جسارت مردى شامى به دختر امام حسین علیه السلام
در مجلس یزید مردى از اهل شام به یزید گفت : یا امیرالمؤ منین این دختر را بمن ببخش ، دختر سیدالشهداء لرزید لباس عمه اش زینب را گرفت و گفت : عمه جان یتیم شدم ، حالا باید به خدمت هم گرفته شوم ؟!
زینب کبرى به آنمرد فرمود: دروغ گفتى بخدا، نه تو مى توانى چنین کنى و نه یزید،
یزید در خشم شد و گفت : دروغ گفتى ، بخدا این حق من است ، اگر بخواهم انجام مى دهم ، زینب کبرى فرمود: نه والله ، خداوند این حق را به تو نداده است مگر اینکه از ملت ما (اسلام ) خارج شوى و دینى غیر از دین ما بگیرى ،
یزید از خشم برافروخت و گفت : در روى من این سخن مى گوئى ، پدر و برادرت از دین خارج شدند، زینب کبرى فرمود: با دین خدا و پدر و برادرم تو و جد تو و پدرت هدایت یافتید اگر مسلمان باشى ؟!
یزید گفت : دروغ گفتى اى دشمن خدا، زینب فرمود: تو امیرى و از سلطنت خود سوء استفاده مى کنى و ستم مى کنى گویا یزید حیا کرد و ساکت شد.
آن مرد شامى دوباره سخن (زشت ) خود را تکرار کرد، یزید گفت : دور شو خدا مرگت دهد و از روى زمین بردارد. (260)
آنگاه یزید دستور داد تا بانوان را با امام به زندانى بردند که از سرما و گرما محفوظ نبودند، به گونه اى که چهره آنها پوست انداخت . (261)
و در روایت است که امام صادق علیه السلام فرمود: که امام سجاد و همراهان حضرت را در اتاقى (مخروبه ) نهادند، برخى از اسرا گفتند ما را به این جهت در این اتاق زندانى کرده اند تا سقف بر سر ما فرود آید،
زندانبانان که رومى بودند به یکدیگر با زبان رومى گفتند: اینها را نگاه کنید، مى ترسند که سقف بر سرشان فرود آید در حالى که فردا آنها را خارج کرده مى کشند، امام سجاد فرمود: جز من کسى زبان رومى نمى دانست .
و طبق پاره اى از روایات یزید منتظر بهانه اى بود تا امام سجاد را به قتل برساند. (262)
بخش دوم : فصل دوم : عوامل مؤ ثر در حفظ عاشورا
سیدالشهداء محور بقاء اسلام گردید
شهادت سیدالشهداء و یاران و اسارت خاندان حضرت ، و مصائب و مظلومیتهاى فراوانى که بر خاندان پیامبر رفت ، در آن دوران خفقان و انحراف بنى امیه ، اسلام را زنده کرد و مخالفین را رسوا نمود،
و در پى آن خداوند متعال توسط ائمه اطهار علیهم السلام ، این حادثه بزرگ را وسیله اى براى بقاء دائمى دین خود قرار داد،
از آن به بعد، در دستورات اسلامى ، حمایت همه جانبه اى از جانب اهل البیت علیهم السلام نسبت به شئونات سیدالشهداء صورت گرفته است ، تا نام امام حسین و یاد حضرت که رمز بقاء دین است ، همیشه در دلها زنده و پاینده بماند.
خداوند مى خواهد، از طریق سیدالشهداء که حماسه آفرین و امید اسلام است ، دین خود را زنده نگه دارد، به همین جهت است که مى بینید، زیارت قبر امام حسین ، در هر زمان مستحب مؤ کد است ، حتى زیارت حضرت از راه دور، در هر زمان توصیه مى شود، یعنى هر روز به یاد حسین باشیم ، تربت حسینى شفاست ، تا در هنگام بیمارى به واسطه سیدالشهداء از خدا حاجت بخواهیم ، تربت حسینى ، امان از هر ترس و خوفى است ، که همراه داشتن آن فضیلت دارد، حتى در نماز سجده بر مهر حسینى فضیلت مضاعف دارد، هنگام نوشیدن آب ، سلام کردن بر حضرت و نفرین بر قاتلین او ثوابهاى بزرگ دارد، در روزهاى بزرگى که معمولا باید بیاد خدا بود، زیارت امام حسین ، راه تقرب بخدا معرفى شده است مثل شبها و روزهاى جمعه ، ماه رمضان ، شبهاى قدر، شب نیمه شعبان ، عید فطر و قربان ، روز عرفه و مانند آن ،
و در این میان ، برقرارى مجالس عزاى سیدالشهداء و گفتن شعر و گریه کردن و گریاندن و ذکر مصائب حضرت ، با آنهمه تاءکیدات و توصیه هاى فراوان حکایت از این هدف مقدس الهى دارد که خداوند مى خواسته است سیدالشهداء و امور مربوط به او را ضامن بقاى اسلام ناب محمدى گرداند، و حسین را خون خود قرار دهد، که در کالبد مردم ، موجب حیات دینى آنها باشد.
اینک شما را به نمونه اى از صدها حدیث و روایت که در مورد شئونات و مسائل مربوط به سیدالشهداء وارد شده است راهنمائى مى کنیم .
افسوس که این کتاب حاضر، مجال آن را ندارد تا تعداد بیشترى از آنهمه روایات را براى شما عاشقان حضرتش ارائه دهیم ، چرا که انسان تا آنهمه روایات و انبوه فضائل و توصیه ها را در مسائل مذکور، با تعابیر و عناوین مختلف مشاهده نکند به عظمت مساءله آگاه نخواهد شد، و ما براى موفقیت هر چه بیشتر در ارائه این منظور سعى کرده ایم از روایات متعدد، مطالب گوناگون را فهرست وار در دسترس شما خوانندگان قرار دهیم .
کنگره عشق نیست منزل هر بوالهوس |
طایر آن آشیان جان حسین است وبس |
قله قاف وجود منزل عنقا بود |
بر سر این آشیان پر نگشاید مگس |
پایه اوصاف او فوق اشارات ماست |
رفعت این پایه نیست افئده رادسترس |
محفل ایجاد را اوست چراغ ابد |
تا ابد از نور او مشعله ها مقتبس |
گشت چو کرب و بلا عارج معراج عشق |
روح امینش فشاند گرد ز سم فرس |
او قفس تن شکست تا به قفس ماندگان |
در پى او بشکنند قالب تن را قفس |
کشته بسى دیده ام در هوسى داده جان |
زنده چو او کس ندید کشته به ترک هوس |
رفت و شد اندر پى اش قافله دل روان |
ما پى این کاروان شاد به بانگ جرس |
اى شه با فر و نور، عرش مقام تو را |
لامسه عقل ما، دم زند از لایمس |
بحر ثناى تو را قبول نبى زورق است |
جنبش ما اندر او جنبش خار است وخس |
کشته غفلت بود هر که تو را کشته خواند |
اى دم جان پرورت زنده دلان رانفس |
زیارت سیدالشهداء بر مرد و زن لازم است
ائمه اطهار علیهم السلام در حفظ و بزرگداشت نهضت حسینى ، که بمعناى حفظ و بزرگداشت دائمى و مستمر اسلام ناب محمدى است ، آنقدر اصرار مى ورزیدند که طبق روایات متعدد زیارت سیدالشهداء را بر شیعیان بعنوان واجب معرفى کرده اند، و عده اى از بزرگان از فقهاء همانند شیخ حر عاملى در وسائل الشیعة آن را واجب کفائى مى دانند.
و شما خود به عظمت حفظ عاشورا و زنده نگاهداشتن آن بعد از مطالعه این فرمایشات پى خواهید برد، شاید این حکم شرعى نیز یکى از موارد احکام ثانویه اى باشد که ائمه اطهار بخاطر حفظ اسلام و شیعیان صادر نموده بودند.
1 - امام صادق علیه السلام فرمود: اگر یکى از شما تمام عمر خود را حج کند اما به زیارت حسین نرود، از کسانى است که حق پیامبر را ادا نکرده ، چرا که حق حسین از طرف خداوند بر هر مسلمانى واجب است .
2 - و در حدیث دیگرى حضرت نسبت به کسى که مى تواند ولى به زیارت سیدالشهداء نمى رود فرمود: او پیامبر و ما را عاق کرده است .
3 - و در روایت دیگرى حضرت فرمود: هر که یک سال بر او بگذرد و به زیارت حسین نرود، یکسال از عمرش کم مى شود، سپس فرمود: اگر بگویم که یکى از شما سى سال قبل از اجل خود مى میرد، راست گفته ام .
4 - و در حدیث دیگر امام باقر علیه السلام فرمود: از شیعیان ما هر که نزد قبر حسین نرود، ناقص الایمان است ، ناقص الایمان است .
5 - و در حدیث دیگرى فرمود: هر که ما را دوست دارد، در زیارت حسین رغبت کند.
6 - از امام صادق علیه السلام سؤ ال شد راجع به کسى که بى جهت زیارت حسین را ترک مى کند؟ حضرت فرمود: این مردى جهنمى است .
7 - امام باقر علیه السلام به مردى فرمود: میان شما و حسین چقدر فاصله است ؟ عرض کرد: بیست و شش فرسخ (156 کیلومتر) حضرت فرمود: آیا نزد او مى روید؟ عرض کرد: نه ! حضرت فرمود: چقدر جفاکارید؟!
8 - امام باقر علیه السلام به مردى از کوفه فرمود: آیا هر جمعه به زیارت حسین مى روى ؟ عرض کرد: خیر؟ فرمود: هر ماه چطور؟ عرض کرد: خیر فرمود: سالى یکبار چه ؟ عرض کرد: خیر، حضرت فرمود: تو از خیر محروم هستى .
9 - امام صادق علیه السلام به زنى بنام ام سعید احمسیه فرمود: حسین را زیارت کنید، همانا زیارت حسین بر مردان و زنان واجب است .
10 - امام باقر علیه السلام به ابوجارود فرمود: میان تو و حسین چقدر راه است ؟ عرض کرد: سواره یک روز و پیاده یک روز و مقدارى ، حضرت فرمود: آیا هر جمعه به زیارت مى روى ؟ عرض کرد: گاهى اوقات ، حضرت فرمود: چقدر جفاکارى ؟ اگر نزدیک ما بود، به آنجا کوچ مى کردیم .
11 - امام باقر علیه السلام فرمود: شیعیان ما را به زیارت قبر حسین فرمان دهید که رفتن نزد او بر هر مؤ منى که به امامت حسین از جانب خداوند عزوجل اقرار دارد واجب است .(263)
تو هر چه داشتى بخدا دادى اى حسین |
فردا خداست جل جلاله جزاى تو |
ارزش فوق العاده زیارت سیدالشهداء
یکى از اصحاب به امام صادق علیه السلام عرض کرد: فلانى مى گوید: که به شما گفته است نوزده حج و نوزده عمره بجا آورده است ، شما فرموده اید، یک حج و یک عمره دیگر بجا آور تا برایت یک ثواب زیارت قبر حسین بنویسند!! حضرت فرمود: دلت مى خواهد بیست حج و بیست عمره انجام دهى یا با حسین محشور شوى ؟ کدامیک ؟ عرض کردم : مى خواهم با حسین محشور شوم ، حضرت فرمود: پس اباعبدالله را زیارت کن . (264)
در روایت دیگرى مردى به حضرت صادق علیه السلام عرض کرد: من نوزده حج بجا آورده ام ، دعا کنید تا خداوند توفیق دهد به بیست حج برسانم ، حضرت فرمود: حسین زیارت کرده اى ؟ گفت : نه ، فرمود: زیارت حسین از بیست حج بهتر است . (265)
امام صادق زائر امام حسین علیه السلام را تشویق نمود
موسى ابن قاسم حضرمى گوید: در ابتداى حکومت منصور، امام صادق علیه السلام به نجف آمده و فرمود: اى موسى به جاده اصلى برو، آنجا بایست و نگاه کن ، مردى از طرف قادسیه خواهد آمد، به او بگو یکى از اولاد پیامبر تو را مى خواند او با تو مى آید،
حضرمى گوید: به جاده رفتم مدت زیادى منتظر شدم ، هوا به شدت گرم بود، خبرى نشد، نزدیک بود که نافرمانى کنم و برگردم ، که از دور شبحى دیدم ، نزدیک من آمد، مردى بود شترسوار، گفتم : اینجا یکى از اولاد پیامبر نشانى تو را داده و تو را مى خواند، گفت : بیا برویم ، کنار خیمه شتر را خواباند و وارد شد، من درب خیمه صدا را مى شنیدم ولى آنها را نمى دیدم ، حضرت فرمود: از کجا مى آئى ؟ گفت : از دورترین نقطه یمن ، حضرت فرمود: تو باید از فلان نقطه باشى ، گفت : بله ، فرمود: به چه منظور اینجا آمدى ؟ عرض کرد: به زیارت امام حسین آمده ام ، حضرت فرمود: تو هیچ کارى ندارى جز زیارت حسین علیه السلام ؟! آن مرد گفت : کارى ندارم ، فقط آمده ام نزد او نماز بگذارم و زیارتش کنم و سلام دهم و به نزد خانواده ام برگردم ،
امام صادق علیه السلام فرمود: در زیارت حسین چه (فضیلتى ) مى بینید؟ او گفت : ما معتقدیم که زیارت او موجب برکت در جانمان و خانواده و اولاد و اموال و زندگى ما و موجب برآورده شدن حوائج ما مى شود،
حضرت فرمود: اى برادر یمنى ، آیا مى خواهى ، فضیلت دیگرى از فضائل او برایت اضافه کنم ؟ عرض کرد: بفرمائید اى پسر پیامبر، حضرت فرمود: زیارت اباعبدالله معادل یک حج قبول شده پاکیزه با پیامبر است ، آن مرد تعجب کرد، حضرت فرمود: آرى بخدا، و دو حج مقبول و پاکیزه با پیامبر، آن مرد تعجب کرد، حضرت همینطور اضافه نمود تا به سى حج مقبول و پاکیزه با پیامبر رساند. (266)
اگر مى دانستند از شوق جان مى باختند
امام باقر علیه السلام فرمود: اگر مردم مى دانستند که در زیارت حسین علیه السلام چه فضیلتى است از شوق جان مى باختند! و روحشان از حسرت جدا مى شد، محمد ابن مسلم پرسید: در زیارت حضرت چیست ؟ حضرت فرمود:
هر که حسین را بخاطر شوق او، زیارت کند، براى او هزار حج مقبول و هزار عمره مبرور، و اجر هزار شهید از شهداى بدر و هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه مقبوله و ثواب هزار بنده در راه خدا، نوشته مى شود. (267) الحدیث
زیارت امام حسین علیه السلام حج فقراست
امام صادق علیه السلام فرمود: هر که توان مالى ندارد و نمى تواند حج واجب انجام دهد، برود نزد قبر حسین علیه السلام و عرفه نزد حضرت باشد، از حج او کفایت مى کند، سپس حضرت فرمود: من نمى گویم که از حج واجب بى نیاز است ، مگر براى تنگدست ، اما کسى که توان مالى دارد وقتى حج واجب را انجام داد و خواست ، حج یا عمره مستحبى انجام دهد و مشاغل دنیوى یا مانع دیگرى بود، اگر نزد حسین رود در روز عرفه ، این از حج او کفایت مى کند، و خداوند چند برابر براى او اضافه مى کند، راوى از حضرت پرسید: زیارت امام حسین معادل چند حج و چند عمره است ؟ حضرت فرمود: به شمارش در نیاید، گفتم : صدتا؟ حضرت فرمود: چه کسى مى تواند شمارش کند؟ گفتم : هزار تا؟ حضرت فرمود: و بیشتر! سپس فرمود: ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها، اگر (بخواهى ) نعمت خدا را بشمرید، نمى توانید شمارش کنید. (268)
بر دلم ترسم بماند آرزوى کربلا
امام صادق علیه السلام فرمود: هیچکس نیست در روز قیامت مگر اینکه وقتى بزرگوارى زوار حسین را نزد خداوند مى بیند آرزو مى کند که اى کاش حسین ابن على را زیارت کرده بود، (269)
و در حدیث دیگر فرمود: هر که خوشحال مى شود که روز قیامت بر سفره هاى نور قرار گیرد، از زوار حسین شود. (270)
هر روز ثواب یک حج و عمره ذخیره کنید!
امام صادق علیه السلام به سدیر فرمود: اى سدیر آیا هر روز حسین را زیارت مى کنى ؟ عرض کردم : فدایت شوم نه ، فرمود: چقدر جفاکارید! سپس فرمود: آیا هر جمعه او را زیارت مى کنید؟ عرض کردم : نه ، فرمود: آیا هر ماه او را زیارت مى کنید؟ عرض کردم : نه ، فرمود: آیا هر سال او را زیارت مى کنید؟ عرض کردم : گاهى مى شود! حضرت فرمود: چقدر شما نسبت به حسین جفا مى کنید! آیا نمى دانى که خداوند عزوجل دو میلیون فرشته دارد که پریشان حال ، بر حسین مى گریند و او را زیارت مى کنند و خسته نمى شوند؟!
چه مانعى دارد که قبر حسین را در هر جمعه پنج بار یا در هر روز یکبار زیارت کنى ؟ عرض کردم : فدایت شوم ، میان ما و او فرسنگهاى بسیار فاصله است ، حضرت فرمود:
برو بالاى بام ، سپس به راست و چپ توجه کن ، آنگاه سر بطرف آسمان بلند کرده ، سپس به طرف قبله متوجه شده ، مى گوئى : السلام علیک یا اباعبدالله ، السلام علیک و رحمة الله و برکاته ، (اگر چنین کردى ) براى تو یک زیارت مى نویسند، یک زیارت (معادل ) یک حج و عمره است . (271)
زیارت عاشورا را هر روز بخوانید
امام باقر علیه السلام فرمود: هر که حسین را در روز عاشورا زیارت کند به گونه اى که نزد او گریان شود، خداوند را ملاقات کند در حالى که ثواب یک میلیون حج و یک میلیون عمره و یک میلیون جهاد که ثواب هر حج و هر عمره و هر جهاد ماند ثواب کسى باشد که با پیامبر و ائمه اطهار علیهم السلام حج و عمره و جهاد نموده باشد، راوى گوید: عرض کردم : فدایت شوم ، ثواب کسى که در شهرها و نواحى دور مى باشد و نمى تواند در آن روز امام حسین بیاید چیست ؟ حضرت فرمود:
چون روز عاشورا شد به صحرا یا بر بلندى در خانه خود برود و در حالى که به حضرت اشاره مى کند، سلام نماید و تلاش کند در نفرین بر دشمنان حضرت ، سپس دو رکعت نماز بخواند و این کار را قبل از ظهر انجام دهد؛ اهل خانه خود را نیز به گریستن بر حضرت دستور دهد، خود بگوید و جزع نماید، و اقامه عزا کند در خانه و یکدیگر را با حالت گریان ملاقات کنند، چون این اعمال را انجام دهند من ضامنم که خداوند متعال تمام این ثوابها را به او بدهد،
راوى عرض کرد: فدایت شوم شما ضامن مى شوید؟ حضرت فرمود: من ضامنم آن ثوابها را، آن گاه حضرت پس از یاد دادن زیارت عاشورا فرمود: اگر اینگونه حضرت را زیارت کنى ، همانند ملائکه اى که زائر حسین هستند، حضرت را زیارت کرده اى و خداوند براى تو یک میلیون حسنه مى نویسد، و یک میلیون گناه عفو مى کند و یک میلیون درجه تو را بلند گردانده و همانند کسى باش که با امام حسین علیه السلام شهید گشته و در مقامات بلند ایشان شریک مى گردى ...
در ادامه حضرت فرمود: اى علقمه اگر بتوانى هر روز حسین را اینگونه زیارت کنى انجام ده که براى تو نماز آن ثوابها خواهد بود انشاء الله . (272)
سیدالشهداء سه بار به دیدن این بانو آمدند
صاحب دارالسلام مرحوم محدث نورى مى فرماید که حج مولى حسن یزدى ، که مرد عابد و با تقوا و پاکیزه اى و از جمله کسانى است که در کنار قبر حضرت امیر علیه السلام مجاورت داشته ، و حق همسایگى حضرت را بجا مى آورد و در انجام عبادت بسیار پشتکار دارد، او از حاج محمد على یزدى که مردى ثقه و امین بود نقل کرد که در یزد مرد صالح و فاضلى بود که به فکر آخرت خویش بود، شبها در مقبره اى خارج شهر یزد که مزار گویند مى خوابید.
این مرد همسایه اى داشت که از کودکى در مکتب و غیره با هم بودند، تا اینکه بعدها شغل عشارى (باج خواهى و پول زورگرفتن ) را انتخاب کرد و تا آخر عمر هم چنین مى بود. تا اینکه مرد و در همان مقبره مذکور نزدیک محلى که حاج محمد على یزدى مى خوابید او را دفن کردند، هنوز یک ماه نگذشته بود که حاج محمد على او را در خواب دید، با حالت زیبا و سر حال از نعمت ، او گوید: نزدش رفتم و به او گفتم : من اول و آخر و باطن و ظاهر کار تو را مى دانم ، تو از کسانى نبودى که در باطن نیکو باشى ولى ظاهرت بخاطر برخى جهات چون تقیه یا ضرورت و یا کمک به مظلوم ، توجیه شود؟
و کار تو جز عذاب نتیجه اى نداشت ، چگونه به این مقام رسیدى ؟! آن مرد گفت : آرى مساءله همانطور است که تو گفتى ، من تا دیروز در سخت ترین عذاب بودم ، تا اینکه همسر استاد اشرف آهنگر از دنیا رفت و او را در اینجا دفن کردند و اشاره کرد به مکانى که صد ذراع فاصله داشت و در همان شبى که او را به خاک سپردند، حضرت امام حسین علیه السلام سه بار به دیدن او آمدند، و در مرتبه سوم دستور فرمود: تا عذاب را از اهل این قبرستان بردارند، به این جهت حال من نیکو شد و در نعمت و وسعت قرار گرفتم ،
حاج محمد على گوید: با تعجب از خواب بیدار شدم ، استاد اشرف آهنگر را نمى شناختم و جاى او را نمى دانستم ،
در میان بازار آهنگرها جستجو نمود تا استاد اشرف را پیدا کرد، از او پرسید، آیا شما همسر دارى ؟ گفت : داشتم ، ولى دیشب فوت نمود و او را در فلان جا دفن کردیم ، و همان جائى را گفت که در خواب آن مرد به من نشان داد، از او پرسید: آیا همسر شما به زیارت امام حسین علیه السلام رفته بود؟ گفت : خیر، پرسید: آیا مصیبت حضرت را مى نمود؟ گفت : خیر، پرسید: آیا او براى امام حسین مجلس مصیبت برپا مى کرد؟ جواب داد: خیر، منظورت از این سؤ الها چیست ؟ آن مرد داستان خواب خود را بیان کرد و گفت مى خواهم رمز آن ارتباط میان او و امام حسین را دریابم ،
استاد اشرف گفت : آن زن همواره به خواندن زیارت عاشورا مداومت داشت .(273)
زیارت عاشورا بلا را دفع مى کند
آیت الله حاج شیخ عبدالکریم یزدى حائرى اعلى الله مقامه مؤ سس حوزه علمیه قم مى فرمود:
در اوقاتى که در سامراء مشغول تحصیل علوم دینى بودم ، در سامراء بیمارى وبا و طاعونى شایع شد، و همه روزه عده اى مى مردند، روزى در منزل استادم مرحوم سید محمد فشارکى اعلى الله مقامه بودم ، جمعى از اهل علم نیز حضور داشتند، ناگاه مرحوم آقا میرزا محمد تقى شیرازى رحمة الله علیه که در مقام علمى مانند مرحوم فشارکى بود، تشریف آوردند و صحبت از بیمارى وبا و شیوع آن شد.
مرحوم میرزا فرمود: اگر من حکمى بکنم آیا لازم است انجام شود؟ همه اهل مجلس تصدیق کردند که آرى
ایشان فرمود: من حکم مى کنم که شیعیان ساکن سامراء از امروز تا ده روز مشغول زیارت عاشورا شوند و ثواب آن را هدیه روح شریف نرجس خاتون والده ماجده حضرت حجة ابن الحسن صلوات الله علیه و على آبائه نمایند، تا این بلا از آنان دور شود.
اهل مجلس این حکم را به تمام شیعیان سامراء رساندند و همه مشغول زیارت عاشورا شدند، از فراد تلف شدن شیعیان متوقف شد و از میان شیعیان کسى نمى مرد، ولى همه روز عده اى از اهل سنت مى مردند، و این مطلب بر همه آشکار شد، برخى از اهل سنت از شیعیانى که با آنها آشنا بودند مى پرسیدند، چرا از شما شیعیان کسى تلف نمى شود؟ آنها مى گفتند: ما زیارت عاشورا مى خوانیم ، آنها هم مشغول خواندن زیارت عاشورا شدند و بلا از آنها هم برطرف گردید،
این جریان را شهید بزرگوار آیت الله دستغیب از علامه بزرگوار حضرت آقاى شیخ حسن فرید گلپایگانى از علماى طراز اول تهران نقل نموده اند.
زیارت عاشورا امید و پناهگاه علماء
حضرت آیت الله شیخ جواد ابن شیخ مشکور، از بزرگان علماء و فقهاء نجف اشرف و مرجع تقلید جمعى از شیعیان عراق بود که در سال 1337 رحلت نمود.
آن مرحوم در شب 26 ماه صفر سال 1336 در نجف اشرف در خواب حضرت عزرائیل را مى بیند، پس از سلام از او مى پرسد از کجا مى آئى ؟ مى فرماید: از شیراز و روح میرزا ابراهیم محلاتى را گرفته ام ، شیخ مى پرسد: روح او در برزخ در چه حالیست ؟ مى فرماید: در بهترین حالات و در بهترین باغهاى عالم برزخ ، خداوند هزار فرشته ماءمور کرده که از او فرمان مى برند، گفتم : براى چه کارى شایسته چنین مقامى شده است ؟ آیا بخاطر مقام علمى و تدریس و تربیت شاگرد؟ فرمود: نه ، گفتم : بخاطر نماز جماعت و رساندن احکام به مردم ؟ فرمود: نه ، گفتم : پس براى چه ؟ فرمود: جهت خواندن زیارت عاشورا. (مرحوم میرزاى محلاتى در سى سال آخر عمرش زیارت عاشورا را هیچ روزى ترک نکرد و اگر روزى بخاطر بیمارى یا امر دیگرى نمى توانست بخواند، نایب مى گرفته است ).
آن عالم بزرگوار از خواب برخاسته فردا به منزل آیت الله میرزا محمد تقى شیرازى مى رود و خواب خود را نقل مى نماید،
آیت الله شیرازى گریان مى شود، علتش را مى پرسند، مى فرماید: میرزاى محلاتى از دنیا رفته است و ایشان استوانه فقه بود،
یکى گفت : این خوابى بوده که واقعیت آن معلوم نیست ، ایشان فرمود: بله خواب است اما خواب شیخ مشکور است نه افراد معمولى ، فرداى آن روز بوسیله تلگراف خبر فوت میرزاى محلاتى از شیراز به نجف اشرف مى رسد و راست بودن آن خواب آشکار مى گردد.
این داستان را جمعى از فضلاء نجف اشرف از مرحوم آیت الله سید عبدالهادى شیرازى - ره - که در منزل آیت الله شیرازى و آمدن آیت الله مشکور و نقل خواب خود حضور داشته است نقل نمودند. (274)
اى کاش امام حسین را زیارت مى کردم ولى حج ...
معاویة ابن وهب یکى از اصحاب امام صادق علیه السلام است ، گوید بر امام صادق علیه السلام وارد شدم ، دیدم حضرت مشغول نماز است ، نماز که تمام شد حضرت در حال سجده مشغول مناجات شد و در آن عرضه مى داشت :
اى خدائى که ما را به کرامت و وصیت مخصوص گرداندى و به ما وعده شفاعت دادى و دانش گذشته و آینده را عطا نمودى و دلهاى مردم را به طرف ما متمایل کردى ، بیامرز مرا و برادرانم را، و زوار قبر پدرم حسن صلوات الله علیه را، همانها که مال خرج مى کنند و بدن خود را به زحمت مى اندازند، تا به ما نیکى کنند، و به امید آنچه نزد تو است مى باشند در رسیدگى به ما، و بخاطر شادى رساندن بر پیامبرت صلواتک علیه و اجابت دستور ما و به خشم آوردن دشمنان ما و تحصیل رضاى تو، این کارها را مى کنند،
خدایا خود از جانب ما، با رضوان به آنها پاداش بده ، شب و روز نگهدارشان باش ، حضرت همینطور به دعا راجع به زوار و اولاد و خانواده آنها و ثواب آنها ادامه داد تا اینکه عرضه داشت : خدایا دشمنان ما، بر زوار بخاطر زیارت ایشان خرده گرفتند ولى اینها زیارت را رها نکردند، چون مى خواستند با مخالفین ما مخالفت کنند.
خدایا بر آن صورتهائى که خورشید تغییر داد، ترحم نما، خدایا بر آن گونه هایى که بر قبر ابى عبدالله نهاده شد ترحم نما، خدایا بر آن چشمهائى که اشکهایش به خاطر رحمت بر ما جارى شد ترحم نما، خدایا بر آن دلهائى که به خاطر ما ناراحت و آتش گرفت ترحم نما، خداى رحمت فرست بر آن ناله اى که براى ماست ، خدایا آن بدنها و جانها را به تو مى سپارم ، تا در روز عطش بر سر حوض بهره مند کنى ،
وقتى مناجات حضرت تمام شد، عرض کردم : فدایت شوم ، آنچه من از شما شنیدم اگر براى خدانشناسها مى بود، گمان مى داشتم که به آتش جهنم دچار نشوند؟! بخدا آرزو کردم که امام حسین را زیارت مى کردم و حج نمى کردم !
حضرت فرمود: تو که به او (سیدالشهداء) نزدیکى چرا او را زیارت نمى کنى ؟ چرا زیارت را رها مى کنى ؟
عرض کردم : من نمى دانستم که مساءله به این عظمت است ، حضرت فرمود: اى معاویه آنها که در آسمان براى زوار حسین دعا مى کنند، از دعاگوهاى در زمین بیشترند، اى معاویه زیارت را ترک مکن ، هر که آن را ترک کند، آنقدر حسرت مى بیند که آرزو مى دارد قبر حضرت نزد او مى بود،
آیا دوست ندارى که خداوند تو را جزء کسانى ببیند که پیامبر و على و فاطمه و ائمه علیهم السلام برایشان دعا مى کنند؟ آیا دوست ندارى که فردا جزء کسانى باشى که با آمرزش گناهان گذشته بر مى گردند، و گناه هفتاد سال آنها بخشوده مى شود؟ آیا دوست ندارى که فردا جزء کسانى باشى که ملائکه با آنها مصافحه مى کنند، آیا دوست ندارى فردا جزء کسانى باشى که (از قبر) خارج مى شوند و گناهى در پى ندارند، آیا دوست ندارى فردا از کسانى باشى که پیامبر با او مصافحه مى کند. (275)
زیارت سیدالشهداء زیارت خداست
زید شحام گوید: به امام صادق عرض کردم : براى زائر قبر حسین چیست ؟ حضرت فرمود: او همانند کسى است که خدا را در عرش زیارت کرده باشد، عرض کردم : کسى که یکى از شما را زیارت کند چه ؟ حضرت فرمود: مثل کسى است که پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله را زیارت کرده باشد. (276)
مؤ لف گوید: ویاللعجب چه عظمتى خداوند براى سیدالشهداء مقرر نموده است که زیارت او همانند زیارت خداوند است ، اما زیارت سایر اهل بیت همانند زیارت پیامبر است .
فهرست ایام مخصوصه زیارت امام حسین طبق روایات ، ((گلچین ایام ))
1- روز عرفة ، که ثواب یک میلیون حج دارد.
2- روز اول ماه رجب که موجب آمرزش است .
3- نیمه ماه شعبان
4- شب نیمه ماه شعبان .
5- روز عاشورا، که معادل زیارت خدا در عرش است
6- شب قدر
7- ماه رمضان
8- شب اول رمضان
9- شب آخر ماه رمضان
10- نیمه رمضان
11- شب بیست و سوم رمضان
12- شب عید قربان
13- شب عید فطر
14- شب عاشورا
15- اربعین امام حسین علیه السلام
16- هر شب جمعه
17- هر روز جمعه
18- هر ماه
19- هر سال
20- هر روز از راه دور
مؤ لف گوید: انسان وقتى به این سفارشها دقت مى کند، بخوبى احساس مى کند، که ائمه اطهار علیهم السلام خواسته انداز هر فرصتى استفاده کنند، و مردم را از طریق سیدالشهداء که کشتى نجات و چراغ هدایت است به خدا نزدیک کنند، و بهترین ایام و اوقات سال را به توجه به امام حسین ، آن هم با رفتن به زیارت حضرت ، با آن مقدمات توصیه مى کنند.
اگر از فضیلت زیارت سیدالشهداء بگویم ، حج را رها مى کنید
امام صادق علیه السلام فرمود: زیارت حسین برترین اعمال است . (277)
امام صادق علیه السلام فرمود: اگر مردم مى دانستند که چه مقدار خیر در زیارت حسین وجود دارد، بر سر زیارت او با شمشیر قتال مى کردند، و دارائى خود را براى زیارت حضرت مى فروختند! (278)
موسى ابن جعفر علیه السلام فرمود: هر کسى حسین را با شناخت حق او (امامت ) و ولایت ، زیارت کند، کمترین ثوابى که به او مى دهند این است که گناهان گذشته و آینده او را مى آمرزند. (279)
امام رضا علیه السلام فرمود: هر که قبر اباعبدالله الحسین را در کنار فرات زیارت کند، مانند کسى است که خدا را بالاى عرش زیارت کرده است . (280)
امام صادق علیه السلام فرمود: بخدا سوگند اگر من راجع به زیارت حسین براى شما حدیث بگویم ، حج را رها مى کنید و کسى حج بجا نمى آورد. (281)
رفاعه گوید: امام صادق بمن فرمود: امسال به حج نرفتى ؟ عرض کردم : چیزى نداشتم که با آن حج بجا آورم ، ولى روز عرفه نزد قبر حسین علیه السلام بود، حضرت فرمود: اى رفاعه بهره تو کمتر از اهل منى نبود.
سپس فرمود: اگر نه این بود که خوش ندارم مردم حج را رها کنند، به تو حدیثى مى گفتم که قبر حسین را هرگز رها نکنى . (282)
فهرست فضیلت زیارت امام حسین طبق روایات
از آن جا که آوردن تمامى روایات وارده در فضیلت زیارت سیدالشهداء در گنجایش این کتاب نیست ، و از طرفى تا انسان ، انبوه صدها روایت را در این مورد نبیند، به اهمیت قیام عاشوراء در حفظ دین و عظمت اباعبدالله الحسین علیه السلام و عنایت ائمه اطهار علیهم السلام در محور قرار دادن امام حسین علیه السلام نسبت به دین را در نمى یابد، به ناچار فهرستى از آنچه در فضیلت مادى و معنوى زیارت امام حسین علیه السلام ذکر شده است ، آورده مى شود.
1- روزى را زیاد مى کند.
2- عمر را طولانى مى کند.
3- خطرات را دفع مى کند.
4- گناهان گذشته را و آینده را مى آمرزد.
5- مى تواند پنجاه نفر را شفاعت کند.
6- حاجت او کنار قبر مستجاب است .
7- ملائکه براى زوار دعا مى کنند.
8- نام او را در اعلى علیین مى نویسند.
9- هنگام خروج از خانه از گناه خارج مى شود.
10- ثواب هزار حج مقبول دارد.
11- ملائکه ماءمور حفظ او و مالش هستند تا برگردد.
12- روز قیامت خداوند بهترین حافظ اوست .
13- در قدم اول آمرزیده و در قدمهاى بعدى تقدیس مى شود.
14- به هر درهمى ده هزار درهم در دنیا و آخرت به او عوض مى دهند.
15- در قیامت همه آرزو مى کنند از زوار حسین باشند.
16- زوار حسین بر سفره هاى نور هستند در قیامت .
17- زوار حسین در جوار پیامبر و على و فاطمه هستند.
18- زوار حسین چهل سال قبل از دیگران به بهشت داخل مى شوند. 19- خداوند مهمات دنیوى او را بر آورده مى کند.
20- زائر حسین شهید مى میرد.
21- ثواب دو ماه اعتکاف و روزه در مسجدالحرام را دارد.
22- زیارت هر ماه حسین ثواب هزار شهید دارد.
23- هر یک قدم که با پاى پیاده بردارد موجب هزار حسنه و آمرزش هزار گناه و بالا رفتن هزار درجه ، براى او مى شود.
24- هر قدم که پیاده بردارد ثواب آزاد کردن یک بنده از فرزندان اسماعیل دارد.
25- هر یک روز اقامت نزد حضرت معادل هزار ماه است .
26- هر قدم که مى گذارد ثواب یک حج و هر قدم که بر مى دارد ثواب یکى عمره دارد، به شرط آنکه بخاطر ریا و شنیدن مردم و بیهوده نباشد.
27- زیارت سیدالشهداء ثواب هزار شهید از شهداى بدر دارد.
28- زیارت سیدالشهداء ثواب هزار صدقه مقبوله دارد.
29- و ثواب هزار روزه دار به او مى دهند.
30- و ثواب هزار بنده آزاد کردن دارد.
31- زائر حسین اگر از اشقیاء باشد، جزء سعادتمندان نوشته مى شود.
32- ثواب آماده کردن هزار اسب با زین و لجام در راه خدا دارد.
33- زیارت حسین ، زیارت خداست .
34- ثواب هزار جنگ همراه با پیامبر مرسل یا امام عادل دارد.
35- ثواب زیارت حسین قابل شمارش نیست .
36- زیارت حضرت در عرفه ثواب یک میلیون حج و یک میلیون عمره دارد.
37- زیارت حسین بهترین عمل است .
38- خداوند به زائر حسین مباهات مى کند.
39- پیامبر و ائمه اطهار براى او دعا مى کنند.
40- پیامبر و ملائکه در قیامت با او مصافحه مى کنند و با امام حسین محشور مى شود. (283)
آرى اگر در این روایات دقت کنید، در مى یابید که خداوند متعال چگونه از امام حسین ، حمایت همه جانبه نموده است و هر چه داشته ، براى حضرت قرار داده است . رحمت و مغفرت را، بهشت را، شهادت را، نماز را، روزه را، حج را، جهاد را، روزى را، عمر را، اجابت را، شفا را، و هنوز زیارت حسین افضل است و بالاتر از این ، ملائکه را و دعاى انبیاء و ائمه و مهمتر از همه اینکه حسین خون خداست و زیارت او زیارت خداوند جل جلاله .
بوى بهشت مى وزد از کربلاى تو |
اى کشته اى که جان دو عالم فداى تو |
در حیرتم چه شد که نشد آسمان خراب |
وقتى شنید ناله وا غربتاى تو |
رفتى بپاس حرمت کعبه به کربلا |
شد کعبه حقیقى دل ، کربلاى تو |
اجر هزار عمره و حج در طواف توست |
اى مروه و صفا به فداى صفاى تو |
با گفتن رضا بقضائک بقتلگاه |
شد متحد رضاى خدا با رضاى تو |
تو هر چه داشتى بخدا دادى اى حسین |
فردا خداست جل جلاله جزاى تو |
امام صادق علیه السلام فرمود: قبر حسین ابن على صلوات الله علیه بیست ذراع در بیست ذراع ، گلستانى از گلستانهاى بهشت است ، ملائکه از آنجا عروج مى کنند.
هیچ فرشته مقرب و پیامبر مرسل نیست مگر اینکه از خداوند درخواست زیارت حسین را مى کند، گروهى فرود مى آیند و گروهى بالا مى روند. (284)
امام صادق علیه السلام فرمود: روز قیامت منادى ندا مى کند، شیعیان آل محمد کجایند؟ گروهى بى شمار بر مى خیزند که جز خدا عدد آنها را نمى داند، و در گوشه اى مى ایستند، سپس منادى (دوباره ) ندا مى کند، زائرین قبر حسین کجایند؟
عده بسیارى بر مى خیزند، به آنها گفته مى شود، دست هر کس را که خواستید بگیرید و با خود به بهشت ببرید، آنها هر که را بخواهند مى برند، به گونه اى که مردى مى آید و به یکى از این زائرین مى گوید: مگر مرا نمى شناسى ؟ من همان هستم که فلان روز جلوى پایت برخاستم یعنى مرا هم شفاعت کن - آن زائر او را بى مانع داخل بهشت مى کند. (285)
زیارت امام حسین را سبک نشمارید
عالم بزرگوار على ابن عبدالحمید نجفى که معاصر شهید اول مى باشد در جلد اول کتاب انوار المضیئة آورده است که در عید فطر سال 772 سید جعفر ابن على نزد من آمد و از عموى پدرش سید حسن ابن ابى الفضائل نقل نمود که با جماعتى از فامیلها و یاران به خانه خدا مشرف شدیم ، همراه ما عالمى بود بنام ابن تویره سوراوى ، که احکام حج را به ما یاد مى داد،
روزى که ما در طواف بودیم مردى از اهالى یمن بنام اسعد ابن سعد، نزد ما آمد و سلام کرد و گفت : من مؤ منى هستم که با دیدن شما شاد شدم ، و فکر مى کنم از نعمت خداوند این بود که شما را ملاقات کردم ، و این حج من با دیدن شما کامل خواهد شد، مرا هم شریک کنید بخاطر ثواب ، به او گفتیم مرحبا به تو، تو از مائى و در سود و زیان با مائى ، و با هم افعال حج را انجام مى دادیم ، پس از انجام مناسک ، ما را قسم داد که به انبار او برویم ، اول امتناع کردیم ، اما با اصرار او رفتیم ، با دیدن غلامان و مال و ثروت او فهمیدیم که مردى ثروتمند و متمکن است .
پس از صرف غذا، برخواستیم که برویم ، او به آن عالم گفت : دلم مى خواهد اندکى نزد من بمانى که با شما کارى دارم ، او نشست و ما رفتیم ، بعدا آن عالم نیز آمد، نصف شب بود که ناگاه دیدیم آن عالم گریه مى کند و فریاد مى زند و اظهار ندامت مى کند، گفتیم چه خبر است ؟ گفت : شما را بخدا و به احترام این خانه کعبه ، با من بیائید تا به نزد اسعد ابن سعد برویم ، گفتیم : این کار امکان ندارد، چگونه در این دل شب با وجود این همه افراد دزد و بزهکار، خود را به خطر اندازیم .
آن مرد گفت : اگر من به گردن شما حقى دارم و شما مى خواهید پاداش مرا بدهید، الان وقت آن است ، شما را به جدتان پیامبر اکرم که قبول کنید، آنقدر اصرار کرد که ما پذیرفتیم ، بیشتر لباسهاى غیر لازم را در آوردیم (از ترس دزدها) و با او راه افتادیم ، در خانه اسعد ابن سعد که رسیدیم در زدیم ، گفت : کیستید؟ گفتیم ما همان ساداتى هستیم که از عراق آمده و دوستان تو هستیم .
گفت : مرحبا ولى سروران من ، در این وقت مى ترسم که در را باز کنم ، فردا بیائید قدمتان روى چشم ، گفتیم ما کار ضرورى با تو داریم ، کسى هم با ما نیست که از آن بترسى ، با اصرار ما در را باز کرد، وارد شدیم ، آن عالم با اسعد خلوت کردند، عالم شروع کرد به گریه و التماس کردن ، و اسعد را به خدا و پیامبر و ائمه علیهم السلام قسم مى داد، اما اسعد مى گفت : هرگز انجام نمى دهم !
سخن میان آنها طول کشید، ما به آن دو گفتیم ما را هم در جریان بگذارید، اسعد گفت : اى سروران من (دیروز) که شما از پیش من رفتید و با این عالم تنها شدم ، به او گفتم : شما در عراق هستید و به زیارت امام حسین علیه السلام بسیار مشرف شده اید، ولى من دستم بخاطر دورى راه کوتاه است ، در عوض من بسیار حج مشرف شده ام ، دلم مى خواهد که یکى از زیارتهاى امام حسین خودت را با یک حج من معامله کنى ؟ اما او نپذیرفت ، تا اینکه در مقابل نه حج و چهار مثقال طلاى قرمز راضى شد، و یک زیارت امام حسین را با نه حج و چهار مثقال طلا فروخت ، و پول را هم گرفت و از هم جدا شدیم ، الان آمده است و مى خواهد معامله را فسخ کند، هر چه به او مى گویم ، علت فسخ چیست ؟ جواب نمى دهد، من هم فسخ نمى کنم .
به آن عالم گفتیم ، علتش را بگو شاید فسخ کند، گفت : مرا معذورم دارید، گفتیم چاره اى نیست ، گفت : من خوابیده بودم ، در خواب دیدم که قیامت برپا شده و گروهى از مردم را به طرف بهشت و برخى را به طرف جهنم مى کشند، من به طرف بهشت مى رفتم ، که به حوضى رسیدم که کناره آن در دسترس نبود، در آن ظرفهائى بود مثل ستاره هاى آسمان ، جلو رفتم ، ناگاه امیرالمؤ منین على ابن ابیطالب علیه السلام را دیدم که کنار حوض نشسته است ، عرض کردم : یا امیرالمؤ منین ، بنده شما و شیعه و دوستدار شمایم ، مرا سیراب نما، حضرت فرمود: برو نزد فاطمه دختر پیامبر علیهماالسلام نگاه کردم دیدم حضرتش نیز بر حوض نشسته است ، سلام کردم ، از من روى گردانید، از طرف دیگر آمدم و سلام کردم ، باز روى گردانید، عرض کردم : بانوى من ، من از دوستان و شیعیان فرزندان شمایم فرمود:
آیا مگر تو نیستى که زیارت حسین را سبک شمردى ؟! خداوند آنچه را گرفتى برکت ندهد، از خواب برخاستم و مضطرب شدم ، همچنانکه مى بینید، الان از این مرد به خداوند بزرگ و پیامبر اکرم و ائمه معصومین درخواست مى کنم که معامله را فسخ کند،
اسعد ابن سعد گفت : یاللعجب ، من قبل از شنیدن این جریان ، معامله را فسخ نمى کردم ، الان مى خواهى فسخ کنم ؟! من هرگز چنین نکنم اگر چه مثل کوههاى مکه به من طلا بدهى ، هر چه اصرار کردیم فایده نداشت ، بیش از دو سال نگذشت که دارائى آن عالم نابود شد، و بشدت فقیر شد و از مردم درخواست مى کرد و خودش مى گفت این به نفرین حضرت فاطمه صلوات الله علیها مى باشد و به همان وضع مرد. (286)
فداى لب تشنه ات یا حسین - این نعمت را غنیمت بشمارید
داود رقى گوید: نزد امام صادق علیه السلام بودم ، حضرت آب خواست وقتى نوشید، دیدم که چشمان حضرت پر از اشک شد، سپس فرمود: اى داود، خدا لعنت کند قاتل حسین را، هر بنده اى که آب بنوشد و یاد حسین کند و قاتل او را لعنت کند، خداوند یک صد هزار حسنه برایش مى نویسد و یکصد هزار گناه از او پاک مى کند و یکصد هزار درجه او را بالا مى برد، و مثل کسى است که یکصد هزار بنده آزاد کرده و در قیامت خداوند او را با دل خنک محشور مى گرداند. (287)
اى شه غرقه به خون ، غرقه خون بین دل ما را |
سوى ما بین که بسوى توببینم خدارا |
تو شه کشور ایجاد و شهانند گدایت |
چشم امید به سوى تو بود شاه و گدارا |
آب مهریه زهرا و تو لب تشنه دهى جان |
مصلحت بود ندانم چه در این کار قضا را |
از چه کشتند تو را تشنه لب اندر لب دریا |
اى لب لعل تو بخشیده حیات آب بقا را |
امام صادق علیه السلام فرمود: خاک قبر حسین علیه السلام از هر بیمارى شفا است ! (288)
مؤ لف گوید: احادیث در این موضوع بسیار زیاد و فراوان است ، امام صادق علیه السلام خود نیز براى محمد ابن مسلم که به شدت مریض شده بود، شربتى که تربت امام حسین در آن بود، فرستاد و او را شفا بخشید و فرمود: بخداوند یکتا سوگند که چنین نیست ، هیچکس از آن در حالى که معتقد باشد خدا به او نفع مى دهد بر نمى دارد، مگر اینکه خداوند به او سود مى رساند. (289)
از اباالحسن علیه السلام راجع به خوردن خاک سؤ ال شد، حضرت فرمود: خوردن خاک حرام است ، مثل مردار و خون و گوشت خوک ، مگر خاک قبر حسین که در آن شفاى هر دردى و امنیت از هر ترسى است . (290)
مؤ لف گوید: شفابخش بودن تربت مطهر امام حسین علیه السلام ، امرى است بسیار مجرب ، ولى افسوس که دست ما از این تربت کوتاه است ، تربت امام حسین ، بسیار محترم و گرامى است ، اهانت نمودن و نجس نمودن خطائى بزرگ است ، در برخى داستانها آمده است که تربت امام حسین علیه السلام در ایام عاشورا تبدیل به خون شده است ، بطورى که براى مردم محسوس بوده است .
یکى از خواص تربت سیدالشهداء این است که اگر در نماز بعنوان مهر برداشته شود، موجب قبولى نماز مى گردد، و به تعبیر روایت حجابها را پاره مى کند.
