السّلام ـ فرزندش علی اکبر ـ علیه السّلام ـ است؛ امام صادق ـ علیه السّلام ـ در اینباره به عبدالله بن حمّاد بصری فرموده است: امام حسین ـ علیه السّلام ـ را غریبانه کشتند، بر او می‌گرید کسی که او را زیارت کند غمگین می‌شود و کسی که نمی‌تواند او را زیارت کند دلش می‌سوزد برای کسی که قبر پسرش را در پایین پایش مشاهده کند.

بنابراین به نظر می رسد گوشه های اضافی ضریح مطهر امام حسین(ع) محل دفن پسر بزرگ ایشان یعنی حضرت علی اکبر(ع) باشد و محل دفن  نوزاد شش ماهه اباعبدالله الحسین(ع) یعنی علی اصغر(ع) نیز روی سینه پیکر مطهر امام حسین(ع) باشد.

برگرفته از سایت تابناک

شهیدعلی صیادشیرازی

آن گلی که در کمین خصم افتاد ... روایت شهادت شهید صیاد شیرازی؛ دل مادر از چیزی خبر داشت؟ + تصاویر

موضوع: داستان

آن شب علی پیراهن عربی ‌ای را که مادر از مکه برایش آورده بود، تن کرد و نمازش را با همان خواند . مادر وقتی او را در جامه ی سپید دید، لحظه ‌ای خیال کرد او در زمین نیست. او را در صف سپید پوشانی دید که لبیک گویان به آسمان می‌ رفتند. قلبش ریخت. به خودش دلداری داد و فکر کرد از تأثیرات مراسم حج است. با این حال نتوانست تاب آورد و گفت: «علی جان، لباست را عوض کن سرما می ‌خوری» ... ده‌سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی زمانی که ستوان علی صیاد شیرازی افسر گمنامی در لشکر تبریز بود، تیمسار یوسفی فرمانده لشکر در میان جمعی از نظامیان گفته بود: «نام این جوان را به خاطر بسپارید. من در ناصیه او آن‌قدر لیاقت می‌بینم که اگر بخت یارش باشد و از شر حاسدان در امان بماند، روزی فرمانده نیروی زمینی ارتش ایران شود!» ... پیش‌بینی سرلشکر پیر سیزده سال بعد هنگامی تحقق یافت که ایران یکی از حساس‌ترین لحظات تاریخی خود را می‌گذراند ...

عکس جنایات سعودی هادریمن

...............................................

(18+) اولین تصاویر از حمله نظامی عربستان به یمن

هشدار؛ دیدن این تصاویر ممکن است برای برخی از مخاطبان آزار دهنده باشد

حمله 158 فروند جنگنده کشورهای عربی به یمن، صحنه‌های دلخراشی را از خود باقی گذاشته است؛ حمله‌ای که سعودی‌ها و متحدین منطقه‌ای و بین‌المللی آنها، حمله به مراکز نظامی انصارالله در یمن خوانده‌اند.

تجاوزعربستان به مسلمانان یمن

سخنان مهم رهبری درباره تجاوز سعودی به یمن

رهبر معظم انقلاب اقدام علیه ملت یمن را «جنایت، نسل‌کشی و قابل تعقیب بین المللی» دانستند و گفتند: سعودی‌ها در این ماجرا قطعاً ضربه خواهند خورد و بینی آنها به خاک مالیده خواهد شد.

به گزارش دیدبان به نقل از تسنیم ، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح روز پنجشنبه در دیدار جمعی از بانوان، شاعران و ذاکران اهل بیت علیهم السلام ضمن تبریک سالروز میلاد حضرت فاطمه زهرا(س)، مطالب بسیار مهمی را درخصوص مذاکرات هسته‌ای و همچنین تحولات یمن بیان کردند.

 حضرت آیت الله خامنه‌ای در بخشی از سخنان خود به تحولات بسیار مهم یمن اشاره و تأکید کردند: سعودی‌ها با تجاوز به یمن، خطا و اشتباه کردند و بدعت بدی را در منطقه بنیان گذاشتند.

رهبر انقلاب کار این روزهای دولت سعودی در یمن را مشابه جنایت صهیونیست‌ها در غزه خواندند و به دو جنبه مهم این موضوع پرداختند.

ایشان اقدام علیه ملت یمن را «جنایت، نسل‌کشی و قابل تعقیب بین المللی» دانستند و افزودند: کشتن کودکان، تخریب خانه‌ها و نابود کردن زیربناها و ثروت‌های ملی یک کشور، جنایتی بزرگ است.

رهبر انقلاب تأکید کردند: یقیناً سعودی‌ها در این مسئله خسارت و ضرر خواهند کرد و به هیچ وجه پیروز نخواهند شد.

حضرت آیت الله خامنه‌ای درخصوص دلیل پیش‌بینی شکست سعودی‌ها گفتند: دلیل این پیش‌بینی واضح است، زیرا توانایی نظامی صهیونیست‌ها چندین برابر سعودی‌ها و منطقه غزه نیز یک منطقه کوچک بود، اما آنها نتوانستند موفق شوند، در حالی که یمن، کشوری پهناور و با جمعیت دهها میلیونی است.

رهبر انقلاب تأکید کردند: سعودی‌ها در این ماجرا قطعاً ضربه خواهند خورد و بینی آنها به خاک مالیده خواهد شد.

ایشان با اشاره به سوابق سعودی‌ها در مسائل سیاست خارجی گفتند: ما با سعودی‌ها در مسائل گوناگون سیاسی اختلافات متعددی داریم اما همیشه می‌گفتیم که آنها در سیاست خارجی متانت و وقار نشان می‌دهند، اما چند جوان بی‌تجربه امور آن کشور را در دست گرفته و دارند جنبه توحش را بر جنبه متانت و ظاهرسازی غلبه می‌دهند، که این کار قطعاً به‌ضررشان تمام خواهد شد.

رهبر انقلاب اسلامی خطاب به دولت سعودی تأکید کردند: این حرکت در منطقه قابل قبول نیست و من هشدار می‌دهم که باید دست از حرکت جنایت آمیز در یمن بردارند.

حضرت آیت الله خامنه‌ای سپس به حمایت و دفاع آمریکا از دولت سعودی اشاره کردند و افزودند: این طبیعت آمریکاست که در همه قضایا به‌جای اینکه از مظلوم حمایت کند، طرف ظالم را می‌گیرد، اما آنها نیز در این موضوع ضربه خواهند دید و شکست خواهند خورد.

ایشان با اشاره به ادعای دخالت ایران در یمن گفتند: هواپیماهای جنایتکارشان آسمان یمن را ناامن کرده و بهانه‌های ابلهانه‌ای که از نظر خداوند، ملتها و منطق بین المللی مردود است برای دخالت در یمن جور می‌کنند، اما این کارها را دخالت نمی‌دانند و در مقابل، ایران را متهم می‌کنند.

رهبر انقلاب ملت یمن را ملتی کهن و با سابقه دیرین که ظرفیت و توانایی تعیین دولت خود را دارد خواندند و مجدداً تأکید کردند: لازم است دولت سعودی هرچه زودتر دست از این جنایت‌های فاجعه‌بار بردارد.

حضرت آیت الله خامنه‌ای نقشه اولیه طراحی شده توسط بدخواهان ملت یمن را، ایجاد خلأ قدرت و به وجود آوردن شرایطی مشابه وضعیت بسیار بد و رقت‌بار لیبی خواندند و گفتند: خوشبختانه در تحقق چنین هدفی ناکام ماندند زیرا جوانان مؤمن، علاقمند و معتقد به راه و روش حضرت امیرالمؤمنین(ع) اعم از شیعه، سنی، زیدی و حنفی مقابل آنان ایستادند و از این به بعد نیز ایستادگی کرده و پیروز خواهند شد.

مولودی

صوت مولودی بهترین بانو:کریمی

...............................

دریافت

روزمادر

ویژه نامه ولادت حضرت زهرا-مقالات و دل نوشته ها

            پیامبر اکرم (ص) فرمود:            فاطمه پاره تن من است هرکس او را بیازارد مرا آزرده و هرکس مرا بیازارد خدا را آزرده است  و هرکس او را خشنود کند مرا خشنود کرده و هرکس مرا خشنود کند خدا را خشنود کرده است

مقالات و دل نوشته ها

 

	انس و الفت با مادر	Download
	تاریخ و مکان تولد حضرت زهرا	Download
	تصویر حضرت زهرا	Download
	تولد حضرت زهرا	Download
	حضرت زهرا سلام الله علیها	Download
	خلقت حضرت زهر	Download
	دوران شیرخوارگی حضرت زهرا	Download
	رحلت عمو و مادر بزرگوارشان	Download
	رشد و بالندگی حضرت زهرا	Download
	سیر خلقت نورانی حضرت زهرا	Download
	شکرانه	Download
	صحبت حضرت زهرا	Download
	عطر گل	Download
	فرمان الهی	Download
	کیفیت و چگونگی تولد حضرت زهرا	Download

 

ترک گناه

یکی از راه های ترک گناه + پوستر

..................................................................

یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ أَمَداً بَعیداً وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ (۱)

روزى که هر کس، آنچه را از کار نیک انجام داده، حاضر مى‏بیند و آرزو مى‏کند میان او، و آنچه از اعمال بد انجام داده، فاصله زمانىِ زیادى باشد. خداوند شما را از (نافرمانى) خودش، بر حذر مى‏دارد و (در عین حال،) خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.»

 

یکی از چیزهایی که سبب میشه انسان کمتر طرف گناه برود و می تواند با کمک و یادآوری آن سد محکمی در برابر گناه و معصیت ایجاد کند ، توجه به قیامت و حسابرسی قیامت است .

 

اگر همیشه به یاد داشته باشیم که از همه اعمال و رفتار ما در روز قیامت حسابرسی میشود ، از گناهانی که در دنیا مرتکب می شویم ، از دروغ و تهمت و غیبت و … قرارست در قیامت سوال شود ، خود این توجه و یادآوری باعث می شود در این دنیای زود گذر بیشتر به اعمال و رفتارمان دقت کنیم و مرتکب کارهای ناشایست نشویم .

روز قیامت و موقع حسابرسی همه اعمال خوب و بدی که در دنیا انجام داده ایم در در پیش روی ما و در محضر خدا حاضر میشود ، در آن شرایط وقتی انسان کارهای نیک و خوبی که در دنیا انجام داده است را در مقابلش می بیند خوشحال میشود و هنگامیکه کارهای زشت و ناشایستی که در دنیا انجام داده بود را نیز در مقابلش می بیند جدا از شرم و خجلتی که از ارتکاب آن اعمال دارد آرزو میکند ای کاش فاصله زمانی زیادی بین او و اعمال زشتش می بود .

پس هنگامی که قرارست مرتکب گناه بشویم یادی از قیامت و حسابرسی دقیق آن روز داشته باشیم تا به برکت آن ، از گناه و معصیت دست کشیده و مرتکب آن نشویم

 

(۱) آل عمران . آیه ۳۰

بدرقه

حاج حسین سیب سرخی -بدرقه فاطمیه ۹۴

دریافت

..........................................................................................

تصاویر

تصاویرقبرستان بقیع قبل ازتخریب

....................................

تصویرقبرستان بقیع در سال ۱۸۸۰ میلادی

تصویر قبرستان بقیع در سال ۱۸۹۰ میلادی

تصویر گنبد ائمه (ع) در بقیع، پیش از تخریب آن در دولت آل سعود

شعر

اشعار:امام زمان(عج)

......................

 

ای آنکه در نگاهت حجمی زنور داری

کی از مسیر کوچه قصد عبور داری؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابی

ای آنکه در حجابت دریای نور داری

من غرق در گناهم، کی می کنی نگاهم؟

برعکس چشمهایم چشمی صبور داری

از پرده ها برون شد، سوز نهانی ما

کوک است ساز دلها، کی میل شور داری؟

در خواب دیده بودم، یک شب فروغ رویت

کی در سرای چشمم، قصد ظهور داری؟

 

♦♦♦♦♦♦♦♦♦اشعار امام زمان (عج)♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

اگر چه روز من و روزگار می گذرد

دلم خوش است که با یاد یار می گذرد

چقدر خاطره انگیز و شاد و رویایی است

قطار عمر که در انتظار می گذرد

به ناگهانیِ یک لحظه عبور سپید

خیال می کنم آن تک سوار می گذرد

کسی که آمدنی بود و هست، می آید

بدین امید، زمستان، بهار، می گذرد

نشسته ایم به راهی که از بهشت امید

نسیم رحمت پروردگار می گذرد

به شوق زنده شدن، عاشقانه می میرم

دو باره زیستنم زین قرار می گذرد

همان حکایت خضر است و چشمه ظلمات

شبی که از بَرِ شب زنده دار می گذرد

شبت همیشه شب قدر باد و، روزت خوش

که با تو روز من و روزگار می گذرد

 

♦♦♦♦♦♦♦♦♦اشعار امام زمان (عج)♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

اسیر مانده ایم در بهانه های پاپتی

و میله های آهنین و عشق های ساعتی

حوالی نگاهمان دوباره صف کشیده است

صدای تیک تاک غم , شماره های صنعتی 

امان از اشتباه های نا تماممان , همان

تفاخر همیشگی به هیچ های قیمتی 

میان قرن حادثه کجاست اتفاق عشق

نمانده در تسلط همان هبوط لعنتی ؟

کسی نیامد از تبار انتظارمان ببین

که مانده ایم سخت در هجوم بی لیاقتی  

......................................................................

احادیث ناب

احادیث ناب:امام جعفرصادق(ع)

..................................

 

 

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : خداوند تعالی می فرماید:((هنگامی که بنده ی من خواهش های نفسانی خویش را بر طاعت من ترجیح دهد٬ کمترین کاری که در حق او روا می دارم آن است که او را از لذت مناجات با خود محروم می سازم.))

 

منبع : جامع السعادات٬ ج٣ /ص۴٨.

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : حسد ایمان را می خورد٬ همان گونه که آتش هیزم را می خورد و از بین می برد.

 

منبع : اصول کافی ٬ج٢/ص٣٠۶ ٬حدیث ٢.

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : غیبت کردن بر هر مسلمانی حرام است و البته همانگونه که آتش هیزم را می خورد غیبت نیز کارهای نیک انسان را می خورد واز بین می برد.

 

منبع : جامع السعادات٬ ج٢/ص٣١۵.

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هنگامی که مومن٬ برادر دینی خود را متهم می کند٬ ایمان در دل او ذوب می شود٬ همانگونه که نمک درآب ذوب می شود.

 

منبع : اصول کافی ٬ج٢/ص٣۶١ ٬حدیث١.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : بی تردید انسان مرتکب گناه می شود ودر اثر آن از نماز شب محروم می گردد و بی شک  تاٴثیر کار بد در انجام دهنده ی آن ٬[در جهت قطع برکات معنوی وابتلاء به شدائد] از تاٴثیر کارد برنده در قطع گوشت٬ سریع تر است.

 

منبع : اصول کافی ٬ج٢/ص٢٧٢ ٬حدیث١۶.

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس به آنچه خدا روزی اش کرده قانع باشد٬ازبی نیازترین مردم است.

 

منبع : اصول کافی ٬ج٢/ص١٣٩ ٬حدیث٩.

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : زهد و بی میلی نسبت به دنیا٬ به از بین بردن مال وحرام نمودن حلال نیست. بلکه زهد نسبت به دنیا آن است که به آنچه در دست توست٬ بیشتر از آنکه نزد خداوند عزّوجلّ است٬اعتماد نداشته باشی.

 

منبع : فروع کافی ٬ج۵/ص٧٠ ٬حدیث٢.

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کسی که به خاطر دارایی کم و تهیدستی موٴمنی را خوار کند و او را کوچک بشمارد خداوند در روز قیامت او را در برابر خلائق رسوا و مفتضح می کند.

                                                                                                                                                                                                

منبع : منبع : اصول کافی ٬ج٢/ص ٣۵٣ ٬حدیث٩.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : ایمان نیست برای کسی که حیاء ندارد.

 

منبع : اصول کافی

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : ایمان اقراراست تواٴم با عمل واسلام اقرار است بدون عمل.

 

منبع : اصول کافی

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : در روز جمعه هیچ عملی برتر از صلوات بر محمد (ص) و خاندان او نیست.

 

منبع : الخصال(ص٣٩۴)

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : یاوران مهدی (عج) فقط از خدا می هراسند وشهادت را می طلبند و همواره آرزو دارند که در راه خدا کشته شوند.

                                                                                                                                                                                             

منبع : الملاحم والفتن(ص۵٢)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------امام الصادِقُ (ع) از قول خداوند عزّوجل می فرمایند:

• روزه از من است و پاداش آن را می دهم.

 

منبع : اصول کافی(ج۴ص۶٣)

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : نسبت به زنان مردم عفت ورزید٬ تا نسبت به زنان شما عفت ورزند.

 

منبع : میزان الحکمه(ص٣٨٢)

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : به برادرت وعده ای نده که وفای آن در توان تو نباشد.

 

منبع : بحار الانوار (ج٧٨ص٢۵٠)

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر که حسین (ع) را با معرفت به حق و مقام او زیارت کند٬ خداوند ثواب هزار حج پذیرفته و هزار عمره ی پذیرفته را برایش بنویسید و گناهان گذشته و آینده ی او را ببخشاید.

 

منبع : البحار ١٠٠/٢۵٧

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : حضرت صادق (ع) به یاد امیرالمومنین(ع) افتاد و فرمودند:او بنده ی خدا بود.خداوند بهشت را بر او واجب کرده بود٬ ولی آن بزرگوار مال خود را صدقه ی جاریه[وقف] قرار داد برای فقرای بعد از خود؛ و فرمود: خدایا من این را قرار دادم که آتش را از روی من برگردانی٬ و روی مرا[نیز]از آتش برگردانی.

 

منبع : مستدرک الوسائل١۴/۴٠

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : درود بر مردم قم؛ خداوند شهرشان را از آب سیراب کند و برکاتش را بر ایشان فرو فرستد٬ و بدی ها و گناهانشان را به نیکی بدل سازد. ایشان اهل رکوع و سجود وقیام و قعودند. مردمانی فقیه  و دانشمند و فهمیده اند. هم حدیث فهمند وهم راوی حدیث٬ و خوش عبادتند.

 

منبع : البحار۶٠/٢١٧

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : آن کس که خانه ای دارد و موٴمنی نیازمندآن است و[صاحب خانه] او را مانع شود٬ خداوند گوید: ای فرشتگان من! آیا بندهام در مورد خانه ای پست [در این دنیا] به بندهای دیگر بخل ورزید؟! به عزّت وجلالم سوگند که هیچ گاه [چنین شخصی] در بهشتم مسکن نخواهد گزید.

 

منبع : الکافی٢/٣۶٧

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• [اسماعیل بن فضل هاشمی گوید:به حضرت صادق (ع) عرض کردم:] خبر ده مرا [چرا ] هنگامی که پسران یعقوب(ع) به او گفتند: ((ای پدر٬ بزای گناهان ما آمرزش بخواه که ما خطاکار بودیم. گفت: به زودی از پروردگارم برای شما آمرزش می خواهم)) وآمرزش خواهی برای آنان را به تاخیر افکند٬ اما به وقتی به یوسف گفتند: ((به خدا سوگند خدا تو را به ما برتری داده است و ما خطاکار بودیم)) او گفت: ((امروز بر شما سرزنشی نیست٬ خدا شما را میآمرزد واو مهربان ترین مهربانان است))؟ حضرت فرمود: چون دل جوان نازک تر از دل پیر است...

 

منبع : البحار١٢/٢٨٠

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : صدقه دادن در شب وروز جمعه هزار برابر ثواب دارد٬ وصلوات فرستادن بر محمد وآل او در شب جمعه هزار برابر ثواب دارد ودر آن شب خداوند هزار گناه می بخشد و هزار درجه بالا می برد٬ و کسی که در شب جمعه بر محمد وآل محمد صلوات فرستد  نورش در آسمانها تا روز قیامت می درخشد٬ و فرشتگان خدا در  آسمانها برایش طلب آمرزش می کنند.

 

منبع : وسائل الشیعه ٧/۴١٣.

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :  [حقیقت علم] به فراگیری بسیار نیست٬ بلکه نوری است که خداوند در دل کسی که بخواهد او را هدایت کند٬ می افکند.

 

منبع : منیه المرید١۶٧

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر خانواده ای که از رفق و مهربانی بهره مند باشند٬ خداوند روزی آنها را فراخ گرداند. رفق و میانه روی در هزینه زندگی٬ بهتر از فراوانی دارایی است. با رفق ومدارا درماندگی نباشد٬ و با ولخرجی (و ریخت و پاش) چیزی باقی نماند. خداوند مدارا کننده است و مدارا کردن را دوست دارد.

 

منبع : الکافی ٢/١١٩

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : خدا را پروا کنید برادرانی باشید نیکوکار ودوستدار هم در راه خدا٬ و هم پیوند و مهربان. به دیدار هم بروید و یکدیگر را ملاقات کنید و امر(ولایت) ما را یاد آورید و زنده اش نگه دارید.

 

منبع : الکافی ٢/١٧۵

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : بدان که نجات تو از آنچه به عهده ات گذاشته شده (حکومت) در گرو حفظ خونهاست وخودداری از آزار رساندن به دوستان خدا و ملایمت با مردم٬ و تاٴنی  وخوش رفتاری ونرمش اما نه از روی ضعف٬ و سخت گیری بدون خشونت٬ و مدارا با مافوقت و فرستادگان او که نزد تو      می آیند؛ میان رعیت خود٬ به خواست خدا٬ بر پایه ی حق و عدل٬ صلح و آشتی بر قرار ساز.

 

منبع : البحار ٧٧/١٩٠

-----------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : عالم هرگاه به علم خویش عمل نکند موعظه او از دلها فرو لغزد[ ودر آنها نفوذ نکند] همچنان  که باران از تخته سنگ فرو می لغزد.

 

منبع : الکافی ١/۴۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس جنازه موٴمنی تشیع کند تا آنگاه که به خاک سپرده شود٬ خداوند عزوجل هفتاد فرشته از فرشتگان تشیع کننده٬ بر او بگمارد تا آنگاه که از قبرش به سوی محشر خارج شود او را تشیع کنند و برایش طلب آمرزش کنند.

 

منبع : الکافی ٣/١٧٣

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : ای عمر! بر پیروان ما تحمیل مکنید و با آنان مدارا کنید؛ زیرا مردم توانایی تحمل چیزی هایی را که شما تحمل می کنید ندارند.

 

منبع : الکافی ٨/٣٣۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس از خدا پروا کند٬ خدا همه چیز را از او بیمناک سازد؛ و کسی که از خدا نترسد٬ خداوند او را از هر چیزی هراسان خواهد ساخت.

 

منبع : البحار ۶٩/۴٠۶

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : فریب نماز و روزه ی آنان را نخورید؛ زیرا آدمی گاه چنان به نماز و روزه خو گرفته که اگر آنها را ترک کند احساس وحشت می کند٬ بلکه آنان را به راستگویی وادای امانت بیازمایید.

 

منبع : الکافی ٢/١٠۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : سارقان سه گروه اند: کسی که از پرداخت زکات خودداری کند٬ وکسی که [پایمال کردن] کابین زنان را روا شمرد٬ و کسی که قرض گیرد و [در دل نیت] ادای آن را نداشته باشد.

 

منبع : البحار ۶٩/١٢

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : آن چه را که نمی دانی از دانایان بپرس٬ و مبادا که از روی آزار رساندن و آزمایش کردن بپرسی٬  وبر حذر باش که کاری را که [تنها] به رای خود انجام دهی. و همواره جانب احتیاط را بگیر تا جایی که راهی برای آن می یابی؛ و از فتوا دادن بگریز به سان گریز از شیر٬و گردنت را پل برای مردم قرار نده.

 

منبع : البحار ١/٢٢۶

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هرگاه خداوند خیر بنده ای را بخواهد٬ او را در دنیا زاهد و پارسا٬ و در دین فقیه و دانا٬  وبه عیب های دنیا آگاه سازد. و هر که این عنایات به او عطا شود٬ خیر دنیا و آخرت به وی  اعطا شده است.

منبع : الکافی ٢/١٣٠

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : ام سلمه (رض) به رسول خدا عرض کرد: مردان همه ی خوبیها (و امتیازات) را از آن خود کرده اند٬ پس برای این زنها ی بینوا چه ماند؟ حضرت فرمود: هرگاه زن باردار شود  چونان کسی باشد که همواره روزه دار وشب زنده دار است و با جان ومال خود در راه خدا جهاد می کند٬ و چون وضع حمل کند او را پاداشی دهند که از بس عظیم است در تصور او نمی گنجد.

 

منبع : البحار ١٠۴/١٠۶

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : تمام دانایی را در چهار چیز یافتیم: اول چروردگارت را بشناسی. دوم بدانی که خداوند در ساختمان وجودی تو چه آثاری بدیع و دقیق بنیان نهاده٬ وسوم بدانی که از تو جه خواسته [تا بجا آوردی ]٬چهارم بدانی که چه چیز هایی تو را از دین خدا بیرون می سازد.

 

منبع : الکافی ١/۵٠

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : دوستی مرز هایی دارد که هرکس  همه یا برخی از آن ها را داشته باشد٬ دوست است و اگر چیزی از این ها در او نبود او را اصلا دوست مشمار: نخست اینکه ظاهر وباطنش با تو یکی باشد.  دوم که آبروی تو را آبروی خودش داند وعیب و بی آبرویی تو را عیب و بی آبرویی خودش. سوم اینکه مال ومنصب٬ او را نسبت به تو عوض نکند. چهارم اینکه هر کمکی از دستش بر می آید از تو دریغ نکند وپنجم٬ که در بردارنده ی همه ی این خصلتهاست٬ اینکه هنگام گرفتاری ها تو را تنها نگذارد.

 

منبع : الکافی ٢/۶٣٩

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : نعمت خدا در خوشیها بخشش و تفضل است٬ و در سختیها پاکیزه شدن از گناه.

 

منبع : تحف العقول ٣۶١

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : از جمله پند های لقمان به فرزندش این بود که به او گفت :  فرزندم! در روز ها وشب ها  وساعات خود بهره ای را برای دانش اندوزی قرار ده٬ زیرا هیچ تباهی را همچون ترک آن نخواهی یافت.

 

منبع : البحار ١/١۶٩

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : چهار چیز است که تباه می شود : نثار کردن دوستی به کسی که وفا ندارد و نیکی به کسی که سپاسگزار نیست و علم آموزی به شخصی که شنوایی و پذیرش ندارد  وراز سپردن به کسی که استوار اندیش نیست.

 

منبع : البحار ٧۴/١٩۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : اما باید زندانیانی را که به جرم نپرداختن بدهکاری خود زندانی شده اند٬ روز های جمعه وعید  برای [گزراندن نماز] جمعه و[مراسم] عید٬ به همراه عده ای مامور از زندان بیرون آورد و پس از تمام شدن نماز و دید و بازدید عید٬ آنها را به زندان برگرداند.

منبع : من لا یحضره ال فقیه ٣/٣١

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر گاه به در مسجد رسیدی... در پیشگاه او به ناتوانی و تقصیر ودرویشی خود اعتراف کن؛ زیرا که تو برای پرستش و همدمی با او آمده ای.  رازهایت را با او در میان نه و بدان که اسرار  نهان همه ی خلایق٬ و آشکارشان بر او پوشیده نیست. در برابر او همچون درویش ترین بندگانش باش  ودلت را از هر علقه  ودلمشغولی که حجاب میان تو و پروردگارت شود خالی کن٬ زیرا که او جز پاک ترین و خالص ترین را نمی پذیرد.

 

منبع : البحار ٨٣/٣٧٣

---------------------------------------------------------------------------------------

• راوی گفت :از امام صادق (ع) درباره ی این روایت که سود گرفتن مومن از مومن رباست سوال کردم٬ فرمود:این در زمانی است که حق٬ حاکم شود و قائم ما خاندان قیام کند.اما امروز (زمان غیبت) اشکالی ندارد که در فروختن کالا به برادر مومن٬ از وی سود ببری.

 

منبع : وسائل الشیعه ١٧/٣٩٧

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : روزه ی ماه شعبان ذخیره ی روز قیامت است٬ وهیچ بنده ای در شعبان زیاد روزه نگیرد جز آنکه خداوند امر زندگانی او را اصلاح کند واز شرّ دشمن کفایت نماید.

 

منبع : البحار ٩٧/۶٨

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : خداوند٬ عباس را رحمت کند٬ او ایثار کرد و آزمون خود را داد. جان خود را فدای برادر کرد٬  تا جایی که دو دستش قطع شد و خداوند عزّوجلّ به جا ی آن دو٬ دو بال بدو داد که با آن دو در بهشت به همراه فرشتگان  پرواز می کند... بی گمان برای عباس نزد خداوند تبارک وتعالی٬ جایگاهی است که به روز رستاخیز همه ی شهدا بدان رشک برند.

 

منبع : امالی الصدوق۴١۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : امیرالمومنین(ع) فرمودند : ایمان چهار رکن دارد : راضی بودن به قضای الهی٬ توکل بر خداوند سپردن کار به خدا٬ وتسلیم در برابر فرمان خداوند.

 

منبع :الکافی ٢/۵۶

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : ما صابریم٬ اما شیعیان ما از ما صابرترند.[راوی گفت] عرض کردم: فدایت شوم٬ چگونه     می شود شیعیان از شما صابرتر باشند؟ فرمود: چون ما بر آنچه می دانیم صبر می کنیم وشیعیان ما بر آنچه نمی دانند صبر می کنند.

 

منبع : الکافی ٢/٩٣

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : ای گروه شیعیان! همواره زینت ما باشید و مایه ی ننگ ما نگردی٬ با مردم سخن نیک بگویید٬ مراقب زبان خود باشید وآن گفتار بیهوده وزشت بازدارید.

منبع : البحار٧١/٣١٠

-----------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : پنج چیز است که هر کس یکی از آنها را نداشته باشد همواره زندگی اش ناگوار و فکرش آشفته و خاطرش پریشان باشد:نخستین آنها تندرستی است. دوم امنیت٬ سوم فراخی در رزق وچهارم مونس سازگار. [راوی می گوید: به امام ]عرض کردم :مونس سازگار چیست؟ فرمود:همسر شایسته٬ فرزند شایسته و همنشین شایسته٬ و پنجم که جامع همه ی این چیزهاست٬ آرامش است.

 

منبع : البحار٧٣/١۵٨

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : روزی بر پیامبر(ص)نگذشت که سخت تر از روز حنین باشد٬ چرا که در این روز عربها بر پیامبر (ص)تعدی کردند.

 

منبع : البحار ٢١/١٨٠

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :  [امام صادق (ع) به احوَل فرمود: به بصره رفتی؟ عرض کرد: آری. فرمود:] شوق مردم به این امر( ولایت و امامت ما) و پذیرش آنان را چگونه دیدی ؟ عرض کرد: به خدا قسم اندک اند٬ کار هایی کرده اند اما کم است . حضرت فرمود: بر تو باد[ توجه به] نوجوانان؛ زیرا این گروه در پذیرش هر نوع خوبی شتاب بیشتری نشان می دهند.

 

منبع : الکافی٨/٩٣

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر یک از شیعیان ما که گرفتار شود وصبر ورزد اجر هزار شهید دارد.

منبع :البحار٧١/٩۴

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : به مساجد بروید که بی شک خانه ی خداوند است در زمین٬ و هر کس با طهارت بدانجا رود٬ خداوند او را از گناهان پاک می سازد و در زمره ی زائران خداوند ثبت می شود٬ پس در مسجد زیاد نماز بگزارید و زیاد دعا کنید.

 

منبع : البحار ٨٣/٣٨۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : حضرت صادق (ع) غلامش را در پی کاری فرستاد٬ واو دیر کرد.حضرت صادق (ع) چون تاخیرش را دید در پی او رفت٬ دید او خوابیده است. بالای سرش نشست وشروع به باد زدن او کرد تا آنکه او بیدار شد. پس از آنکه بیدار شد حضرت به او فرمود: فلانی! به خدا سوگند تو را روا نباشد که هم شب بخوابی هم روز٬ بلکه شب از آن توست و روزت از آن ما.

 

منبع : الکافی ٢/١١٢

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : قرآن پیمان خدا با خلق اوست٬ بنا براین برای شخص مسلمان سزاوار است که به عهد وپیمانش بنگرد و هر روز پنجاه آیه از آن بخواند.

 

منبع : الکافی ۴/۴١٢

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : سه کار است که هر کس یکی از آنها را انجام دهد خداوند بهشت را بر او واجب می گرداند:انفاق کردن در تنگدستی٬ خوشرویی با همه ی عالم٬ وانصاف داشتن.

منبع : الکافی ٢/١٠٣

-----------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هرگاه میان دو نفر نزاعی رخ دهد٬ دو فرشته فرود آیند و به آن یکی که سبکسری کرده گویند: :هر چه خواستی گفتی و تو خود سزاوار آنچه گفتی هستی٬ و به زودی سزای آنچه را گفتی خواهی دید . به آنکه بردباری کرده گویند : شکیبایی و بردباری ورزیدی و اگر تا به پایان ادامه دهی خداوند تو را خواهد آمرزید٬ و اگر شخص بردبار نیز جواب آن سفیه را بدهد٬ دو فرشته بالا می روند.

 

منبع : الکافی ٢/١١٢

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :  [حضرت موسی (ع) از جبرئیل پرسید:] چه باشد برای کسی که حج کند این خانه را با نیت صادق و هزینه ی پاکیزه ؟جبرئیل به سوی خداوند عزوجل بازگشت  و خداوند به او وحی نمود که بگو:  او را قرار می دهم در رفیق اعلی  با پیامبران و صدقین و شهیدان وصالحان و نیکو باشند آنها از نظر رفاقت.

 

منبع : البحار ١٣/٣۵٩

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : آزاده در همه حال آزاده است . اگر بلا وسختی به او رسد شکیبایی ورزد و اگر مصیبتها بر سرش فرو ریزد٬ او را نشکنند هر چند به اسیری افتد ومغلوب شود و آسایش او به سختی مبدل گردد. چنان که یوسف صدیق امین – درود های خدا بر او- به بندگی گرفته شد و مغلوب واسیر گشت اما این همه به آزادگی وی آسیب نرساند.

 

منبع : الکافی ٢/٨٩

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : همانا ما کسی را دوست می داریم که عاقل وعالم و فهیم وفقیه و حلیم باشد ومدارا کننده با مردم و شکیبا وراستگو و وفادار.

 

منبع : تحف العقول ٢۶۶

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : موٴمن بر موٴمن هفت حق دارد که خداوند عزّوجلّ آنها را بر او واجب کرده است و درباره ی آنها از او بازخواست می کند:او را در چشم خود بزرگ شمارد٬ در دل دوستش بدارد٬ با مال و دارایی خود یاری اش رساند٬ بر او همان پسندد که بر خود می پسندد٬ غیبت او را حرام بداند٬ در بیماری به عیادتش رود٬ در تشیع جنازه اش شرکت کند وبعد از مرگ او جز به خوبی از وی یاد نکند.

 

منبع : الخصال ٣۵١

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : رسول خدا فرمودند : هر که ندانسته عمل کند بیش از آنچه درست کند خراب می کند.

 

منبع : الکافی ١/۴۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : بلا و گرفتاری برای مومن زیور است و برای آنکه خرد ورزد کرامت؛ زیرا گرفتار بلا شدن و شکیبایی و پایداری کردن در برابر آن٬ ایمان را استوار می گرداند.

 

منبع : البحار ۶۴/٢٣١

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هرگاه بلا روی بلا بیاید٬ رهایی از بلا حاصل آید.

 

منبع : تحف العقول ٣۵٧

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : بار خدایا!ای آنکه ما را ارج ویژه ای نهاده ای٬ و وعده شفاعتمان دادی٬ مرا وبرادرانم و زائران پدرم حسین را بیامرز٬ آنان که به خاطر نیکی و اطاعت ما٬ و به امید ثوابی که برای پیوند  با ما قرار داده ای٬ و برای شاد کردن پیامبرت٬ اموال خود را [در رراه زیارت حسین (ع)]خرج کردهاند و بدنهایشان را به رنج افکنده اند.

 

منبع : البحار ١٠١/۵١

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : مسیح (ع) می گفت : حگمت را جز به اهل آن مگویید وگرنه جهالت کرده اید٬ وآن را از اهلش باز مدارید و گرنه مرتکب گناه شده اید. هر یک از شما باید همچون پزشک درمانگری باشد که اگر لازم دید٬  دوای مورد نظر را بدهد وگرنه از دادن آن خودداری کند.

 

منبع : وسائل الشیعه ١١/۴٠١

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : یکی از ویژگی های نادان این است که قبل از شنیدن [مطلب] پاسخ می دهد و پیش از آنکه [مقصود گوینده را] بفهمد به مخالفت بر می خیزد٬ و ندانسته داوری می کند.

منبع : البحار ٢/۶٢

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کشاورزان گنجینه های مردمانند. آنها [بذری] پاک وحلال می کارند و خداوند عزّوجلّ آن را به بار می آورد٬ و ایشان در روز رستاخیز مقامی نیکوتر دارند٬ و از نزدیکترین منزلت برخوردارند و با عنوان ((مبارک))خوانده می شود.

 

منبع : وسائل الشیعه ١٣/١٩۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : پیامبر خدا (ص) فرمود :خداوند تبارک وتعالی فرموده است: ((هرکس به دوستی از دوستان من بی احترامی کند٬ برای جنگ با من آماده شده است.))

 

منبع : الکافی ٢/٣۵١

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : بر تو باد خیر خواهی برای بندگان خدا به خاطر خدا٬ زیرا هرگز خداوند را با عملی بهتر از این٬ دیدارنخواهی کرد.

 

منبع : الکافی ٢/١۶۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر که به سه چیز اعتماد کند فریب خورده است: کسی که آنچه را ناشدنی است باور کند٬ و به آنچه اطمینان ندارد تکیه کند٬ و در آنچه از آن او نیست طمع ورزد.

 

منبع : تحف العقول ٣١٩

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : مجلسها [در حکم ]امانتند٬ و هیچ کس حق ندارد سخنی را که دوستش پوشیده می دارد٬ بدون اجازه ی او بازگو کند مگر آنکه حکمی فقهی و یا ذکر خیری از او باشد.

 

منبع : الکافی ٢/۶۶٠

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : شما اگر مقصود سخن ما را بفهمید٬ فقیه ترین مردم خواهید بود. همانا سخن به وجوه گوناگونی قابل بیان است. پس٬ انسان اگر بخواهد می تواند سخن خود را آن طور که می خواهد بیان کند و دروغ نگوید.

 

منبع : معانی الاٴخبار١/١

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کسی که برای نیاز خود یا سلام دادن٬ نزد برادر ایمانی اش برود و او مانع دیدار وی شود٬ همواره تا هنگام مرگ از رحمت خداوند به دور خواهد بود.

 

منبع : الاختصال٣١

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس بخواهد تجارت کند باید احکام دین خود را بیاموزد تا حلال را از حرام بازشناسد٬ کسی که احکام دین خود را نیاموزد و تجارت کند در کام شبهات فرو غلتد.

 

منبع : وسائل الشیعه ١٢/٢٨٣

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : دارایی ها از آن خداوند است  آنها را نزد انسان به امانت می سپارد٬ و به انسان اجازه داده است که با میانه روی٬ بخورند و با میانه روی بپوشند.

 

منبع : البحار ٧٩/٣٠۴

---------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کربلا از خاک بیت المقدس است.

منبع : کامل الزیارات، ص ٢۶٩، باب ٨٨، ح٧ .

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : سرزمین کربلا و آب فرات، اولین زمین و نخستین آبى بودند که خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشید.

منبع : بحارالانوار، ج 98، ص 109/ کامل الزیارات، ص 269 .

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هیچ پیامبرى در آسمان‌ها و زمین نیست مگر این که مى‏خواهند خداوند متعال به آنان رخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شوند، چنین است که گروهى به کربلا فرود آیند و گروهى از آنجا عروج کنند.

منبع : - مستدرک الوسائل، ج 10، ص 244 به نقل از کامل الزیارات، ص 111.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هیچ فرشته‏اى در آسمان‌ها و زمین نیست مگر این که مى‏خواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شود، چنین است که همواره فوجى از فرشتگان به کربلا فرود آیند و فوجى دیگرعروج کنند و از آنجا اوج گیرند.

منبع : - مستدرک الوسائل، ج 10، ص 244 به نقل از کامل الزیارات، ص 111.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : جایگاه قبر امام حسین علیه السلام درى از درهاى بهشت است.

منبع :  کامل الزیارات، ص 271، باب 89، ح 1.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : به راستى که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آن که مکه را حرم قرار دهد. (شایان ذکر است منظور از این روایت درعالم بالا است که قبل از مکه، کربلا حرم امن الهی قرار گرفت)

منبع : کامل الزیارات، ص 267/ بحارالانوار، ج 98، ص 110.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کربلا را زیارت کنید و این کار را ادامه دهید، چرا که کربلا بهترین فرزندان پیامبران را در آغوش خویش گرفته است.

منبع: کامل الزیارات، ص 269.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : آن «ساحل وادى ایمن» که خدا در قرآن یاد کرده فرات است و «بارگاه با برکت» نیز کربلا است.

منبع : بحارالانوار، ج 57، ص 203؛ به نقل از تهذیب. ‏
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : از امام باقر و امام صادق علیهماالسلام نقل شده که فرمودند: هر کس که مى‏خواهد مسکن و مأوایش بهشت باشد، زیارت مظلوم ـ امام حسین ـ را ترک نکند.

منبع : مستدرک الوسائل، ج 10، ص 253.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : مرقد امام حسین علیه السلام را زیارت کنید و با ترک زیارتش به او ستم نورزید، چرا که او سید جوانان بهشت از مردم و سالار جوانان شهید است.

منبع : مستدرک الوسائل ج 10، ص 256 / کامل الزیارات ، ص 109.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : زیارت قبر امام حسین علیه السلام از بهترین کارهاست که مى‏تواند انجام یابد.

منبع : مستدرک الوسائل، ج 10، ص 311.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره‏هاى نور بنشیند باید از زائران امام حسین علیه السلام باشد.

منبع : وسائل الشیعه، ج 10، ص 330/ بحارالانوار، ج 98، ص 72.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کسى که مى‏خواهد در همسایگى پیامبر (ص) و در کنارعلى (ع) و فاطمه (س) باشد زیارت امام حسین (ع) را ترک نکند.

منبع : وسائل الشیعه، ج 10، ص 331، ح 39.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : اگر یکى از شما تمام عمرش را احرام حج ببندد اما امام حسین علیه السلام را زیارت نکند حقى از حقوق رسول خدا (ص) را ترک کرده است؛ چرا که حق حسین (ع) فریضه الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است.

منبع : وسائل الشیعه، ج 10، ص 333.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس به زیارت قبر امام حسین (ع) نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام و دینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین‌تر از مؤمنان در آنجا خواهد بود.

منبع : وسائل الشیعه، ج 10، ص 335.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : زیارت امام حسین علیه السلام را ترک نکن و به دوستان و یارانت نیز همین را سفارش کن! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زیاد کند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و نمیرى مگر با شهادت.

منبع : وسائل الشیعه، ج10، ص335.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس که خدا خیر خواه او باشد محبت حسین (ع) و زیارتش را در دل او مى‏اندازد و هر کس که خدا بدخواه او باشد کینه و خشم حسین (ع) و خشم زیارتش را در دل او مى‏اندازد.

منبع : وسائل الشیعه، ج 10، ص 388/ بحارالانوار، ج 98، ص 76 .

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کسى که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.

منبع : کامل الزیارات، ص 193/ بحارالانوار، ج 98، ص 4.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس که به زیارت قبر حسین علیه السلام نایل شود و به حق آن حضرت معرفت داشته باشد خداى متعال او را در بلندترین درجه عالى مقامان ثبت مى‏کند.

منبع : من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص581.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس که امام حسین علیه السلام را در روز عاشورا زیارت کند بهشت بر او واجب مى‏شود.

منبع : اقبال الاعمال، ص 568.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کسى که شب عاشورا در کنار مرقد امام حسین علیه السلام سحر کند روز قیامت در حالى به پیشگاه خدا خواهد شتافت که به خونش آغشته باشد، مثل کسى که در میدان کربلا و در کنار امام حسین علیه السلام کشته شده باشد.

منبع : وسائل الشیعه، ج 10، ص 372.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کام کودکانتان را با تربت حسین (ع) بردارید چرا که خاک کربلا فرزندانتان را بیمه مى‏کند.

منبع : وسائل الشیعه، ج 10، ص 410.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : شفاى هر دردى در تربت قبر حسین علیه السلام است و همان است که بزرگ‌ترین داروست.

منبع : کامل الزیارات، ص 275 / وسائل الشیعه، ج 10، ص 410.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :سجده بر تربت حسین علیه السلام حجاب‌هاى هفتگانه را پاره مى‏کند.

منبع : مصباح التمهجد، ص 511/ بحارالانوار، ج 98، ص 135.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : سجده بر تربت قبر حسین (ع) تا زمین هفتم را نور باران مى‏کند و کسى که تسبیحى از خاک مرقد حسین (ع) را با خود داشته باشد، تسبیح گوى حق محسوب مى‏شود، اگر چه با آن تسبیح هم نگوید.

منبع : من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 268/ وسائل الشیعه، ج 3 ص 608.

(100 حدیث )

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : جوانان زودتر حق را می پذیرند و سریع تر به هر خیر و صلاحی می گرایند.

منبع : کلینی، محمد بن یعقوب، روضه کافی، قم، دار الکتب الاسلامیه، 1348، ص 93.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

عقل و علم

• امام صادق (ع) فرموده اند : مطالعه ی بسیار و پی گیر در مسائل علمی ، باعث شگفتی عقل و تقویت نیروی فکر و فهم است.

منبع : بحارز 1،ص52

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تجربه و علم

• امام صادق (ع) فرموده اند : انسان عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود یعنی انسان عاقل همواره تجربیّات خود را بخاطر میسپارد و عملاً به کار می بندد و اگر یک بار اشتباه کرد دوبار آنرا تکرار نمی کند.

منبع : تحف القول ،ص96

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تعلیم و تعلّم

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : دوست ندارم جوانی از شما را ببینم مگر آنکه صبح کند و رفت و آمدش در یکی از این دو حالت باشد : یا عالم یا محصّل . کسی که چنین نباشد در انجام وظیفه کوتاهی کرده وخودداری از اداءِ وظیفه ، تضییع حق انسانیت است و چنین تضییعی گناه است و جایگاه گناهکار در آتش خواهد بود.

منبع : بحار ، جلد 1، ص55

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

طالبان علم

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : طالبان علم، سه گروه اند و تو آنان را به ذات و صفاتشان بشناس : گروهی برای کارهای جاهلانه و بحث های خصومت آمیز درس می خوانند . گروهی برای گردن فرازی و فریبکاری تحصیل می کنند ، و گروه سوّم ، علم را برای فهمیدن و تعقّل کردن فرا میگیرند.

گروه اول با سخنان خود مردم را می آزارند و در بحث های علمی مجادله و لجاجت میکنند ، اینان درس میخوانند تا در مجلس عمومی با حضور مردم سخن علمی بگویند ، معلومات خود را به رخ این و آن بکشند و با نیروی دانش دیگران را شکست دهند و برتری خود را اثبات نمایند.

گروه دوم وقتی بااقران و امثال خود مواجه می شوند ، تکبّر می کنند و بر اثر غرور علمی ،آنان را با دیده ی تحقیر می نگرند و موقعیکه با ثروتمندان پست تر از خود بر خورد مینمایند به مکر و فریب دست می زنند و تملّق می گویند تا توجه آنان را به خود جلب کنند و از ثروتشان بهره مند کردند.

واضح است که تنها گروه سوّم در تحصیل علم ، هدف صحیح و منزّه دارند و ممکن است در پرتو دانش خود به کمال انسانی نائل گردند، ولی گروه اوّل و دوّم گرچه درس می خوانند و از پی تحصیل علم می روند امّا اخلاق بد و رفتار ناپسندشان سدّ راه سعادت آنها است و نمی توانند از معلومات خویش به شایستگی استفاده نمایند.

منبع : کافی ،جلد1،ص49

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اجتماع و تحصیل علم

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : کسیکه تحصیل علم می کند برای آنکه به مردان عالم فخر فروشی نماید ، یا به جنگ بی سوادان برود و آنان را شکست دهد ، یا آنکه به وسیله ی علم ، مردم را به خود متوجه کند و بگوید من رئیس شما هستم ، جایگاه چنین انسانی از آتش خواهد بود.

منبع : مستدرک ،جلد 2 ،ص322

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

انگیزه های دشمنی

• امام صادق (علیه السّلام) به عبدالله بن جندب فرموده است : با کسانیکه از تو بالاترند ستیزه مکن و کسانی راکه از تو پایین ترند مورد استهزاء و تمسخر قرار مده.

منبع : تحف العقول ،ص304

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دوست مال اندیش

•  امام صادق (علیه السّلام) به بعضی از اصحاب خود فرمود : دوست خود را از اسرار زندگیت آگاه مکن آن سرّی که اگر به فرض دشمنت بداند بتوزیان نمی رساند ، زیرا دوست کنونی ممکن است روزی دشمن تو گردد.

منبع : امالی صدوق ،ص397

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دشمنان

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده : خداوند ،پیر نادان ،ثروتمند ستمکار، و فقیر متکبّر را دشمن دارد.

منبع : بحار، جلد 1 ،ص31

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده : کسیکه بذر دشمنی و عداوت در دل مردم بکارد ، سرانجام کِشته ی خود را درو خواهد کرد.

منبع : کافی 2 ،ص302

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

آغاز خلقت دنیا

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است : ایّام زندگی سه روز است : اوّل روزیکه گذشته است و برگشت ندارد، دوّم روز موجود است که مردم در آن قرار دارند و در اختیار آنهاست ، باید آنرا مغتنم شمارند و از آن استفاده نمایند ، سوّم فردائی است که نیامده و تنها آرزوی آنرا در دست دارند.

منبع : تحف العقول ،ص324

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دنیا پرستها

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است : کسیکه به دنیا دل بسته و در بند علاقه اش اسیر است همواره گرفتار سه حالت روحی است : غصّه و اندوهی که هرگز از صفحه ی دلش زدوده نمی شود ، آرزوئی که هرگز برآورده نمی گردد، و امیدی که هرگز به آن دست نمی یابد.

منبع : کافی ، جلد 2،ص320

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دنیای مشروع

• مردی با نگرانی به امام صادق (علیه السّلام) عرض کرد : به خدا قسم ما سخت گرفتار دنیا طلبی شده ایم و دوست داریم که بر مال و ذخائر آن دست یابیم وضع ما چگونه خواهد بود ؟ حضرت از او سؤال کرد دوست داری با مال دنیا چه کنی و درآمدت را در چه راهی صرف نمائی؟ جواب داد: 1- قسمتی را در بهبود زندگبی خود و عائله صرف نایم. 2- صله رحم کنم و به بستگان تهیدستم کمک نمایم. 3- در راه خدا به فقرا و مستمندان بدهم. 4- به سفر عبادت حج و عمره بروم . حضرت فرمود نگران نباش  کار تو دنیا طلبی مذموم نیست بلکه این کار خود آخرت طلبی است.

منبع : کافی 5 ،ص72

• عمرو بن جمیع می گوید از امام صادق (علیه السّلام) شنیدم که می فرمود : خیر وخوبی در آنکس نیست که دوستدار جمع آوری مال حلال نباشد تا بدان وسیله آبروی خود را از ذلت سؤال مصون بدارد و دین خویش را بپردازد و به ارحام فقیر خود کمک نماید.

منبع : کافی 5 ،ص72

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

محبوبیت در جامعه

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است : فروتنی و تواضع ، مایه ی اصلی هر شرف محبوب و مقام بلند است.

منبع : محجة البیضاء 6 ، ص225

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است : کسیکه کار خود را با لطف و مدارا انجام دهد به آنچه از مردم متوقع است نائل خواهد شد.

منبع : کافی 2، ص120

• ونیز فرموده است : خوشروئی و بشاشت ،ریسمان مهر و مودّت است.

منبع : مجموعه ی ورّام 1، ص31

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

انتخاب دوست

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است : کسیکه سه بار نسبت به تو خشمگین شود و درباره ات به بدی سخن نگوید شایسته ی رفاقت است ، او را برای دوستی انتخاب کن.

منبع : تاریخ یعقوبی ، ص97

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

مشخصات دوست

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است :دوستی و رفاقت حدودی دارد ، کسیکه واجد تمام آن حدود نیست اساساً دوست نیست. اوّل آن که ظاهر و باطن رفیقت نسبت به تو یکسان باشد ، دوّم آن که زیبائی و آبروی تو را جمال خود بیند و نازیبائی تو را نازیبائی خود بداند ، سوم دست یافتن به مال یا رسیدن به مقام ، روش دوستانه ی او را نسبت به تو تغییر ندهد ، چهارم در زمینه ی رفاقت از آنچه و هر چه در اختیار دارد نسبت به تو مضایقه ننماید ، پنجم تو را در مواقع آلام و مصائب ترک نگوید.

منبع : امالی صدوق ،ص397

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

آئین استوار

• زراره از امام صادق (علیه السّلام) پرسید : دین حنیف چیست ؟ فرمود : فطرت است ، فطرتی که خداوند مردم را با آن آفریده است ، فطرت مردم بر معرفت الهی است.

منبع : بحار 2، ص87

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تفقه در دین

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است : اگر یکی از جوانان شیعه را نزدم بیاورند که وظیفه ی خود را در شناخت دین انجام نمیدهد او را تأدیب می کنم.

منبع : بحار ،جلد 1، ص66

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دین ومحبت

• حضرت امام صادق (علیه السّلام) در ضمن حدیثی فرموده است : آیا حقیقت دین ، جز محبت و دوستی چیز دیگری است؟

منبع : بحار جلد 23 ص 122

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

احساس ذلّت و زبونی

• امام صادق (علیه السّلام) می فرمود : به شما سفارش می کنم پرهیزگار باشید و با ارتکاب گناه ، مردم را بر خود مسلّط نکنید و خویشتن را دچار ذلّت و خواری ننمایید.

منبع : وسائل جلد 3 ص202

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پرهیز از ذلّت

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است : خداوند تمام کارهای مسلمانان را به خود او واگذار کرده و در اختیارش قرار داده است ولی به او اختیار نداده که خود را خوار وذلیل نماید.

منبع : کافی 5،ص63

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده است : خداوند تمام کارهای هر مسلمانی را به خود او واگذار نموده است مگر ذلیل کردن خود، یعنی مؤمن حق ندارد موجبات خواری و ذلّت خود را فراهم آورد.

منبع : کافی جلد 5 ص63

• امام صادق (علیه السّلام) فرمود: خداوند امور مربوط به مؤمن را به خود او واگذار نموده ولی ذلیل کردن نفس عزیز خود را به وی واگذار نکرده است.

منبع : محجة البیضاء جلد 4 ص 108

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: خداوند تمام کارهای مؤمنین را به خودشان واگذار کرده است ، ولی این اختیار را به آنان نداده که خود را ذلیل و خوار نمایند.

منبع : وسائل ، کتاب امر به معروف ، ص 70

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

گفتار و رفتر ذلت آمیز

• ابی بصر به امام صادق (علیه السّلام) عرض کرد: مردی کم بضاعت با افراد متمکن و ثروتمند رفیق سفر می شود. آنان با ثروت بسیاری که دارند آزادانه مصارف مسافرت را می پردازند ولی او قادر نیست مانند آنها خارج کند. امام فرمود : دوست ندارم که خود را ذلیل و پست نماید ، البته با کسانی رفیق راه شود که در ثروت همانند وی هستند.

منبع : مکارم اخلاق ، ص131

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ذلت بی لیاقتی

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: شایسته نیست مؤمن ، خویش را ذلیل و خوار نماید. راوی سؤال می کند چگونه خود را ذلیل می کند؟ حضرت در جواب فرمود در امری مداخله می نماید که شایسته یآن نیست و سرانجام باید از آن عذر بخواهد.

منبع : کافی جلد 5 ص64

• و نیز فرموده است : سزاوار نیست مرد با ایمان موجبات خواری و ذلت را فراهم نماید . عرض شد چگونه آدمی باعث خواری خود می شود؟ فرمود به کاری دست می زند که قدرت وطاقت انجام آنرا ندارد.

منبع : سفینه (طمع) ص 93

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ذلت ترس و جزع

• امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند: که آدمی از ذلت و حقارت کوچکی اظهار ناراحتی و اندوه می کند و همین جزع و بی قراری ، او را به ذلت بزرگتری گرفتار می نماید.

منبع : تحف العقول ص366

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تعبیر خواب

• مردی حضور حضرت صادق(علیه السّلام) شرفیاب شد.عرض کرد یا بن رسول الله در خواب دیدم مثل اینکه در خارج شهرکوفه هستم ، نقطه ای که می دانم کجا است. مردی را دیدم که از چوب تراشیده شده و بر اسب چوبی سوار است و شمشیر برّاق خود را جولان می دهد و من در شدّت وحشت و ترس او را تماشا می کنم. حضرت فرمود : تو قصد داری مردی را در امر زندگی اش گول بزنی . از خدایی که تو را آفرید و تو را می میراند بترس. مرد به حضرت عرض کرد : شهادت می دهم که دانش را از معدن علم فرا گرفته ای . اینک شما را از تفسیری که برای رویای من نمودی آگاه می کنم ، یکی از همسایگان من متاع خود را نزد من برای فروش آورده بود. چون غیر از من کسی طالب آن متاع نیست تصمیم داشتم به قیمت خیلی نازلی از او خریداری کنم.

منبع : روضه کافی ص293

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

معبّر و تعبیر رویا

• موسی عطار حضور امام صادق (علیه السّلام) آمد عرض کرد : خوابی دیده ام که موجب نگرانی ام شده است. دامادی داشتم که از دنیا رفته، در خواب دیدم دست در گردنم انداخته با من معانقه می کند. خائفم که اجلم نزدیک شده اباشد. حضرت در پاسخ فرمود : ای موسی صبح و شب در انتظار مرگ باش که خواه وناخواه سر وقت ما می آید. ولی معانقه ی اموات با کسانی که در قید حیات اند از عمر طولانی حکایت می کند . آنگاه پرسید اسم دامادت چه بود؟ عرض کرد: حسین. فرمود : این رویا دلالت دارد که باقی می مانی و به زیارت حسین (علیه السّلام) مشرّف می شوی.

منبع : السماء و العالم ،ص433

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

روزی ، وسائل معاش

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: حسن خلق مایه ی افزایش روزی است.

منبع : سفینه ، خلق، ص411

• امام صادق (علیه السّلام) به هشام فرموده اند: اگر روزی را ببینی که سربازان در میدان کارزار از دو طرف در مقابل یکدیگر صف کشیده اند و با مشتعل شدن آتش جنگ ، نگرانی و وحشت همه جا را فراگرفته است تو در همان روز از انجام کار و طلب روزی باز نایست و در همان شرایط سخت و دشوار برای بدست آوردن معاش کوشش کن.

منبع : تحف العقول ،ص489

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

رشد جنسی و عقلی

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: یتیمیِ کودکان بی پدر ، با نطفه سازی و محتلم شدن که نشانه ی بلوغ جنسی و نیرومندی بدن است پایان می پذیرد ، اما اگر با وجود احتلام ، رشد عقلیش ثابت نشود ، سفیه یا ضعیف العقل  باشد ، ولیّ او موظّف است اموال وی را همچنان در ید خویش نگاهداری نماید.

    منبع : وسائل 4، ص199

• ابن سنان از حضرت صادق (علیه السّلام) سؤال کرد چه موقع اموال نوجوان در اختیارش گذارده می شود، فرمود موقعیکه بالغ شود و به علاوه رشد عقلی وی نیز معلوم گردد و سفیه یا ضعیف العقل نباشد.

منبع : مستدرک 2، ص496

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

رشد بدن انسان

• امام صادق (علیه السّلام) در توحید مفضّل ، موضوع رشد اندام و موارنه آن را از دوران رحم تا دوران بلوغ در ردیف یکی از آیات الهی آورده است : مفضّل از امام صادق (علیه السّلام) درخواست کرد در اطراف رشد بدن انسان در ادوار مختلف زندگی تا رسیدن به حدّ بلوغ و کمال نهایی خود، بیانی بفرمایند.امام (علیه السّلام) فرمودند مراحل اولیه ی رشد در رحم مادر است، در آنجاییکه چشمی آن را نمی بیند و دست کسی به وی نمی رسد پرورش می یابد تا به صورت انسان معتدلی متولّد شود ، انسانی که واجد تمام لوازم و سرمایه های زندگی است ، انسانی که دارای احشاء و اعضاء عوامل حیات است، و ساخته شده از مجموع استخوان، گوشت، پیه مغز ، پی ، رگ وغضروف. موقعیکه متولّد می شود باز هم در راه رشد و نموّ است، رشد همگانی ، رشد همه جانبه و عمومی. تمام اعضاء نموّ می کنند درحالیکه شکل انسانی و توازن همواره ثابت و بر قرار است، مجموعه ی بدن با تعادل پیش می رود و دچار زیاده و نقصان ناموزون نمی شود ، تا سر انجام به رشد نهایی خود برسد. آیا به وجود آمدن آن همه اعضاء مختلف و گوناگون و همچنین رشد موزون و تکامل معتدل آنها ، از منشأی جز تدبیر لطیف و حکیمانه ی الهی ممکن است سرچشمه ی بگیرد؟

منبع : بحار 2 ، ص21

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

رفیق

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: رفقای صمیمی که همانند برادر به آدمی وابسته و نزدیک هستند سه قسم اند. اول کسی که مانند غذا از لوازم ضروری زندگی به حساب می آید و در همه ی حالات ، آدمی به وی نیاز دارد او رفیق عاقل است. دوم کسی که وجود او برای انسان به منزله ی یک بیماری مزاحم و رنج آور است و او رفیق احمق است. سوم ، رفیقی است که وجود نافعش به منزله ی داروی شفا بخش و ضدّ بیماری است و او رفیق لبیب یعنی روشنفکر بسیارعاقل لاست.

منبع : تحف العقول ،ص323

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

شناسایی رفیق

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: کسیکه با رفیق بد همنشین شود سالم نمی ماند و سرانجام به ناپاکی آلوده می شود.

منبع : مستدرک2 ،ص65

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: از رفاقت و همبستگی سه گروه بر حذر باش. خائن ،ستمکار و سخن چین. کسی که  روزی به نفع تو خیانت می کند روز دیگر به ضرر تو خیانت خواهد کرد ،کسیکه برای تو به دیگری ستم می نماید طولی نمی کشد که به شخص تو ستم می کد و کسی که از دیگران نزد تو نمّامی می کند عنقریب از تو نزد دیگران نمّامی خواهد کرد. (نمّامی = سخن چینی)

منبع : تحف العقول ، ص316

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

نفس ناطقه

• امام صادق (علیه السّلام) به مفضل فرمودند : فکر کن در ساختمان میمون و اینکه بسیاری از اعضایش شباهت به انسان دارد ،سروصورت، کتف و سینه، جهاز هاضمه، به علاوه هوش مخصوصی دارد که اشارات مربی خود را درک می کند. آدمی از این حیوان عبرت بگیرد و بداند که بشر از طینت حیوان ساخته شده و از جنس او است به خصوص با همه ی شباهتی که بین او و میمون است و اگر خداوند از جهت هوش و عقل و نطق به انسان برتری نمی داد آدمی نیز مانندبعضی از حیوانات بود . چیزی که میمون را با تمام شباهتی که به انسان دارد از آدمی جدا می کند و او را در جهان پست حیوان نگاه می دارد درواقع همان نقض عقل و هوش و نطق است.

منبع : بحار جلد 2 ص301

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

برتری روح انسان

• امام صادق (علیه السّلام) ضمن حدیث مفصلی فرموده اند :وقتی خداوند اراده فرمود در پیکر آدم روح بدمد، روح آدم را آفرید . این روح همانند سایر ارواح نیست. این روحی است که خداوند آنرا بر جمیع ارواح مخلوقات از فرشتگان و دیگر موجودات زنده و ذی روح برتری داده است و موقعی که خداوند روح آدم را آفرید فرمان داد آن را در جمیع انوار فرو برند و از همه ی روشنیها و آگاهی ها برخوردارش سازند. سپس فرمان داد تا وارد جسد آدم گردد.

منبع : تفسیر برهان ، ذیل آیه ی <<فاذا سویته و نفخت فیه من روحی>> ،ص 549

• محمد بن مسلم می گوید از امام صادق (علیه السّلام) سوال کردم از آیه ای که خداوند فرموده : ((و نفختُ فیه من روحی ))(از روح خود در آدم دمیدم) این نفخ چگونه بوده است ؟ در پاسخ فرمود : روح همانند امواج باد ، متحرک است و اسم آن روح گذارده شده از این جهت که مشتق از ریح است و به کار بردن این لفظ از آن جهت است که با امواج باد سنخیّت دارد و این که خداوند آن را به خود نسبت داده برای این است که باریتعالی آن را بر سایر ارواح برگزیده است همانطور که خانه ی کعبه را بیت خویش خوانده و حضرت ابراهیم را به عنوان خلیل خود نام برده و همچنین سایر اموری که مشابه این ها هستند و همه ی آن چه را که خداوند به خود منتسب نموده آفریده ، ساخته شده ، پدید آمده ، مملوک و تدبیر یافته ی ذات اقدس او است.

منبع : کافی ، جلد 1، ص133

• امام صادق (علیه السّلام) درباره ی روح مومن ضمن یک حدیث به یونس بن ظبیان فرموده است: روح مومن پس از آن که به امر الهی قبض شد در قالبی که شبیه جسد اصلی دنیای او است استقرار می یابد. افراد با ایمان در عالم بعد از مرگ متنعّم اند ، می خورند و می نوشند و موقعی که شخصی بر آنان وارد می شود او را به همان صورتی که در دنیا بود می شناسند.

منبع : کافی ، جلد 3 ، ص245

• ابی بصر می گوید از امام صادق (علیه السّلام) درباره ی ارواح مشرکین سوال کردم فرمودند : در آتش معذّب اند و می گویند : پروردگارا قیامت را برپا منما ،وعده ای از عذابت به ما داده ای قطعی و منجز مساز و بازپسین ما را به پیشینیان مان ملحق مفرما.

منبع : کافی ، جلد 3 ، ص245

• ابی بصر می گوید از امام صادق (علیه السّلام) درباره ی ارواح مومنین پرسش نمودم در پاسخ فرمودند : در حجره های بهشت مستقراند، از غذای بهشتی می خورند، از مایع بهشتی می نوشند و از خدامی خواهند هر چه زودتر قیامت را بر پا کند تا به پاداش های نهایی خود نائل گردند.

منبع : تفسیر برهان ، ص 664

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: روح را نتوان به سنگینی و سبکی توصیف نمود. روح جسمی است رقیق که قالب غلیظی را چون جامه در بر نموده است. عرض شد آیا روح پس از آنکه از بدن خارج شد متلاشی می گردد، یا آنکه باقی می ماند ؟ در پاسخ فرمودند : تا روزی که در صور دمیده شود همچنان باقی و پایدار خواهد بود.

منبع : تفسیر صافی ،ص293

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

زمان

• امام صادق (علیه السّلام) از مطالب حکیمانه داود نقل کرده اند که : انسان عاقل موظّف است زمان خود را بشناسد و به وظائف خویش متوجّه باشد.

منبع : بحار 5 ، ص342

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: کسی که عالم به مقتضیات زمان خود باشد مورد هجوم اشتباهات قرار نمی گیرد.

منبع : کافی 1، ص27

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

انگیزه حرمت زنا

• از امام صادق (علیه السّلام) سوال شد : چرا خداوند زنا را حرام کرده است ؟ فرمودند برای اینکه زنا باعث مفاسد مهم اجتماعی است. زنا قانون ارث  و ارتباط مالی پدر و فرزند را از بین می برد . زنا ریشه ی نسب ها و عواطف خانوادگی را که اساس تشکیل اجتماع است قطع می کند. زن زناکار نمیداند از نطفه ی کدام مردی باردار شده و فرزندش متعلق به کیست . فرزند زنا پدر و ارحام  پدری خود را نمی شناسد ، فرزند زنا نمی داند اقربای قانونی او کیست. ده ها مسائل اخلاقی و اجتماعی و تربیتی و خانوادگی و مالی و عاطفی باعث شده است که قانون گزاران الهی یعنی پیغمبران خدا زنا را تحریم کرده آن را گناه شناخته اند و همچنین قانون گزاران بشری زنا را غیرقانونی دانسته و آن را پلید و پست خوانده اند. نکته ی قابل ملاحظه این است که در دنیای متمدن موضوع زنا یک مشکل است و پیدایش فرزندان زنا مشکل دیگر . در اسلام نیز زنا یعنی آمیزش غیر قانونی زن و مرد یک گناه است و باردار کردن زن از راه زنا خود مستقلا گناه دیگر و بزرگتر ازگناه اول است.

منبع : سفینه (زنی) ص560

• امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : اشدّ عذاب در قیامت برای مردی است که نطفه ی حرام خود را در رحم حرامی قرار دهد.

منبع : وسائل جلد5 ص37

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

زن و مردی که مرتکب زنا می شوند اگر فرزندینیاورند تنها تجاوز به حریم قانون جنسی کرده اند. ولی اگر زن از زنا باردارشود برای جامعه فرزندی با سرشت قانون شکنی به وجود آورده اند.واضح است که خطر دومی از اولی مهم تر است.

کیفر قانونی زنا

• امام صادق (علیه السّلام) در مورد پسر نابالغی که با زن بالغی درآمیزد و زنا کند فرموده اند: برای پسرسی که به حدّ بلوغ نرسیده مجازات تأدیبی مقرّر است و برای زن بالغ که زنا کرده است کیفر قانونی.

منبع : مستدرک3، ص223

• و نیز فرموده اند : حدود شرعی درباره ی اطفال بزهکار جاری نمی گردد ولی باید مجازات تأدیبی شوند.

منبع : مستدرک3، ص223

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

فرزندان زنا

• امام صادق (علیه السّلام) درضمن بیان صفات فرزندان زنا فرموده اند : فرزند زنا به گناه متمایل است ، قوانین مذهبی را تحقیر می کند و درمجالست با مردم بد اخلاق است.

منبع : سفینه (زنی) ص560

• امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : زنازاده از راه تربیت به کار و فعالیت وادار می شود ، اگر اعمالش نیکو و خیر بود پاداش خوب داده می شود و اگر به شرّ و بدی عمل کرد به بدی مجارات می گردد.

منبع : سفینه (زنی) ص560

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اندیشه گناه

• امام صادق (علیه السّلام) از حضرت مسیح روایت کرده است که مسیح می فرمودند : موسی بن عمران به شما امر کرد که زنا نکنید و من به شما امر می کنم مانند که فکر زنا را در خاطر نیاورید چه رسد به عمل زنا زیرا آن که فکر زنا کند مانند کسی است که در عمارت زیبا و مزینی آتش روشن کند دودهای تیره ی آتش زیبایی های عمارت را خراب می کند اگر چه عمارت  آتش نگیرد یعنی فکر گناه خواه ناخواه در قلب مردم تیرگی ایجاد می کند و به صفا و پاکی دل آن ها ضربه می زند و او عملا ً مرتکب آن گناه نشوند.

منبع : وسائل 5 ص37

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

مادران عفیف

• یکی از خوشبختیها و سعادت انسان پاک دلی و عفت اخلاقی مادر است . امام صادق(علیه السّلام) می فرمودند : خوب و خوسشبخت کسی است که مادرش دارای گوهر های گرانبهای عفت و طهارت فکر باشد.

منبع : بحار جلد 23 ص79

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

جمال طبیعی انسان

• امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : مردی به خانه ی رسول اکرم آمد و درخواست ملاقات داشت. موقعیکه حضرت خواستند از حجره خارج شوند و به ملاقات آن مرد بروند به جای آیینه ، جلوی ظرف بزرگ آبی که در داخل اطاق بود ایستاند و سر و صورت خود را مرتّب کرند ، عایشه از مشاهده ی اینکار به عجب آمد، در مراجعت عرض کرد یا رسول الله چرا در موقع رفتن در برابر ظرف ایستادید و موی و روی خود را منظّم کردید : فرموند : عایشه ، خداوند دوست دارد که وقتی مسلمانی برای دیدار برادرش می رود خود را بسازد و خویشتن را برای ملاقات او بیاراید.

منبع : مکارم الاخلاق ،ص51

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

غذا و زیبایی

• امام صادق (علیه السّلام) بچه ی زیبایی را دیدند ،فرمودند: شایسته است پدر این کودک در شب هم بستری میوه ی به خورده باشد.

منبع : مکارم الاخلاق ص88-86

• در روایت دیگری درباره ی به فرمودند : این میوهرا به زنان باردار خود بخورانید اطفال شما را زیبا می کند.

منبع : مکارم الاخلاق ص88-86

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

زیبایی های معنوی

• امام صادق (علیه السّلام) از جدّ گرامیش علی (علیه السّلام) روایت کرده است که فرمود : خداوند جمیل است و جمال و زیبایی را دوست  دارد ، و همچنین دوست دارد که اثر نعمتهای خود را در مردم مشاهده فرماید. بدون تردید جمال در مورد خداوند بزرگ، به معنی زیبایی طبیعی یا تجمّل مصنوعی نیست، بلکه مراد از جمال الهی صفات جمالیه و کمالات معنوی است که در ذات لا یزال الهی  به نحو اتمّ و اکمل موجود است، او خیر مطلق ، کمال مطلق و جمال مطلق است و در ذات منزّه از عیب و نقصش ، چیزی جز کمال و جمال نیست : علم ، قدرت ، حلم ، جود ، وفای به عهد ، عیب پوشی، قبول عذر، عفو از گناهکار و عدل صفاتی است که حق تعالی برای خود برگزیده است ، این صفات جمیله پایه ی اساسی جمال معنوی است . خداوند دوست دارد که بندگانش نیز به این صفات پسندیده متّصف گردند و به زیبایی های معنوی مزیّن شوند.

منبع : کافی 6، ص438

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

آراستن و زیبایی

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : موقع روغن زدن موی سر ، بگو بارالها از تو درخواست زیبایی و زینت دارم.

منبع : مکارم الخلاق ،ص26

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سخن چین

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : از رفاقت و همبستگی سه گروه بر حذر باش. خائن ، ستمکار و سخن چین. کسیکه روزی به نفع تو خیانت می کند روز دیگر به ضرر تو خیانت خواهد کرد، کسیکه برای تو به دیگری ستم می نماید طولی نمی کشد که به شخص تو ستم می کند و کسیکه از دیگران نزد تو نمّامی می کند عنقریب از تو نزد دیگران نمّامی خواهد کرد.

منبع : تحف العقول ،ص316

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تفریحات سالم و شادمانی

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : که خداوند به داود پیغمبر وحی فرستاد ای داود به وجود من شادی کن و از یاد من لذت ببر و با مناجات من متنعم باش.

منبع : امالی صدوق ، ص118

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : شایسته است مسلمان عاقل ساعتی از روز خود را برای کارهایی که بین او خداوند انجام می گیرد اختصاص دهد و ساعتی برادران ایمانی و دوستان خود را ملاقات کند و در امور معنوی و اخروی با آنان گفتگو نماید و ساعتی نفس خود را با لذائذ و مشتهیاتش که گناه نباشد آزاد بگذارد و این ساعت لذت ، آدمی را در انجام وظائف دوساعت دیگر کمک می کند.

منبع : کافی 5 ، ص87

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تیر اندازی

• امام صادق (علیه السّلام) شخصاً در مسابقه ی تیراندازی حاضر می شد و در شرط بندی آن شرکت می فرمودند.

منبع : وسائل 4 ، ص231

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

کوشش و جهد

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : نفس خود را از آن چه برایش مضر است  باز دار قبل از آن که بمیری  و در آزادی جانت کوشش کن همانطور که در طلب روزیت کوشش می کنی زیرا که جانت در گرو اعمال تو است و جز با کوشش تو آزاد نخواهد شد.

منبع : وسائل 4 ، ص40

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ارضاء غرایز و سعادت

• امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : سه چیز از سعادت است : زن مطیع و فرزند نیکو و رزقی که مایه ی رفاه و آسایش عائله باشد.

منبع : بحار جلد3  ص5

• امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند: از سعادت آدمی خانه ی وسیع است.

منبع : مکارم الاخلاق ص65

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تحیة و سلام

• امام صادق (علیه السّلام) از رسول اکرم نقل کرده است که می فرمودند : پنج چیز است که تا لحظه ی مرگ آن ها را ترک نمی کنم ، یکی از آن ها سلام گفتن به کودکان است . در انجام این اعمال مراقبت دارم تا بعد از من به صورت سنتی بین مسلمین بماند و عمل کنند.

منبع : وسائل جلد3 ص209

سلام به کودک دو اثر روانی دارد : برای سلام کننده باعث تقویت خوی پسندیده ی تواضع و فروتنی است، و برای کودک وسیله ی احیاء شخصیت و ایجاد استقلال است . طفلی که بزرگسالان به او سلام کنند و بدین وسیله از وی احترام نمایند، لیاقت و شایستگی خود را باور می کند و از کودکی معتقد می شود که جامعه او را انسان می شناسد و مردم به او اهمیت می دهند.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سنة الله

• امام صادق (علیه السّلام) که خود از رهبران عالیقدر مکتب الهی است درباره ی ساختمان اعضاء بدن انسان و محاسبه ی حکیمانه ی آنها با مفضل صحبت کرد و سپس فرمودند: اگر به درستی مطالعه نمایی و نیروی فکرت را به کار اندازی و با دقت نگاه کنی به این نتیجه می رسی که تقسیم کار بین اعضای بدن با درستی و براساس مصلحت های حکیمانه صورت گرفته است و هر عضوی برای کاری که به عهده اش گذارده شده شایستگی دارد.مفضل عرض کرد مولای من کسانی گمان می کنند که این نظم و حساب کار طبیعت است ، فرمودند : از آنان سوال کن طبیعت چیست ؟ آیا طبیعت از کارهای حساب شده و منظمی که انجام می دهد آگاهی دارد یا ندارد؟ آیا با اراده و اختیار خود عمل می کند یا نه؟ اگر مثبت جواب دادند و گفتند طبیعت عالم و قادر است ، پس چه چیز در اثبات وجود خالق ، سدّ راه آنها است . خالقی که طبیعت ساخته و مصنوع او است (( یعنی اینان به مبدءِ عالم و قادر اعتراف دارند و الهی چیزی جز این نمی گوید)). اگر گمان می کنند که طبیعت بدون علم و اراده عمل می کند، با آنکه می بینیم کارهای طبیعت نادان آنقدر حساب شده و حکیمانه است، می فهمیم که منشاءِ اصلی این همه نظم و حکمت خداوند خالق حکیم است و چیزی را که آنان طبیعت نامیده اند سنت و قانونی است که آفریدگار در آفریده ی خود مقرر کرده و مسیری را می پیماید که خداوند آن را در آن مسیر به حرکت در آورده است.

منبع : بحار 2، ص21

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سنة النبی

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : عبادت خداوند را با وجود خستگی و بی میلی بر خود تحمیل ننمایید.

منبع : کافی 2 ، ص85 و 86

• امام صادق (علیه السّلام) از رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نقل کرده اند  که می فرمودند : پنج چیز است که تا لحظه ی مرگ آن ها را ترک نمی کنم، یکی از آن ها سلام گفتن به کودکان است. در انجام این اعمال مراقبت دارم تا بعد از من به صورت سنتی بین مسلمین بماند و عمل کنند.

منبع : وسائل جلد3 ص209

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سنت گذاران

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : پس از آن که آدمی از دنیا می رود اجری عایدش نمی گردد مگر از سه راه . اول صدقه ای که آن را درایام حیات خود ، به جریان انداخته و پس از مرگش تا قیامت جریان داشته باشد مانند موقوفاتی که به ارث برده نمی شوند. یا سنت خوبی که پایه گذاری نموده و بعد از او مورد  عمل دیگران است . یا فرزند صالحی که وی را به شایستگی تربیت نموده و برای او استغفار کند.

منبع : خصال صدوق ، ص151

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

حرمت مشروبات الکلی

• اما صادق (علیه السّلام) از رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) حدیث کرده اند : که هر چیز مست کننده حرام است و چیزی که زیادش مست می کند کمش نیز حرام است. راوی حدیث سوال کرد آیا حرام کم را آب زیاد حلال می کند؟ حضرت دوبار کف دست خود را حرکت داد که نه نه.

منبع : کافی 6،ص408و409

• و نیز از رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نقل کرده اند که فرمودند :هر ماده ی سکر آور حرام است. راوی می گوید پرسیدم بهر مقدار باشد ممنوع است ؟ فرمود بلی یک جرعه ی آن هم حرام است .

منبع : کافی 6،ص408و409

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

می  پرست

• امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : دائم الخمر در گناه مانند بت پرست است، ادامه ی شرب خمر بیماری ارتعاش می آورد، نورانیت انسانی را می برد ، مردانگی را ویران می کند، آدمی را در ارتکاب گناهان بزرگ مانند خونریزی و زنا جری و جسور می سازد، شراب برای شرابخوار باعث افزایش شر و بدبختی است.

منبع : وسائل ، کتاب الاطعمة و الاشربة،ص236

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

شارب الخمر و تزویج

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر کس دختر خود را به شرابخوار بدهد با این عمل رحمیت او را قطع کرده است.

منبع : کافی5،ص347

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : هر زنی به آمیختن با شوهر شرابخوار خود تن در دهد به عدد ستارگان آسمان خطا کرده و فرزندی که از آن آمیزش تولید می شود پلید و ناپاک است.

منبع : لئالی الاخبار ،ص267

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بدی و پلیدی

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : خشم، کلید تمام بدیها و سرور است.

منبع : کافی، ص303

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

شرک جلی و خفی

•  امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : یک فرد عبادتی را انجام می دهد ولی در آن عمل طالب رضای الهی نیست بلکه می خواهد مردم او را به پاکی و نیکی یاد کنند  و دوست دارد کار خویش را به مردم بشنواند . چنین فردی با این طرز فکر تفکر شرک به خدا دارد.

منبع : سفینه ی 1، (رأی) ، ص499

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

فال بد

• امام صادق (علیه السّلام) به عمرو بن حریث فرمودند :قوت و ضعف فال بد در روان تو با وضع روحی و عقیده قلبیت بستگی دارد، اگر آن را سست و ناچیز بگیری اثر آن هم سست و ناچیز خواهد بود، اگر آن را یک امر مهم و موثر تلقی کنی اثرش نیز در تو شدید و مهم خواهد شد، اگر اساساً آن را به هیچ بگیری ، غیر واقعی بدانی وبه آن ترتیب اثر ندهی هیچ  و بی اثر خواهد بود.

منبع : روضه کافی ص197

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

نحوست وشومی

• خالدبن نجیح می گوید در محضر امام صادق (علیه السّلام) سخن از شومی به میان آمد حضرت فرمودند : شومی در سه چیز است در زن و مرکب و خانه، شومی زن در اینست که مهرش سنگین باشد و بر اثر بی مهری و عصیانش نسبت به شوهر موجبات جداییش فراهم گردد. شومی مرکب در این است که بد خلق باشد و در موقع سواری رکاب ندهد. شومی خانه در این است که فضایش تنگ و همسایگانش بد و عیوبش بسیار باشد.

منبع : امالی صدوق، ص145

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

نگرانی ها، تاثیر ایمان به خدا

بدون تردید تاثیر ایمان در آرامش نفس و اطمینان خاطر به مراتب از قدرت علم بیشتر و قوی تر است. در مواقع خطیر ، در آنجاییکه نگرانی و اضطراب روح، به اوج اعلای خود می رسد و هیجانهای درونی، طوفانی برپا می کنند، و دانش روانشناس ، از آرام کردن آن عاجز می شود ، قدرت نیرومند ایمان ، به آن ناراحتی خاتمه میدهد و روح خودباخته و طوفانی را مطمئن و آرام می کند. همین نکته است که برنامه ی اسلام را نسبت به روانشناسی دنیای امروز ، ارزنده تر می کند و برتری مکتب اسلام را بر تمام مکاتب علمی جهان آشکار می سازد.

 

• ابی بصر گفت از امام صادق (علیه السّلام) شنیدم که فرمودند : آزاد مرد ، در همه ی حالات ، آزاد است، اگر به مصیبتی دچار شود صبر می کند، اگر گرفتار هجوم بلا گردد شکست نمی خورد، آزاد مرد اگر اسیر شود، ستم بیند ، آسایشش به سختی مبدّل گردد ، باز هم آزاد است، چنانکه به روح آزاد یوسف صدّیق آسیبی نرسید ، با آن که به بردگی رفت ، اسیر شد،ستم دید ،همچنین تاریکی زندان، وحشت حبس، و مصائب دیگری که دامنگیر آن مرد الهی شد، ضرری به شخصیت روحی وی نزد، و سرانجام خداوند بر او منت گذارد، به اوج و اقتدارش رسانید و فرمانروای جبار مصر را ، که روزی مالک یوسف صدّیق بود ، به بندگی و غلامی وی درآورد!

منبع : کافی جلد2ص89

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

استدعای عفو

• امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند: آن کس که از گناه  توبه ی واقعی کرده مانند کسی است که از اصل گناه نکرده است.

منبع : سفینه ((غفر))ص322

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

صلاحیت شفیع

• امام صادق (علیه السّلام) از پدران خود علی (علیه السّلام) حدیث کرده اند که پیغمبر اکرم فرمودند: سه گروه در پیشگاه الهی شفاعت می کنند و مورد قبول واقع می شود، پیامبران  ، پس از آن علماء، و سپس شهدا.

منبع : بحار3، ص299

• معاویه بن وهب از امام صادق (علیه السّلام) درباره ب این آیه سوال کرد.( لا یَتَکَلَّمُونَ اِلّا مَن اَذِنَ لَهُ الرَّحمنُ وَ قالَ صَواباً )(سوره 78 (النّبَإِ)،آیه ی 38)  در قیامت احدی را قدرت تکلم نیست مگر کسی را که خدا اجازه داده باشد و سخن به راستی و صواب گوید. امام (علیه السّلام) فرمودند : به خدا قسم ماییم که از طرف خداوند مأذون و مجازیم، ماییم که سخن به  صواب می گوییم. سوال کرد چه می گویید؟ فرمودند : خدا را تمجید می کنیم ، درود به رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرستم و برای شیعیان خود شفاعت می نماییم و پروردگار شفاعت ما را رد نمی کند.

منبع : بحار3، ص301

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

محروم از شفاعت و عدم توبه

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : شارب الخمر از مصونیتهای وابسته به ما بی بهره است و از وی بری و بیزارم.

منبع : کافی ،ص400 و 398

• امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند: از گناهان کبیره نارضایی والدین و ناامیدی از رحمت خدا و امن از عذاب الهی است.

منبع : کافی جلد2ص277

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

شقاوت و سعادت

• حضرت امام صادق (علیه السّلام) از رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) روایت کرده اند که فرمودند : از ازدواج با احمق بپرهیزید زیرا هم نشینی با احمق مایه ی اندوه و بلا و فرزندش نیز مهمل و بدبخت است.

منبع : جعفریات ص92

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

شکم پرستی

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : دورترین فاصله از خداوند برای آدمی موقعی است که همانند حیوان جز پر کردن شکم و ارضاء شهوت، همّت و هدفی نداشته باشد.

     منبع : کافی، جلد دوم، ص319

• و نیز فرموده اند : مرد با ایمان هرگز مغلوب شهوت خود نمی شود و شکمش باعث رسوایی او نمی گردد.

منبع : تحف العقول ، صفحه 358

(93 حدیث )

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خطرات شهوت نفسانی

• امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند: آنکس که خاطرات شخصی خود را از دل نزداید ، و از خطرات نفسانی و شهوی خویش فارغ نشود، افکار شیطانی را از خود نراند، و در پناه خداوند بزرگ نرود ، شایسته نیست مردم را امر به معروف و نهی از منکر نماید.

منبع : محجة البیضاء جلد 4 ص109

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پاداش شهدا

• ابی بصر می گوید : از امام صادق (علیه السّلام) درباره ی ارواح مومنین پرسش نمودم در پاسخ فرمودند در حجره های بهشت مستقراند ، از غذای بهشتی می خورند ، از مایع بهشتی می نوشند و از خدا می خواهند هرچه زودتر قیامت را برپا کند تا به پاداش های نهایی خود نائل گردند.

منبع : تفسیر برهان ، ص664

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

صدقه ی گوارا

• امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند: شنواندن سخن ، بدون ملال و دلتنگی به کسی که گوشش سنگین است صدقه ی گوارایی است.

منبع : بحار جلد 16 ص111

• امام صادق (علیه السّلام) می فرمودند: مردم گرفتار بلا را هدف نگاه خود قرار ندهید زیرا نگاه شما آنها را غصه دار و محزون می کند.

منبع بحار جلد16 ص 122-123:

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پزشک آگاه و امین

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند : اهالی هیچ بلدی از سه طبقه ، در راه تأمین امور دنیا و دین خود بی نیاز نیستند ، هرجا که مردم، فاقد این سه طبقه باشند زندگی آنان زندگی حشرات و حیوانات است نه زندگی انسان: اول فقیهی که دارای علم و تقوی باشد، دوم زمامداری که خیرخواه و فرمانروا باشد، سوم طبیبی که در کار خود بصیر و مورد اعتماد مردم باشد.

منبع : تحف العقول ص321

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

شکست و غلبه

• دو نفر به مخاصمه ، شرفیاب محضر امام صادق (علیه السّلام) شدند و هر یک برا ی غلبه بر دیگری تلاش می کرد. امام صادق (علیه السّلام) فرمودند : آنکس که با ظلم و ستم بر خصم خود غلبه می کند باید بداند که پیروزی خوب و شرافتمندانه ای بدست نیاورده است.

منبع : بحار ، جلد 17 ، ص173

• مردی به امام صادق (علیه السّلام) عرض کرد بین من و کسانی در پاره ای از امور ، کشمکش و نزاع در گرفته است، من می خواهم از آن منازعه دست بردارم ولی اشخاصی از این کار منعم می کنند و می گویند ترک منازعه برای تو باعث خواری و ذلت خواهد شد. حضرت فرمود: ذلیل آن کسی است که ستم می کند ، یعنی اگر ترک نزاع بر وفق حق و عدالت است اقدام کن و به گفته ی آنانکه مانع این کارند ترتیب اثر مده.

منبع : تحف العقول، ص358

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بندگی وپرستش خدا

• امام صادق (علیه السّلام) فرمودند :یک فرد عبادتی را انجام می دهد ولی در آن عمل طالب رضای الهی نیست بلکه می خواهد مردم او را به پاکی ونیکی یاد کنند ودوست دارد کار خوبش را بمردم بشنواند. چنین فردی با این طرز تفکر شرک بخدا دارد.

منبع: سفینه 1،(رای)،صفحه 499

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

تحمیل عبادت

• امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند :من جوان بودم ودر عبادت مستحب بسیار کوشا ،پدر به من فرمودند :فرزندم از این کمتر عمل کن ،وقتی بنده ای محبوب خدا باشد خدا عمل با عمل کم ،از او راضی میشود.

منبع: کافی جلد2 صفحه 86

با تشکر از انتخاب شما

تحویل سال

لحظه ی آغاز سال نو امسال را با خواندن حدیث شریف کساء شروع کنید.

به یادشهداء وتمامی گذشتگان

پیام نوروز این است.دوست داشته باشید و زندگی کنید.زمان همیشه از ان شما نیست .

فاطمیه وعیدبعضی ها

 خزان زود هنگام و کبود شدن یاس بوستان پیامبر ، تسلیت باد .

 .........................................................................

کاش روزی بنویسند به بقیــــع

یک فراخوان کمک،طرح احداث ضریح

کاش روزی بنویسند به بقیـــــع

جایزه،فرشچیان،یک قطعه عقیق!

کاش روزی بنویسند به بقیــــع

کارگران مشغولند، کار احداث ضریح

کاش روزی بنویسند به بقیــــــع

"چند روز مانده به اتمام ضریـــــح"

کاش روزی بنویسند به بقیـــــع

"مهدی فاطمه(عج) آید به تماشای ضریح"

کاش روزی بنویسند به بقیـــــع

"عید امسال، نماز ،صحن عتیق"

کاش روزی بنویسند به بقیــــــع

"فلش راهنما، مرقد زهرای(س) شفیع"

........................................

فاطمه (علیها السلام) و فدک

از دیگر ستمهایی که پس از ارتحال پیامبر در حق فاطمه (علیها السلام) روا داشته شد، مسأله فدک بود. فدک قریه‌ای است که تا مدینه حدود 165 کیلومتر فاصله دارد و دارای چشمه جوشان و نخلهای فراوان خرماست و خطه‌ای حاصلخیز می‌باشد. این قریه متعلق به یهودیان بود و آن را بدون هیچ جنگی به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بخشیدند؛ لذا مشمول اصطلاح انفال می‌گردد و بر طبق صریح قرآن، تنها اختصاص به خداوند و پیامبر اسلام دارد. پس از این جریان و با نزول آیه «و ات ذا القربی حقه»، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بر طبق دستور الهی آن را به فاطمه (علیها السلام) بخشید. فاطمه (علیها السلام) و امیر مومنان (علیه السلام) در فدک عاملانی داشتند که در آبادانی آن می‌کوشیدند و پس از برداشت محصول، درآمد آن را برای فاطمه (علیها السلام) می‌فرستادند. فاطمه (علیها السلام) نیز ابتدا حقوق عاملان خویش را می‌پرداخت و سپس مابقی را در میان فقرا تقسیم می‌نمود؛ و این در حالی بود که وضع معیشت آن حضرت و امام علی (علیه السلام) در ساده‌ترین وضع به سر می‌برد. گاه آنان قوت روز خویش را هم در راه خدا انفاق می‌نمودند و در نتیجه گرسنه سر به بالین می‌نهادند. اما در عین حال فقرا را بر خویش مقدم می‌داشتند و در این عمل خویش، تنها خدا را منظور نظر قرار می‌دادند. (چنانچه در آیات آغازین سوره دهر آمده است). پس از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، ابابکر با منتسب نمودن حدیثی به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با این مضمون که ما انبیا از خویش ارثی باقی نمی‌گذاریم، ادعا نمود آنچه از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) باقی مانده، متعلق به تمامی مسلمین است  .

فاطمه در مقام دفاع از حق مسلم خویش دو گونه عمل نمود. ابتدا افرادی را به عنوان شاهد معرفی نمود که گواهی دهند پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در زمان حیات خویش فدک را به او بخشیده است و در نتیجه فدک چیزی نبوده که به صورت ارث به او رسیده باشد  .   در مرحله بعد حضرت خطبه‌ای را در مسجد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ایراد نمود که همانگونه که قبلاً نیز ذکر شد، حاوی مطالب عمیق در توحید و رسالت و امامت است  .   در این خطبه که در نهایت فصاحت و بلاغت ایراد گردیده است، بطلان ادعای ابابکر را ثابت نمود. فاطمه به ابوبکر خطاب نمود که چگونه خلاف کتاب خدا سخن می‌گویی؟! سپس حضرت به شواهدی از آیات قرآن اشاره نمود که در آنها سلیمان، وارث داود ذکر گردیده و یا زکریا از خداوند تقاضای فرزندی را می‌نماید که وارث او و وارث آل یعقوب باشد. از استدلال فاطمه (علیها السلام) به نیکی اثبات می‌گردد بر فرض که فدک در زمان حیات پیامبر به فاطمه (علیها السلام) بخشیده نشده باشد، پس از پیامبر به او به ارث می‌رسد و در این صورت باز هم مالک آن فاطمه است و ادعای اینکه پیامبران از خویش ارث باقی نمی‌گذارند، ادعایی است خلاف حقیقت، و نسبت دادن این کلام به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) امری است دروغ؛ چرا که محال است آن حضرت بر خلاف کلام الهی سخن بگوید و خداوند نیز بارها در قرآن کریم این امر را تایید نموده و بر آن تاکید کرده است. اما با تمام این وجود، همچنان غصب فدک ادامه یافت و به مالک حقیقی‌اش بازگردانده نشد.

باید توجه داشت صحت ادعای فاطمه (علیها السلام) چنان واضح و روشن بود و استدلالهای او آنچنان متین و استوار بیان گردید که دیگر برای کسی جای شک باقی نمی‌ماند و بسیاری از منکرین در درون خود به وضوح آن را پذیرفته بودند. دلیل این معنا، آنست که عمر خلیفه دوم هنگامی که فتوحات اسلامی گسترش یافت و نیاز دستگاه خلافت به در آمد حاصل از آن بر طرف گردید، فدک را به امیر مؤمنان (علیه السلام) و اولاد فاطمه (علیها السلام) باز گرداند. اما بار دیگر در زمان عثمان فدک غصب گردید. 

وصیت

 در ایام بیماری، فاطمه (علیها السلام) روزی امام علی (علیه السلام) را فراخواند و آن حضرت را وصی خویش قرار داد و به آن حضرت وصیت نمود که پس از وفاتش، فاطمه (علیها السلام) را شبانه غسل دهد و شبانه کفن نماید و شبانه دفن کند و احدی از کسانی که در حق او ستم روا داشته‌اند، در مراسم تدفین و نماز خواندن بر جنازه او حاضر نباشند.

.................................................................

شرح حدیث کساء

شیخ عبدالله بحرانی صاحب کتاب «العوالم» گوید: به خط استاد بزرگوار سید هاشم بحرانی دیدم که از استاد بزرگوارش سید ماحد بحرانی، از شیخ حسن بن زین‏الدین شهید ثانی، از استادش مقدس اردبیلی، از استادش علی بن عبدالعالی کرکی، از شیخ علی بن هلال جزائری، از شیخ احمد بن فهد حلی، از شیخ علی بن خازن حائری، از شیخ ضیاءالدین علی بن شهید اول، از پدرش از فخر المحققین، از استاد و پدرش علامه حلی، از استادش ابن‏نما حلی، از استادش محمد بن ادریس حلی، از ابن‏حمزه طوسی صاحب کتاب «ثاقب المناقب» از استاد بزرگوار محمد بن شهر آشوب، از طبرسی صاحب کتاب «الاحتجاج» از استاد بزرگوارش حسن بن محمد بن حسن طوسی، از پدرش شیخ الطائفه الحقه از استادش شیخ مفید، از استادش ابن‏قولویه قمی، از استادش کلینی، از علی بن ابراهیم، از پدرش ابراهیم بن هاشم، از احمد بن محمد بن ابی‏نصر بزنطی، از قاسم بن یحی یجلاء کوفی، از ابوبصیر، از ابان بن تغلب، از جابربن یزید جعفی، از جابربن عبدالله رحمه‏الله علیهم اجمعین روایت کرده است که گوید:
به نام خداوند بخشنده مهربان: شنیدم از فاطمه زهرا علیهاالسلام دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که فرمود: روزی پدرم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر من وارد شده و فرمود: السلام علیک یا فاطمه، گفتم: و علیک السلام ای پدر، فرمود: من در بدنم احساس ضعف و خستگی می‏کنم، عرض کردم، تو را به خدا پناه می‏دهم ای پدر از ضعف و سستی، فرمود: ای فاطمه جامه یمنی را بیاور و مرا در آن بپوشان، جامه را آورده و حضرت را در آن پوشانیده، مشغول نگاه کردن به چهره نورانی حضرت شدم که مانند ماه شب چهارده می‏درخشید، چیزی نگذشت که فرزندم حسن از راه رسیده و گفت: السلام علیک ای مادر، گفتم: و علیک السلام، ای نور چشم و میوه دلم، گفت: ای مادر از سوی تو بوی خوشی به مشامم می‏رسد گویا بوی جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است، گفتم: آری ای فرزندم همان جد تو در زیر آن جامه است، حسن علیه‏السلام بطرف کساء رفته و گفت: السلام علیک یا جداه یا رسول‏الله، آیا جداه یا رسول‏الله، آیا به من اجازه می‏فرمائید که به همراه شما داخل کساء شوم؟ فرمود: و علیک السلام ای فرزندم و ای صاحب حوضم به تو اجازه دادم، حسن علیه‏السلام داخل کساء شد.
چیزی نگذشت فرزندم حسن از راه رسیده و گفت: السلام علیک ای مادر، گفتم: و علیک السلام، ای نور چشم و میوه دلم، گفت: ای مادر، من استشمام بوی خوشی را از سوی تو می‏کنم گویا بوی جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است، گفتم: آری جدت و برادرت در زیر کسایند، حسین علیه‏السلام نزدیک کساء آمده و گفت: السلام علیک یا جداه، سلام بر تو ای کسی که خداوند او را برگزیده است آیا اجازه می‏فرمائید که من نیز با شما در زیر این کساء باشم؟ فرمود: و علیک السلام، ای فرزندم و ای شافع امتم به تو اجازه دادم، حسین نیز با آنان زیر کساء قرار گرفت.
در این هنگام ابوالحسن علی علیه‏السلام از راه رسیده و گفت، السلام علیک یا فاطمه، ای دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، گفتم: و علیک السلام یا ابوالحسن و یا امیرالمومنین، فرمود: ای فاطمه، من در نزد تو بوی خوشی را استشمام می‏کنم، گویا بوی برادر و پسر عمویم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است، گفتم: آری، آن حضرت است که با فرزندانت در زیر کسایند، علی علیه‏السلام به طرف کساء رفته و گفت: السلام علیک یا رسول‏الله صلی الله علیه و آله و سلم آیا به من اجازه می‏دهید که با شما در زیر کساء باشم حضرت به او فرمود: و علیک السلام: ای برادر و ای خلیفه‏ام و صاحب پرچم من در روز قیامت، آری به تو اجازه دادم، علی نیز به زیر کساء رفت.
بعد من نزدیک کساء رفته و گفتم: السلام علیک، ای پدر، ای رسول خدا، آیا به من اجازه می‏دهید که با شما در زیر کساء باشم؟ فرمود: و علیک السلام، ای دخترم و ای پاره تنم به تو اجازه دادم، من نزد با آنان داخل شدم.
بعد از آنکه کامل شده و همگی در زیر کساء جمع شدیم پدرم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دو طرف کساء را گرفته و با دست راستش به طرف آسمان اشاره کرده و گفت: خداوند اینان اهل بیت من، افراد ویژه و مخصوص من، و حمایت‏کنندگان‏منند، گوشتشان گوشت من و خونشان خون من است، هر آن چه که آنان را به درد آورد مرا دردناک کرده و هر آن چه که آنانرا محزون کرده مرا غمگین می‏کند، من با هر کسی که با آنان بجنگند می‏جنگم و به هر کس که تسلیم آنان باشد تسلیم هستم، دشمنان آنان را دشمن و دوستانشان را دوست می‏دارم آنان از من و من از آنانم، پس درود گسترده، و رحمتت و آمرزش و خشنودیت را بر من و بر آنان قرار بده پلیدی را از آنان دور ساز و به خوبی پاکشان گردان خداوند عزوجل فرمود: ای فرشتگان من و ای ساکنان آسمانم من آسمان ساخته شده و زمین گسترده، ماه تابان، خورشید فروزان، فلک در گردش، کشتی‏های در حرکت بر روی آبها و دریای در جریان را نیافریدم مگر به خاطر دوستی همین پنج تنی که در زیر کسایند، فرشته وحی جبرئیل عرض کرد، پروردگارا چه کسانی در زیر کسایند.
خداوند عزوجل فرمود: آنان خاندان نبوت و معدن رسالتند، آنان فاطمه و پدرش و شوهر و فرزندانش می‏باشند، جبرئیل عرض کرد: پروردگارا آیا اجازه می‏دهی به زمین فرود آیم و ششمین نفر آنان باشم؟ خداوند عزوجل فرمود: آری به تو اجازه دادم، جبرئیل امین به زمین فرود آمده و به پدرم گفت: السام علیک یا رسول الله، خداوند علی اعلی به تو سلام رسانیده و تحیت و اکرام ویژه‏اش را مخصوص تو گردانیده و به تو می‏گوید: سوگند به عزت و شکوهم، من آسمان ساخته شده، زمین گسترده، ماه تابان، خورشید فروزان، فلک در گردش، کشتی‏های در حرکت و دریای در جریان را جز به خاطر شما و محبت شما نیافریدم و به من اجازه فرموده که به همراه شما در زیر کساء وارد شوم، ای رسول خدا آیا به من اجازه می‏فرمائید؟ پدرم گفت: و علیک السلام یا امین وحی الله، آری به تو اجازه دادم، جبرئیل به همراه ما وارد زیر کساء شد، و به پدرم گفت: همانا خدا به شما وحی نموده و می‏فرماید: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» [1].
علی علیه‏السلام گفت: ای رسول خدا، بفرمائید که این نشستن ما در زیر این کساء در پیشگاه خداوند چه فضیلتی دارد؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: سوگند به آن کسی که مرا به راستی مبعوث نموده و به رسالت برگزید، سرگذشت امروز ما در هیچ یک از محافل و مجالس روی زمین که جمعی از شیعیان ما در آنجا حضار باشند و فرد گرفتاری در جمعشان وجود داشته باشد گفته نمی‏شود مگر اینکه خداوند گرفتاری او را برطرف می‏سازد و یا اگر غمگینی میانشان باشد غم و اندوهش برطرف میشود و چنانچه نیازمندی باشد خداوند نیازش را برآورده می‏سازد.
علی علیه‏السلام گفت: بنابراین به خدا سوگند که ما رستگار و خوشبخت شده‏ایم و همچنین به خدای کعبه قسم که شیعیان ما نیز در دنیا و آخرت رستگار و سعادتمند شده‏اند.
آن چه را که به خط دانشمند پارسا مرحوم بافقی دیده‏ام تا همینجا بود.
از جمله کسانی که این متن را نقل کرده‏اند علامه بزرگوار ثقه و ثبت، شیخ ما فخرالدین محمد علی طریحی اسدی نجفی صاحب کتاب «مجمع البحرین» در کتاب «منتخب الکبیر» می‏باشد که تفاوت بین نقل او و آن چه که از «العوالم» نقل شد تنها در تعداد جاب سلامها است و نیز جمله فرمایش رسول خدا که فرمود: خداوندا اینان اهل بیت من و حامی و پشتیبان منند…
از دیگر کسانی که این متن را نقل کرده علامه بزرگوار، دیلمی صاحب کتاب «الارشاد» است که در کتاب «الغرر و الدرر» نیمی از این حدیث آورده است.
و هم چنین حسین علوی دمشقی حنفی که از خانواده‏های اشراف شام است و من عین حدیث را به خط او دیده‏ام.
دانشمند بزرگوار مسوول کتابخانه و موزه حضرت عبدالعظیم الحسنی آقای حاج شیخ محمد جواد رازی کنی در کتابش «نور الافاق» صفحه 4 چاپ طهران همین متنی را که از مرحوم بافقی نقل کردیم به همین ترتیب آورده است. [2] .
ادیب فرزانه، پژوهشگر و محقق برجسته شیخ حسین علی آل‏شیخ سلیمان بلادی بحرانی گوید: سید بزرگوار سید محمد بن علامه سید مهدی قزوینی حلی نجفی رحمه‏الله حدیث شریف معروف به حدیث کساء را بدینگونه به نظم درآورده است:
فاطمه بهترین زنان برای ما حدیث اهل فضل اصحاب کساء را روایت کرده است
می‏گوید که آقا و سرور مردمان روزی از روزها نزد من آمد.
به من فرمود که من در بدن خود احساس ضعف می‏کنم و امروز می‏بینم که این کسالت مرا ضعیف و ناتوان کرده است.
برخیز و کساء یمانی برای من بیاور و بدون سستی و سهل‏انگاری مرا در آن بپوشان.
گفت من نزد حضرت رفته و خواسته ایشان را به سرعت اجابت کرده و آن حضرت را در کساء پوشانیدم.
به چهره حضرتش خیره شد بودم که مانند ماه شب چهارده بود.
چیزی نگذشت که ابو محمد حسن علیه‏السلام از راه رسید.
گفت: ای مادر من بوی خوشی را احساس می‏کنم و معتقدم که
آن بوی پیامبر، برادر وصی حضرت مرتضی علی می‏باشد.
گفتم: آری آن حضرت در زیر کساء، خود را به آن پوشانیده و بر خود پوشیده است.
پسرش بسوی او آمده و سلام داده و اجازه خواست زیر عبا برود و به او فرمود با احترام و بزرگواری داخل بشو.
اندکی نگذشت که حسین نواده رسول‏خدا به تنهائی سر رسید.
گفت: ای مادر در نزد تو بوئی چونان مشک پاکیزه شده می‏بویم.
سوگند به حق کسی که شرافت خود را به تو بخشیده و تو را اولی به آن دانسته گمان می‏کنم بوی پیامبر مصطفی است.
گفتم آری زیر همین کساء است، و در کنارش برادرت در آن پناهنده شده است.
حسین علیه‏السلام روی به طرف کساء آورد سلام کرد و اجازه گرفت و حضرت به او فرمود با ما داخل شو.
چیزی نگذشت که پدرشان، شیر شجاع از راه رسید.
پدر امامان هدایت‏کننده برگزیده، مرتضی چهارمین نفر از اصحاب کساء
گفت ای بانوی زنان، و ای کسی که در آسمان با او ازدواج کرده‏ام.
من بهمراه تو بوئی می‏بویم که گویا گل سرخ تازه می‏دمد و از خود بوی خوش می‏تراود.
بوی خوشش از عطر وجود سرور بشر، خبر می‏دهد که بهترین کسی است که تلبیه گفته،طواف کرده و عمره بجای آورده است.
گفتم آری او زیر کساء قرار گرفته و شیر بچگاه تو را نیز به خود چسبیانیده است.
جلو آمد و از او اجازه گرفت و خواهان ورود شد و حضرت فرمود به سرعت داخل شو.
زهرا علیهاالسلام گوید من به سوی آنان رفته و سلام دادم پیامبر فرمود وارد شو در حالیکه محترم و گرامی هستی.
هنگامی که آن جایگاه به وسیله آنان نورانی شد و همگی در زیر کساء جمع شدند.
خداوند مخلوقات که والا و بزرگ است، در حالیکه به گوش فرشتگان آسمان بالا می‏رسانید ندا داد.
سوگند می‏خورم به عزت و جلال و بلندی و والائیم بر بلندای هر بلندی
هیچ آسمانی را در حالیکه ساختم در بلندی قرار ندادم و هیچ زمینی در روی کره خاکی گسترش نیافته است.
و نیافریدم ماه تابانی که همه جا را روشن می‏کند و نه خورشیدی که نور افشانی می‏کند.
و هیچ دریائی مالامال از آب نیست و نه هیچ کشتی در دریا حرکت نمی‏کند
مگر بخاطر همین کسانیکه در زیر کسایند، کسانی که کارشان اشتباه نیست.
جبرئیل گفت: گفتم پروردگارا چه کسانی زیر کسایند؟ تو را به حق آنان سوگند می‏دهم که برای من آشکار کن.
به من فرمود: آنان معدن رسالت و پهنه تنزیل و صحنه شکوهمندی می‏باشند.
و گفت: آنان فاطمه هستند و شوهرش و مصطفی و حسنین نسل و ذریه آن حضرت.
جبرئیل عرضه داشت که خدایا آیا مرا اجازت می‏دهی که بسوی زمین و این جایگاه فرود آیم.
تا من هم ششمین نفر آنان در زیر کساء باشم همانگونه که خدمتگذار و نگهبان آنان قرار داده شده‏ام.
فرمود: آری، پس جبرئیل نزد آنان آمده سلام کرده و آیه شریفه: انما یرید الله… را بر آنان تلاوت کرد.
و گفت: همانا خدا شما را به این آیه (تطهیر) به صورت یک معجزه اختصاص داده برای کسی که بخواهد آگاهی یابد.
پروردگار والا به شما سلام می‏رساند و شماره به آخرین درجه کرامت ویژه ساخته است.
او آشکارا می‏گوید و آن چه را که گذشت به ملائکه بزرگوار و شریفش فهمانید.
علی علیه‏السلام گفت: عرض کردم ای حبیب من نشستن ما در اینجا چه بهره و فایده‏ای دارد.
پیامبر فرمود: سوگند به کسی که مرا بر گزیده و به وحی مخصوص ساخته و مرا انتخاب کرده است،
یادی از این خبر در جائی و مجلسی از شیعیان که بهترین گروه می‏باشند به میان نمی‏آید،
مگر اینکه خداوند رحمت را نازل کرده و لشکریانی از فرشتگان الهی به طور دسته جمعی و فراوان اطراف آنان را می‏گیرند.
از همان فرشتگانی که راست گفتارند آنان را حراست و نگهبانی می‏کنند تا وقتی از آن مجلس متفرق شوند.
نه، و حتی در بین آنان غمناکی نباشد مگر اینکه غم و اندوهش برطرف شود.
حتی و خواهان نیازی نباشد که برآورده شدن نیازش را دشوار می‏بیند.
مگر اینکه خداوند کریم حاجت او را بر آورده ساخته و از روی فضل، رضوان و خشنودی خود را شامل حال او می‏کند.
علی علیه‏السلام گفت: ما و دوستان و پیروان ما که از دوران‏های پیشین پاک و تمیزند.
به خدای کعبه که به آن چه که رسیده‏ایم رستگار شده‏ایم پس می‏باید هر کس پروردگارش را سپاس گوید.
شگفت‏آور است جبرئیل امین برای ورود بر آنان اجازه می‏گیرد ولی خیانت پیشگان بر آن هجوم می‏برند.
سلیم گوید: گفتم: ای سلمان ایا بدون اجازه وارد شدند؟!
گفت: آری، سوگند به عزت خداوند جبار، حضرت زهراء مقنعه و خماری بر سر نداشت.
لکن آن حضرت به پشت در پناهنده شد که بتواند پوشش و حجاب خود را رعایت کند.
همینکه حضرتش را دیدند فشاری بر آن وارد کردند فدایش شوم، نزدیک بوده از حسرت و اندوه جان دهد.
فریاد می‏زد ای فضه مرا بگیر که سوگند به پروردگارم فرزندی را که در رحم داشتم کشتند.
ای وای دختر پیامبر و هدایت کننده جنین و کودک خود را که محسن نامیده می‏شد سقط کرد. [
[1] الاحزاب، 33.
[2] احقاق الحق، 2/ 554.
[3] ریاض المدح و الثناء /3.

.................................................................................

فاطمیه

فاطمیه:کریمی تصویری ..............................

 

دریافت

.....................................

مادر1

سفارش امام جواد(ع)

...............................................

                            پنج سفارش امام جواد علیه السلام

جواد الائمه امام محمد تقی علیه السلام فرمودند: تو را به پنج چیز سفارش می کنم :

اگر مورد ستم واقع شدی ستم مکن

اگر به تو خیانت کردند خیانت مکن

اگر تکذیبت کردند خشمگین مشو

اگر مدحت کنند شاد مشو

و اگر نکوهشت کنند، بیتابی مکن.

بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج 75، ص (167)

................................